Tabiki yememişti iskenderi değil lafı çevirdiğimi yememişti. İskenderi yememi müsade ettikten sonra telefonu ve cüzdanı alıp bekçiye verdi benide doğru müdürün odasına götürdü Hayır doktor musun öğretmen mi bir de beni çocuk gibi azarladı beniiii beni biricik hastayı kırılgan bedenim bunu kaldıramayıp sürahideki suyu boşalttım üstüne hey ben deliyim ne yapsam yeridir! Şuan mı şuan biricik dostum Başhan'la oturdum muhabbet etmeye çalışıyoruz morali bozuk olduğunundan konuşmuyordu pek.
"Ama Başhan "
Suratımı astım
"küstün mü bana ?"
Öyle hareketsizce duruyordu yatakta yavaşça yanına yaklaştım.
"kuzummmm"
Diye sırnaşmaya başladım tebessüm edince kedi gibi sürtünmeye başladım.
"ilgi mi istiyorsunuz küçük hanım? "
Diyip gıdıklamaya başladı
"Ama....... Ama... Hahahahahahah"
Kapının açılmasıyla duraksadı nefesimi düzene soktuğumda tekrardan gıdıklamaya başladı
"Başhan...haha nolur.. Nolur gıdıklama hdhahahahaha"
En sonunda gıdıklamayı bırakınca yanıma uzandı. Daha demin asık yüzü şimdi gülücükler saçıyordu. Yattığım yerden doğruldum tokam gevşeyince çıkarttım Başhanın saçlarımı toplamasına izin verdim gözüm kapıdaki bedene takılınca çığlık atıp Başhan'ın boğazına sarıldım.
"İnsan izin alır! "
Bana şaşkınca bakmasını umursamayıp Başhan'a döndüm halini görünce kahkaha attım.
"Dağınık saç yakışıyor Başhan"
Donuk ifadeyle kapıdaki doktora bakıyordu.
"Beğendin heralde Başhan alalım sana ne dersin? "
Ters ters bakmasına karşılık gülümsedim oturuşumu düzeltip saçımı toplamasına devam etti elimdeki tokayı ona uzattım.
"Sıkı bağla Başhan gevşek sevmiyorum biliyorsun Hey doktor sen gitmedin mi? "
"Hayır ilaçlarını getirdim "
"ilaç içmem!!"
Üstüme doğru gelince Başhan'a döndüm yoktu! Etrafı kolaçan ettim yine yoktu sinirle doktora döndüm.
"Senin yüzünden kaçtı !"
"ilacın..... "
yatakta ayağa kalkıp zıplamaya başladım hala bana doğru gelince yatağın diğer tarafına atlayıp karşı hamlesini bekledim. Yatağın üstünden hızla atlayıp yanıma gelince kaçmama fırsat vermeden tuttu. Kaçmak için hamle yaptığımda kollarının arasına aldı.Biraz daha debelendim yorulmuştum kollarımı ona sardım Kokusu çok farklı . Yatağın üstüne oturtup uzaklaştığında hava birden soğumuş gibi içimi titretti . Bana uzatılan ilaçları alıp ağzıma attım suyu doldurup vermesini bekledim içtiğim suyla ilaçların ağzımda bıraktığı tadı alıp götürmesi bekledim ne yazık ki o iğrenç tat geçmedi.
Uzanıp kolumu uzattım gözlerimi kapatıp kafamı pencere tarafına çevirdim. Koluma dokunan soğuk elle içimi tekrar ürperti aldı. Küçük bir sızıyla sakinleştiriciyi vurdular.Kapanan kapı sesiyle gözümden yaş aktı.Her gün aynı şeyleri yaşamak o kadar zor ki sanki dünyanın yükü omzumda.Her gün biraz daha ölmek ve ölüme karşı direnmek ,direnmeyi başaramamak bir süre sonra ölüme yürümek.Diğer tarafa döndüm saçım açıktı off Başhan yine sık bağlamadı saçımı tokaya baktım yoktu yerdede yoktu boşverip geri yatıp uykuya daldım.
Yüzüme değen elleri geri ittim ittikçe inadına geri geliyordu.
"Bir çek elini be"
Çekmeyince sinirlendim
"Al Al Al senin olsun. "
Hışımla yüzümü elleriyle yüzüme dokunan kişiye uzattım. Kafamı geri yastığa koydum. Öksürüp ayağa kalktı.
"Dün gittiğim için özür dilerim "
Sırtımı ona döndüm. Beni yine bırakmıştı.
"Bak biliyorsun anlaşamıyorum başkalarıyla "
Tuvalete girdim insan tuvaletin kapısında dert anlatmaya çalışır mı? Kapıyı açtığımda kolumdan tutup oturttu yere emekleyerek halının üstüne oturdum. Başını dizime koyup uzandı.
"Korkuyorum"
"Bırakmayacağına söz vermiştin! Yine yatırdılar ölüm uykusuna BENİİ! Sen ney yaptın korkak gibi kaçıp....."
"GİTTİM EVET AMA SENDE BENİ ANLAMAYA ÇALIŞMIYORSUN "
"BİZ BİRBİRİMİZİ ANLAMIYORUZ HAKLISIIN "
yerimden kalkıp odadan çıktım. Diğerlerinin yanına uğradım sıkılınca odama geri döndüm. Başhan odamda yoktu gitmişti ufak mızmız bir çocuktan farksızdı. Dolabımdan terasın anahtarını alıp çıktım. Koridor fazlasıyla kalabalıktı hemşirelere görünmeden terası merdivenlerini tırmandım bir süre sonra merdiven kıvrımlı olduğu için görüş alanlarından çıktım. Anahtarı zorlamama rağmen açamadım kaç dakikadır uğraşıyorum tekrar denerken duyduğum sesle irkildim.
"yardım edebilir miyim? Açamadınız uzun zamandır "
"şeyyy.... Ben... Buyrun "
Anahtarı uzattım hızla ardına geçip inecektim ki kapının açılma sesini duydum.
"Bence siz buyrun"
Eliyle geçmem için yönlendirdi aşağı baktım inip odama geçip ilaç içireceklerdi tekrardan yukarı baktım doktor beklemeden terasa çıkmıştı yukarı çıkarsam eğer soğukta oturup üzerine azar işitecektim ilaç içmekten iyidir deyip basamakları çıktım. Terasa adım atıp kapıyı kapattım doktor yerde oturup gökyüzünü izliyordu . Sessiz adımlarla yanına ulaştım belki sohbet ederdik belki ortak yanlarımızı bulur koyu sohbete dalar belki farklı düşüncelerimizi tartışırdık gülümseyip yanına oturdum. Yanına oturmamla uzaklaşması bir oldu yüzümdeki gülümseme soldu.
"insan yemiyorum "
"Biliyorum "
"iyi "
"İyi"
Sinirden gülümsedim bana garip bir bakış atıp gökyüzüne çevirdi bakışlarını.
"Doktor bey? "
"Efendim? "
"başka doktorluk mu yoktu delilerle uğraşıyorsun? "
"Seviyorum mesleğimi "
"siviyirim misliğimi "
"Düzgün konuş"
"Aradığınız Kişiye şuanda ulaşılamıyor lütfen daha sonra tekrar deneyiniz dıt dıt "
"ilaç vaktin gelmedi mi? "
"İlaç içmiyorum ki "
Omuz silktim bir anda bana döndü.
"Gel senle bir anlaşma yapalım sen ne zaman istersen beraber birşeyler yapalım ama ilaçlarını içmen karşılığında "
Gözümde parlayan ışıkla hızla başımı sallayıp onayladım.
