Een moeilijke keuze!

Hoe het begon

Nog één! Nog één punt! Mijn hart gaat vreselijk tekeer!

'Nog eentje,' denk ik weer.

Nog één en dan mogen we naar het EK volleybal in Engeland.

Mijn beste vriendin Gesela moet opslaan. Ze gooit de bal omhoog en slaat er hard tegen aan.De bal vliegt over het net. Een meisje uit het andere team vangt de bal soepel op en speelt hem naar de midvoor, de midvoor speelt de bal weer naar haar terug en ze smasht de bal over het net. Ik twijfel geen moment en pass de bal in de hoek van het veld. Een meisje uit het team probeert de bal nog te pakken, maar tevergeefs. De bal valt op de grond.

"We hebben gewonnen Jane!" schreeuwt Gesela naar me. Ze rent op me af en geeft me een knuffel.

We willen net naar de kleedkamer lopen als onze coach ons eraan herinnerd dat we nog handen moet schudden met het andere team. Een voor een geef ik ze een hand. Ik kom als laatst bij het meisje dat smashte. Ze pakt mijn hand vast en knijpt er heel hard in. Ze kijkt me boos aan en fluistert: "Ik krijg jou nog wel!" Een meisje uit haar team komt naar ons toe. "Chanel kom nou!" zegt ze. Het meisje dat blijkbaar Chanel heet laat mijn hand los en loopt weg.

"Wow, dat was echt vreemd!" zeg ik tegen me zelf. Maar ja, haar zie ik waarschijnlijk toch nooit meer! Dus waar zou ik me druk om maken.

Gesela trekt me mee naar de kleedkamer.

Ik douche snel en kleed me aan. Ik kijk even in de spiegel en doe mijn blonde haar opnieuw in een staart. 'Ik ben echt blij!' denk ik voor de duizendste keer.

Voor me staat een kom vol ijs. We zijn met het hele team uit eten gegaan en we hebben ook veel cadeaus gekregen. Ik heb hele mooie bloemen gekregen, een chocolade reep en nieuwe kniebeschermers. De kniebeschermers heb ik van mijn moeder gekregen. Mijn moeder is echt aardig en steunt me altijd.

"Hallo, aarde aan Jane!" Ik schrik op uit mijn gedachten. Gesela kijkt me even aan en gaat dan verder met haar verhaal. "Ik vind het zo geweldig dat we naar Engeland gaan! Ik zie het al voor me: Elke avond uit eten, shoppen, in een chique hotel slapen en het beste nog, leuke jongens ontmoeten!" Haha, ik moet om Gesela lachen. "We gaan wel bij elkaar op de kamer slapen!" zegt ze. "Natuurlijk!" zeg ik.

Mijn ijsje staat nog steed op tafel dus ik besluit maar eens aan het halfgesmolten ijs te beginnen.

Ik loop samen met Gesela naar mijn fiets. "Ik zie je over drie dagen," zeg ik terwijl ik mijn fiets van het slot haal. Ik weet eigenlijk wel zeker dat ik haar daarvoor ook nog zie, want we kunnen echt geen dag zonder elkaar! "Doei!" zeg ik. Het liefst zou ik samen fietsen, maar haar huis staat aan de andere kant van het dorp. Gesela zwaait naar me en ik zwaai terug. Ik blijf zwaaien tot ze uit mijn zicht is verdwenen.

Als ik thuis kom ga ik meteen naar bed. Ik ben echt kapot! Ik denk nog even aan het EK en val dan als een blok in slaap.

Oké, het is even gecontroleerd op spelling..