Sabah gözlerimi açtım.Berbat bi mide bulantısı hemen peşinden gelmişti.Hızlıca lavobaya doğru koştum.Kapıyı açıp tuvalete doğru egildim.Ve içimdekileri boşalttım.Kusmam bittiğinde yerden destek aldım.
"Marinette."
Alya'nın sesini duyduğumda lavaboya doğru eğilip ağazımı çalkaladım.Yüzümüde yıkadım.Ellerimi lavabonun iki yanına koyup yüzüme baktım.Yüzüm bembayaz olmuştu.
"Ne oldu iyimisin."
Alya 'ya baktım.Endişeyle bana bakıyordu.
"İyiyim sadece bi an midem bulandı."
Alya bana şüpeyle bakıyordu.
"Ne insan kusamazmı alya bakma öyle iyiyim.Zaten bu günelerde midem kötü."
"Midenmi kötü."
Başımı salladım.
"Yediğim birşey dokundu herhalde neyse hadi yemek yiyelim."
Alya'nın yanından geçip aşağıya indim.
"Günaydın annecim."
"Günaydın tatlım kahvaltıları hazırlamama yardım edersimin."
"Tabi."
Tabakları yerleştiemeye başladım.Atıştırmalıkları masaya koyarken bir yandanda yiyiyordum.
"Anne böyle çikolatalı bişey varmı."
"Çikolatamı." dedi annem şaşırarak
"Evet canım çok çikolata çekti yokmu."
"Evde yok şuanda."
Üzüntüyle başımı salladım.Nerden çıkıyodu bu atıştırma istediği ben normalde bu kadar yemezdimki...
Kahvaltıyı yaptıktan sonra alya'yı işe bıraktım.Hala canım çikolata istiyordu.Arabayı durdurup en yakın marketten çikolaya aldım.
Arabaya geri binip çikolatamı yemeye başladım.Atölyete geldiğimde arabadan indim.
"Günaydın."
"Günaydın marinette."
Herkeze selam verdikten sonra işimin başına döndüm.Bi yandan atıştırıp bir yandanda çizim yapıyordum.Resmen midemin dengesi altüst olmuştu.Hem kusuyordum hemde yemek yiyiyordum.
Telefonum titremeye başladığında cebimden alıp kulağıma götürdüm.
"Güzelim nasılsın."
"İyiyim hayatım bende çizim yapıyodum.Sen ne yapıyosun."
"Bebeğim bende şimdi çekimlere gidicem ama beni rahatsız eden bi konu var.."
Kaşlarımı çattım.
"Ne oldu adrien."
"Alya birşeyler söyledi.Hastamısın."
Gözlerimi devirdim.Hadi ama alya !
"Hayır iyiyim ben sabah biraz midem bulandı iyiyim şimdi ."
"Kötü olursan hemen beni ara tamammı."
"Tamam anne."
Güldü.Burdan gülümsemesini duymal bile onu özlediğimi bana bastırarak belli ediyordu.
"Bugün ailelerimiz yemem yiyicekler herkez gelicekler."
"Öylemi bilmiyordum."
Cidden bilmiyordum.
"Akşam görüşürüz o zaman."
"Görüşürüz.Dikkat et kendine."
"Düğünümüzden önce hiçbirşeyin olmasına izin vermem merak etme."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mrs Agreste 2
Fanfiction"Çok iyi bir baba olucam.Babam bana ne kadar baba olamadıysa ben çocuklarıma o kadar iyi babalık yapıcam.Çocuklar sevildiklerini bilerek büyüyücekler."
