Chapter Six: This Feels like falling In love

8 0 0
                                    

HIS POV:

"You're an only child." I began guessing. She bit her lower lip habang kunwaring nagtataka kung bakit alam ko and i almost exclaimed yes when she shook her head. "What? Di nga?" She shook her head again. Tinitigan ko siya and she didn't even flinch. Not a trace of emotion is on her face.

"You're not lying." I said a matter-of-factly. And she just continued staring while smiling. "Okay you got a point." Sabi ko as I sighed. And she laughed.

"Mukha kang bumagsak sa board."

"Knock on wood!" I exclaimed as she burst out laughing even more she held her mouth to stop. When she managed to calm down, I saw her wrap herself up.

"Seriously? Naniniwala ka pa sa mga ganyan?" Tanong niyang di makapaniwala. At nagtaka ako kung pano nagagawa ng isang tawang yun na pagandahim siya lalo. Natulala na naman ako saka napatango na lag dahil nawala na ata boses ko sumama sa tawa niya. "Okay fine. Ihanap mo akong kahoy." And that was when i got my old self back.

"So hindi ka only child?"

"I have a sister but she's not dependent on my parents anymore. Ako na lang ang tumitira sa kanila."

"Pick a prize then."

"My bag." And I stood up to fetch her bag on the table na nataakpan ng ilan monoblocks.

"Here." She got it from my hands at kumunot na naaman ang noo nya. She looked at me questioningly and i grinned. Tinanggal ko ang mga libro niya kasama na an pencil case niya and her ipod touch sa bag niya.

"Youtricked me." She said na ikinibit balikat ko lang. "Okay, my turn."

"Bring it."

"Wala ka pang naging girlfrend and judging by the animosity betweet you and your friend, chad-"

"Chad?"

"Yung friend mo?" Sabi niya na napatingin saken. Uniling iling ako and she expelled a heavy breathe.

"Si chad, the one who gave me som-"

"John." I answered smilingly. He never made an inpression to her, i see. Natuwa ako sa kaalamang ni walang epekto yun mga efforts ni John sankanya.

"Yeah, him." An i smiled even more kaya mukha akong tangang nangingiti habang minamasdan siya. "What was i say- what?" Agad ko namang binura ang ngiti ko at umiling iling.

"Bat ka nakangiti?" She didn't buy my answer.

"May naalala lang ako." I cleared my throat at pinigilan kong kiligin. Teka ako kinikilig? Weh? Silly hidi ka na teenager. 20 ka na! "Okay, continue. Animosity between me and him, what?"

She was still not buying it but i waited for her to believe me and it tool her a minute or so bago she umirap saken saka pinagpatuloy yung sinasabi niya. And i was amazed at how observant she is to the point na alam niya kung ano ba ang pinag awayan namin ni john at kung bakit ako nandito ngayon kausap siya.

"Am i right?" She asked me and I have to admit papasa na siyang nbi agent.

"Wait hula lang ba yun lahat?" Sabi ko na namamangha pa rin.

"Yes, hypothetical guess you know." She said seriously. There was a silence on about 30seconds before i mustered some courage to ask.

"Galit ka?" I asked her.

"Well a part o me says yes pero wala akong maramdamang galit. Ambabaw ko namang tao kung magagalit ako dahil don." Sabi niya and paused."but can i tell you something?" And i eagerly nodded my head. "Next time you wanna do things like this, approach me and ask me nicely okay? Di yung basta basta ka na lang nagnanakaw ng gamit para lang makausap ako. Ayoko kasi nun. Nagugulat na lang ako sa mga nangyayari. I don't want to lose awareness on things."

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Apr 14, 2014 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Fated or Destined?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon