พลั่กก..!!
เสียงกระแทกประตูห้องปิดลงอย่างแรงพร้อมกับร่างบางที่ถูกเหวี่ยงลงบนพื้น
"เดี๋ยวก่อนจองกุกนายกำลังเข้าใจผิดนะ.." จีมินคลานหนีร่างสูงด้วยความหวาดกลัวแต่อีกฝ่ายก็ดึงขาลากให้เข้ามาอยู่ใต้ร่างเขา
"เข้าใจผิดหรอ ฉันเห็นเต็มสองตาตัวเองเลยว่านายคิดจะแย่งแทฮยองไปจากยุนจี..!!" ชายหนุ่มตะคอกพร้อมกับตรึงแขนเล็กทั้งสองข้างไว้แน่น
"เจ็บนะปล่อยฉันเถอะ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายยุนจี.." ร่างบางพยายามบิดข้อมือตนเองให้หลุดจากพันธนาการแต่ก็ไร้ผลเมื่อแรงบีบที่ข้อมือถูกเพิ่มขึ้นเรื่อยๆจากแรงโทสะของจองกุก
"ไม่ได้ตั้งใจ? นายนี่มันร่านแถมยังแพศยาซะเหลือเกินนะปาร์คจีมิน" ร่างสูงมองด้วยสายตาเหยียดหยามก่อนจะจับอีกฝ่ายโยนขึ้นเตียงแล้วตามขึ้นไปคร่อมร่างบางไว้
"ไม่นะจองกุก อย่าทำอะไรฉันเลยขอร้อง ฮือ.." น้ำใสๆไหลล้นออกจากตาคู่สวยพร้อมกับเสียงสะอื้นน่าสงสาร แต่ในสายตาชายหนุ่มนั้นเขาเห็นมันเป็นเพียงแค่มารยาชนิดนึงเท่านั้น
"อย่ามาสำออย นายจะต้องตกนรกไปชั่วชีวิตได้รับแต่ความเจ็บปวดทรมานเหมือนกับที่ยุนจีเคยเจ็บ..!!" สิ้นคำนั้นเสื้อผ้าของร่างบางก็ถูกฉีกกระชากจนขาดวิ่นกลายเป็นเพียงเศษผ้า
เรือนร่างบอบบางผิวขาวกระจ่างใสปรากฏสู่สายตาของจองกุก มือหนาลูบไล้เรือนร่างนั้นอย่างอดใจไม่ไหวกับความงดงามของเรือนร่างตรงหน้า และก่อนที่จะได้ลงมือขย้ำคนตรงหน้าเขาหันไปหยิบกล้องตัวโปรดที่ชอบใช้ถ่ายรูปขึ้นมากดถ่ายโหมดวิดีโอไว้
ฮึ..บทลงโทษนี้เห็นทีคงจะต้องเก็บไว้เป็นที่ระลึกหน่อยซะแล้วสิ
"อ..อย่านะ อย่านะจองกุก" จีมินร้องเมื่อจองกุกถอดเสื้อผ้าตัวเองออกแล้วก้มลงมาซุกไซร้ขบเม้มซอกคออย่างหื่นกระหาย
"อื้อ.. อย่านะ" มือบางกำแน่นจนแทบจิกเข้าไปในเนื้อพยายามดิ้นให้หลุด จองกุกหาได้สนใจไม่
ตอนนี้เขากำลังพรมจูบทั่วร่างขาวเนียนด้วยความเพลิดเพลินอย่างย่ามใจ จีมินได้ทีจึงใช้ขากระแทกเข้าที่สีข้างอีกฝ่ายจนจองกุกเซล้มลงไปข้างๆแล้วจึงลุกหมายจะวิ่งหนีแต่อีกฝ่ายที่ไวกว่าเข้ามากระชากแขนไว้แล้วตบเข้าที่ใบหน้าอย่างแรง
เพี๊ยะ..!!
เลือดไหลซึมลงมาที่มุมปากร่างบางพร้อมกับถูกร่างสูงที่ขึ้นคร่อมร่างของเขาอีกครั้ง
"ฮึก.. ฮืออ"
"ไม่ต้องมาบีบน้ำตา ถ้านายยอมอยู่เฉยๆตั้งแต่แรกก็จะไม่เจ็บตัวแบบนี้" หมัดลุ่นๆชกเข้าที่ท้องจนรู้สึกจุกพร้อมกับเรี่ยวแรงที่หายไปอย่างฉับพลัน เรียวขาสวยถูกแยกออกพร้อมกับกายแกร่งที่สอดใส่เข้ามาในร่างอย่างช้าๆเพราะความคับแน่นของร่างบาง
"อ๊าา.. เจ็บ..ฮือ..." เสียงหวานครางออกมาเบาๆพร้อมกับมือที่กำไหล่หนาของคนที่อยู่เหนือกว่าไว้
จองกุกมองเลือดที่ไหลลงมาจากช่องทางรักของจีมินแล้วแสยะยิ้มออกมา
...น่าเสียดายนะ ทั้งที่บริสุทธิ์แต่กลับคิดจะแย่งของๆคนอื่น เพราะงั้นฉันจะลงโทษนายด้วยการชิงความบริสุทธิ์ของนายไปแบบไม่เต็มใจเอง
"เจ็บแค่นี้สำหรับนายมันยังน้อยไป" เสียงทุ้มต่ำกระซิบข้างใบหู ลิ้นร้อนเลียใบหูนิ่มช้าๆมาจนถึงแก้มขาวเนียนอย่างหิวโหย จองกุกในเวลานี้ไม่ต่างอะไรกับหมาป่าตัวนึง
จีมินตอนนี้ทำได้แค่นอนหมดแรงให้อีกฝ่ายย่ำยีพรมจรรย์ของตัวเองทั้งคืน
ครั้งแล้วครั้งเล่าที่กายแกร่งสอดเข้ามาในตัวเขาพร้อมกับความทรมานปนกับความอีโรติกที่จองกุกมอบให้
เสียงหวานครางอยู่ตลอดทั้งคืนพร้อมกับเสียงเตียงสั่นกระพือ กว่าเสียงนั้นจะเงียบลงได้ก็ปาเข้าไปเกือบเช้า
จองกุกมองร่างที่นอนหมดสติอยู่ข้างๆด้วยความรู้สึกสาแก่ใจที่ได้ทำโทษจำเลยคนนี้
"ฉันจะทำให้นายต้องอยู่ในฝันร้ายไปตลอดชีวิต ฮึๆ.."มือหนาลูบแก้มร่างบางพร้อมกับรอยยิ้มแสนเย็นยะเยือกหนาวจับขั้วใจที่ปรากฏขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลา...
'จอน จองกุก'....เขาคือปีศาจชัดๆ
_______________________________
