ölmeye eğilimli yaşamlar (Tamamlandı)

çağın aciz zalimliği

Sevgi;
hayvanlarda ve insanlarda varolan bir duygu,
bir temel.
Bazen açığa vurmada güçlük çekse bile insanlar,
o mütemadiyen olması gereken yerde olur.
Olması gereken de budur.
Ama bazen de insanlar istediklerine,olanlara ya da olmayanlara o kadar kafa yoruyorlar ki sevmek akıllarının en ücra köşelerine bile gelmiyor,
akıl edemiyorlar,
sevemiyorlar.
Sevmeyi bilmeyen kalpler çoğalıyor gün geçtikçe.
Tam da yaşamın,insanlığın,ilişkilerin temeline yerleştirilmesi gereken bu duygu zamanla sararıp soluyor insan yaşamlarından.
Gelinen bu noktada açığa vurulmada zorluk çekilen ya da akıllara bile uğramayan bu duygudan,
sevgiden vazgeçiliyor.
Kalpler kararırken,
çağ zalimleşirken
sevgiler de yenik düşüyor çağın aciz zalimliğine.