-JESSICA-
"Are you sure you wanna do this? maiintindihan ko kung di mo pa kaya" I looked at him and smiled. Im scared but what can I do? Kelangan kong maging matapang para sa kanila.
"I'll be fine kuya, dont worry about me kaya ko na" I know he dont believe me but pretended to be fine with my descision. Madami ng nangyari sa loob ng apat na taon, siguro naman ay panahon na para balika lahat ng may atraso sakin.
"Call me when you get there ok? susunod ako agad pagakatapos ng convention ng Taske" Taske. That's our family clan. Im Jessica Taske 22 years old. They say that my life is close to perfection. I have a loving family, the beauty, the wealth and good friends, but all of that was just a front. No, i dont have a loving family, ginagamit lang nila kami ni kuya para lang masabi na mabuting magulang sila. My beauty is just a prop. Like my mom Im going to marry a man w/c my dad has chosen for me. A wealthy businessman ofcourse. And friends, well i have many but only few stands out. Sa 22 years ko sa mundo alam ko na ang totoo at peke kaya alam ko din kung sino ang tunay kong kaibigan sa hindi. 4 years ago an accident happened. It involves my family and the other Clan, the Salamanders. I almost died, fear eats me, akala ko katapusan na ng lahat pero eto ako, buhay at handa ng maningil.
"By the way kuya, nagkausap na ba kayo Sandy?" Lumamlam ang mga mata nya, ayokong nakikita syang ganyan kaya agad kong iniba ang usapan.
"Kuya aalis na ako, hatid mo ako sa airport." He gave me a weak smile then nod. Dumeretso na kami ng airport and wave our final goodbye. Mami-miss ko ang kapatid ko. Mami-miss ko ang tanging tao na nakakaintindi sakin. I touched my nape at nakapa ko yung parang bukol sa batok ko. Naalala ko ang lahat simula nung araw na yun.
-Flashback-
4 years ago
Hindi ko alama ang gagawin ko. Puro iyak lang ni mama ang naririnig ko habang walang awang nakikipaglaban sina kuya at papa kasama yung mga tauhan namin. Sinugod kami ng mga Salamander. Nakita kong nasaksak ang kuya ko sa tagiliran kaya napasigaw ako.
"Kuya!" I ran towards him as he lie on the floor with blood all over his shirt.
"U-umalis k-ka dito. J-Jess---" wala akong pakialam sa sinabi ni kuya, niyakap ko lang sya at handa akong tanggapin ang saksak na dapat ay sa kanya. Hindi pwedeng mamatay si kuya, hindi pwede.
"JESSICA! NO!" Naramdaman ko na lang na may dumagan sakin. And it was followed by my father's scream. The next thing i knew nakaburol na si mama habang yakap ako ni kuya. After that incident, naging cold sakin si papa tanging si kuya lang ang sumuporta sakin at naging karamay ko sa mga gabing bumabalik sakin lahat ng bangungot na yun. Madami ang namatay sa angkan namin, yun ang unang pagkakataon na nasaksihan ko ang paglalaban sa pagitan ng Taske at Salamander. Di ko alam kung bakit pero ang alam ko lang matagal ng may malaking hidwaan sa pagitan ng dalawang pamilya. Malas nga lang at naipit kami sa kanila. Now i know why my brother was forced to go to the military at the age of 10. Gagamitin din pala sya ni papa. After 2 years nag train na din ako sa knight's school ng pamilya namin. I excelled pero andun parin yung takot. Pagka-graduate ko sa Knight's school ay isinagawa na ang procedure para maging isang ganap na Taske. They engraded a chip inside my body specifically at my nape. Delikado ang procedure dahil ico-connect ang chip sa puso at utak, isang maling galaw ay maari kang mamatay. Tiniis ko lahat ng sakin ng operasyon na yun, baka sakaling tanggapin ulit ako ni papa. Ilang araw akong walang maalala at hanggang sa bumalik lahat ng alaala ko ay nanatiling malamig sakin si papa. Kasalanan ko. Pinilit kong ayusin ang sarili ko, nag aral akong mabuti at naging isang doktor sa edad na 21. Madami ang nagtaka at nagsabing ginamitan daw ng kapangyarihan ng pamilya namin ang pagkakatapos ko ng medesina sa loob ng maikling panahon. Pero alam ko ang totoo kaya di ko na lang pinasin. I overcome my trauma and now Im ready to face them. Lumapag ang eroplano sa NAIA at exactly 3 PM. I feel my radar, then i saw the man standing next to me. May radar din sya kapareho ko sa kanang kamay nya. Magkaiba kami ng kulay ng radar kaya sigurado akong Salamander sya. Sinundan ko sya, uang tapak ko ng Pilipinas may una na akong masisingil. Isang babae ang napansin kong masama din ang tingin dun sa lalaki si Sandy? Akmang susugudin na nya yung lalaki kaya tinawag ko sya "Sandy!" agad syang lumingon sakin "Im Back!" I run toward her then hugged her tight "I missed you" she looked a bit surprised but she smiled. Hindi pwedeng sya ang pumatay sa Salamander na yun! Ako ang papatay sa kanya at sa mga kamay ko lang sya dapat mamatay.
