Onun sesiyle uyurdum, onun kokusuyla, onu özledim, o olmadan ben nasıl ben olabilirim ki, çok seviyorum onu o ne derse desin bazen "beni artık sevme" desede, seviyorum, özlüyorum, üzülüyorum, acı çekiyorum o yokken. Çok denedik konuşmayı, sinirlendirdim istemeden ama bazı insanlar vardır sevgisini gösteremez, ben sevgimi gösterirdim hiç gizlemezdim ondan ona olan sevgimi, sadece sevdim, belki onu sevmek kalbimin intiharıydı, belki onu sevmek hayatımın dönüm noktasıydı. Bazı yaralar hiç kapanmaz kanar içten içe, benim ilacım benim dikişim o, o olmadan asla kapanmıycak bir yara taşıyorum, asla bitmiycek bir acı var içimde ve ölene kadar bu yarayı taşımak istemiyorum ama onu da atamıyorum kalbimden, aklımdan, beynimden...
