CESARET

SON GECE

soğuk bir kış gecesiydi. gecenin soğukluğu iliklerime kadar işlemişti . sokakta ben ve ruhum sarmaş dolaş gezip duruyorduk.

ansızın yanımdan hızlıca  birinin geçtiğini fark ettim. etrafıma baktığımda kimsenin olmadığını anladım  .

kafamda  art  arda sorular dönüp duruyordu. o soruları  boş verip yoluma devam etmeyi tercih ettim .

en kötü günüm  bugün olabilirdi . hayatımda hep ağlamak yerine gülmeyi seçerdim.  çünkü gülmek benim tek yardımcım olabilirdi .

hayatıma başıma gelen  onca şeyden sonra yinede gülmeyi tercih ederdim .eskileri aklıma getirmek istemiyordum ama düşüncelerim ne yapıp edip bana hatırlatmayı başarıyordu .

sonra kendime dedim ki  ailen sana acımasızken; hayat seni nasıl mutlu etsin . yürürken kendimi parkta buldum çok sancım vardı . Bit şekilde dayanıp ;bankın köşesine kıvrıldım..

uyandığımda çoktan sabah olmuştu . insanların bana neden tuhaf baktığını anlamaya çalışırken .yanıma biri  geliyordu. kulağıma bir şey fısıldadıktan sonra hemen yanımdan gitti .

o kişinin bana söylediği şeyden sonra adeta  yıkılmıştım ...

ailem her yerde beni arıyormuş özellikle hayatımın içine eden o üvey babam olacak  şerefsiz , evden kaçmayı zor başarmıştım. benim hemen ulaşa haber vermem gerekiyordu. ulaş benim çocukluk arkadaşımdı.ı

şuana kadar onun sayesinde ayakta duruyordum. o olmasaydı belki çoktandır intihar etmiştim.... ulaş la aramızda çok farklı bir bağ vardı.asla birbirimize küsmez dik .

bazen beni evden alıp dışarıya çıkardık . çiğ köfte ve çikolata ,turşu en sevdiğimiz şeylerdi. ben ve o birbirimize kenetlenmiştik ; o benim için canını vermeye hazırdı. kötü - iyi her zaman yanımdaydı. bir gün bile bana yaptığı onca iyiliği dile getirmedi .

ulaşın odasına ait bir balkonu vardı. akşamları  çıkıp yıldızları seyrederdik . ulaş kolejde okuyor .  babası büyük bir iş adamıydı , sektörde babasından pek söz edilirdi . ulaş benim yakışıklımdı .

ona asla laf söyletmezdim . bazen telefonunu elinden alıp arkadaşlarına laf atardım . bizim onunla çok saçmalıklarımız var ; bazen birbirimize bakıp öylesine gülerdik . bana bir sözü vardı .

beni bir gün okuduğu koleje götürecekti , ne zaman olduğunu bilmiyorum ama yakın zamanda derdi .bende tabiki heyecanlanıyordum . ben eskiden hayatın sefasını sürüyordum. çok zengindim .

sonra babam yaşanan olaydan sonra intihar etti . annem para düşkünü yüzünden üvey babamla evlendi . üvey baba anneme şiddet uygulardı  . ama annem ses çıkarmazdı ;eğer ses çıkarsaydı , tek celsede ondan boşanıp beş kuruşsuz sokağa atardı . ben asla onların ilişkilerine karışmazdım. çünkü ; annem herşeyi hak ediyordu.