Wow!

132 10 4
                                    

Wow! Ik kijk uit het raam en zie hoe de huizen, bomen en mensen onder mij steeds kleiner worden. "Wow," zeg ik nog een keer. Wat een mooi uitzicht.

Het vliegtuig is net opgestegen, op weg naar Engeland.

Gesela zit naast me muziek te luisteren. Ik weet wel zeker dat ze naar One Direction luistert. Aan haar gezicht is te zien dat ze moeite doet om niet mee te zingen. Van onze coach mochten we geen herrie maken in het vliegtuig.

We moeten nog wel een tijdje vliegen, dus besluit ik mijn boek te gaan lezen terwijl ik net als Gesela naar One Direction luister.

"Jane! Wakker worden!" Wat?! Ik kijk op en zie het lachende gezicht van Gesela. "We zijn er!" zegt ze. "Hoe laat is het?" vraag ik. "Het is al half 5." zegt ze. "Wow! Heb ik zo lang geslapen!" zeg ik. "Ja, je lag zo lekker te slapen, dat ik je maar niet wakker heb gemaakt." zegt Gesela met een grijns op haar gezicht. "Wat ben je toch een schat!" zeg ik heel overdreven.

"Opschieten dames!" schreeuwt onze coach naar ons. We pakken gauw onze spullen en lopen het vliegtuig uit.

Eindelijk frisse lucht! Gesela rent naar buiten en gaat in het gras liggen en doet alsof ze een sneeuw engel maakt!

Hahaha! Ik kijk lachend naar Gesela. "Kom er ook bij liggen!" roept ze naar me. Ik loop naar haar toe en ga naast haar liggen. "Kijk daar." zegt Gesela. Ik kijk naar de lucht maar ik zie niks anders dan wolken en een paar vogels die voorbij vliegen. "Ik zie niks." zeg ik tegen haar. Wat ik beter niet had kunnen doen want op dat moment gooit ze allemaal gras in mijn gezicht, waardoor het ook in mijn mond komt. Gesela begint vreselijk te lachen als ze mijn gezicht, dat onder het gras zit ziet. Ik haal het gras uit mijn gezicht en mond en schiet ook in de lach.

"DAMES! Schiet op! We zijn al laat en dan gaan jullie ook nog als kleine kinderen met gras zitten te spelen!" roept onze coach boos.

We staan gauw op en lopen achter de rest aan. "Wat een stress kip!" fluistert Gesela tegen me. Bijna schieten we weer in de lach, maar we willen de coach niet nog bozer maken. Ze is nogal een Pietje precies. Maar ze is best aardig.

We lopen naar de uitgang van het vliegveld en gaan met een GGG (geinige grote gehuurde auto) naar het hotel. Het hotel staat dicht bij de sporthal en is heel erg groot.

Ik doe de deur open van de hotelkamer. "Wow! Die is mooi!" roep ik. Gesela komt naast me staan en kijkt met open mond de kamer rond. Ik loop naar het raam en roep weer: "Wow! Wat een mooi uitzicht! Je ziet de hele stad vanaf hier!"

"Zullen we morgen gaan shoppen?" vraag ik. Dat hoef ik niet nog een keer te vragen want Gesela is echt verslaafd aan shoppen! "Natuurlijk!" roept ze. "Shhhht!" zeg ik zacht. "We mochten geen lawaai maken!" Ik heb de zin nog niet uitgesproken of de deur zwaait open. "Had ik niet gezegd dat jullie stil moesten zijn?!" zegt onze coach. "Sorry coach." zeg ik. "Ik wil jullie niet weer horen! Jullie moeten gaan slapen! We gaan morgen vroeg trainen!" Ze draait zich om en loopt weg.

"Stom mens!" zegt Gesela zacht. "Daar gaat onze shop dag!" "We kunnen morgen vast nog wel even de stad in." zeg ik geruststellend. "Laten we maar gaan slapen." "Oké." zegt Gesela met een chagrijnig gezicht. We kletsen nog even en gaan dan slapen.

Ik hoop dat jullie het allemaal leuk vinden!

In de vakantie zal ik proberen nog een hoofdstuk te plaatsen.

De hoofdstukken zijn wel kort sorry

Een moeilijke keuze!Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu