Hug Me-Yoonmin

-2-

Kapı sesleriyle gözlerini sildi Yoongi. Gelen Jimindi.

"Artık gitme vakti Hyung. Dinlenmelisin."

Yoongi hiç birşey demiyordu.

"Hyung?"

"Gelmiyorum. Sen git."

"Olmaz öyle şey geliyorsun."

"Bak beni anlamıyorsun. Onun soğuk elleri benim sıcak ellerime ihtiyaç duyuyor. O şuan çok üşüyor onu ısıtmam lazım."

Jimin daha fazla dayanamadı. Ağlamaya başladı.

"Ağlama,dedi yoongi kısık sesle.

"Hatrım varsa benimle gel, dinlen biraz."

Yoongi ağaya kalktı.

"Gelicem meleğim, bırakmıyacağım seni."

Yoongi'nin arabasıyla gidiyorlardı. Tabikide Jimin kullanıyordu. Yoongi suskundu. Yol boyunca konuşmamıştı. Öylesine camı izliyordu.

Eve vardıklarında ise hemen odasına gitti. Yatağına uzanmıştı.

Jiminse ne yapacağını bilmiyordu. Çaresizdi. Yoongi'ye yardım etmek istiyordu.

Az sonra yoongi'nin odasına gittiğinde, uyuduğunu gördü. Gülümsedi. Masumca uyuyordu.

Jimin salona indi. O da uyuya kalmıştı. Yorulmuştu.

-----------

Yoongi'nin bağırışlarıyla uyandı. Hemen merdivenlerden çıktı ve odasına girdi.

"Onu gördüm, iyi değildi. Ağlıyordu adımı sayıklayarak. Jimin ben onun yanına gitmeliyim. Bizim birbirimize ihtiyacımız var."

Yoongi ağlamaya başladı.

"Nolur ağlama Hyung, nolur ağlama"

Jimin sımsıkı sarıldı yoongi'ye.

"Jimin, ben onun yanına gideceğim, her ne olursa olsun gideceğim. Ben onsuz yapamam."

Jimin sevdiğini kaybedebilirdi. Peki ya onun suçu ne? O sadece onu sevmişti. Buna asla izin vermiyecekti. Biliyordu.. onlarda mutlu olucaklardı. Bekliyecekti jimin. Bir gün Yoongi onun kollarına atlıyacaktı. Biliyordu..

----------

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum. Isterseniz bugün 3. Bölümü de yayımlaya bilirim.

Iyi okumalar~