Een moeilijke keuze!

Verdwaald

"Paarze of roze oogschaduw?" vraagt Gesela. "Ehm..." stamel ik. "Je hebt gelijk!" zegt Gesela. "We doen gewoon beide!" "Nou..." stamel ik weer. "Dat is ook weer waar. Het moet ook niet te veel van het goede worden" zegt Gesela. "Dan doen we... Paars!" zegt Gesela. "Maar..." stamel ik alweer. "Inderdaad het is best duur maar..." "Geseel!" Zeg ik. "Laat me nou even uitpraten. Ik hoef helemaal geen make-up! Al helemaal geen mascara! Ik ben zonder make-up ook mooi genoeg!" "Maar..." stamelt Gesela. Nu ben ik de gene die haar niet uit laat praten. "Nee Geseel! Ik hoef geen make-up, echt niet!" zeg ik. Gesela is even stil en zegt dan: "Nou oke dan, maar mijn plan om jou super mooi te maken kan nu niet echt meer lukken." "Gesela ik heb geen make-up nodig om mooi te zijn."

Voor als je het nog niet door had, ik ben niet zo'n voorstander van de make-up. Ik denk meestal als ik meiden zie met heel veel make-up op: Vinden jullie je zonder make-up niet mooi genoeg? Ik heb meestal het gevoel dat meiden hun gezicht achter de laag make-up die ze op hebben verstoppen.

"Kom, laten we weer naar het hotel gaan! Het is al beina 3 uur en we hebben om half 7 met Niall en Dennis afgesproken." "Oké" zucht Gesela. Je kan aan haar gezicht zien dat ze teleurgesteld is. Ik draag bijna nooit make-up en Gesela wil me echt een keer helemaal opgemaakt zien. Nou nee bedankt, daar heb ik geen behoefte aan.

"Oke, eerst mag jij douchen en dan ga ik." zegt Gesela. "Terwijl jij doucht kies ik een outfit voor jou uit en als ik ga douchen mag jij een outfit voor mij uitkiezen." "Oke. zeg ik. "Niet iets voor mij uitkiezen wat echt niet kan!" Gesela moet lachen. "Wacht maar af!" Oke dat lachje bevalde me helemaal niet!

Ik kijk in de spiegel, ik heb een rood jurkje aan die tot mijn knieën komt. Ik heb ballerina's aan die zilver zijn, net als mijn nagels. Ik heb mijn blonde haar los hangen, het komt ongeveer tot net over mijn schouders. Eerst was mijn haar veel langer en kwam het tot mijn heupen, maar ik heb er voordat we naar Engeland gingen en groot stuk af laten knippen. Ik ben echt zenuwachtig! Ik heb straks een 'date' met Niall Horan!

"Hé!" Gesela staat vlak voor me en knipt met haar vingers. "We hebben niet alle tijd van de wereld! Kom we moeten nu echt gaan, het is al bijna 6 uur en het is 20 minuten lopen." "Ja ik kom al." zeg ik. "Je hebt echt hele mooie kleren gevonden. Hoe kom je hier aan?" "O die had ik gewoon nog in de kast liggen" zegt Gesela. "Kom we gaan." Ik loop achter Gesela aan. Als we langs de balie lopen zien we Malissa zamen met andere meiden uit ons team bij het buffet zitten. "Je moet ze geen blik waardig gunnen" fluistert Gesela. "Dat zijn ze niet waard." We lopen gauw naar buiten. "Zag je hoe ze naar ons keken?! zegt Gesela. "Ik mag hen echt niet! Als dat volleybal toernooi er niet was, dan had ik haar allang..." Meer zegt ze niet. "Oke..." zeg ik. "Shit!" roept Gesela. "We moeten nu echt gaan, anders komen we te laat."

"Lekker dan!" zeg ik. "Waar moeten we nu heen?" "Ehm... ik weet het niet echt zo goed meer." stamelt ze. "Je weet het niet echt zo goed meer?!" roep ik verontwaardigt uit. "Serieus?!" Gesela kijkt me sip aan. "Sorry." zeg ik. "Geeft niet." zegt Gesela. "Ik wist de weg wel, maar door dat geren heb ik waarschijnlijk de verkeerde afslag genomen." "Waarschijnlijk?!" zeg ik nog steeds wat gepikeerd. "Ik vraag de weg wel aan iemand die langsloopt." "Hoe heette dat restaurant ook al weer?" "Het restaurant heet The Big Taste." zegt Gesela.

Ik loop op een vrouw af die een paraplu vast heeft." "Hallo mevrouw," zeg ik. "Weet u mischien waar ik The Big Taste kan vinden?" De vrouw kijkt me bang aan. "Ga weg vieze zwerver!" roept ze. Ze pakt haar paraplu en slaat me ermee, daarna loopt ze gauw weg. "Au!" roep ik haar na. "Dat deed pijn en ik ben geen zwerver!"

"Hahahaha!" Gesela staat lachend toe te kijken. "Wow! Dat ging goed." zegt Gesela lachend. "Kan jij het beter dan?" snauw ik. "Kijk en leer." zegt Gesela. Ze loopt op een kind met een knuffel in haar hand af. "Hallo meisje" zegt ze. "Mag ik jou mischien wat vragen?" Het meisje kijkt haar even aan en begint dan te huilen. "Rustig maar!" sust Gesela haar. "Mammie!" schreeuwt ze. Er komt een vrouw aan gelopen. "Hé ga weg bij mijn kind!" roept ze. "Maar mevrouw ik wil alleen maar wat vragen." "Vraag het maar aan iemand anders." Ze pakt haar kind op en loopt boos weg.

Nu is het mijn beurt om keihard te lachen. "Hahaha! Ik heb daar inderdaad wat van geleerd, vraag nooit de weg aan een drie jarige!" "Ja ja!" zucht Gesela. "We kunnen beter proberen de borden te volgen." Ik loop achter Gesela aan een donkere straat in. "Weet je zeker dat we hier heen moeten?" vraag ik. "Ehm... Ja?" zegt ze vragend. "Lekker dan, het loopt hier dood!" zeg ik. "Je hebt echt geen idee waar we heen moeten hé?" Gesela kijkt me beschaamd aan. "Laten we maar terug gaan." zeg ik.

"Moesten we hier nou links of rechts?" vraagt Gesela. "Eh... ik denk links." zeg ik. "Nou, ik denk toch dat we rechts moeten" zegt Gesela. "Nee volgens mij moeten we toch echt links." herhaal ik. "Nee! Rechts, geloof me, ik weet de weg weer." zegt Gesela. "Ja ja, we weten nu wel dat jij de weg "zogenaamd" kent." zeg ik lichtelijk geëriteerd. "Als je het zo goed weet waarom vraag je het dan?"

"Waarom maken zulke mooie dames als jullie nou ruzie?" zegt een geheimzinnige jongen die oppeens een donkere inham in de muur uit komt lopen. "Die jongen bevalt me niet" Fluister ik tegen Gesela. "Laten we hem gewoon negeren en door lopen." "Wees niet zo'n schijterd Jane!" zegt ze. "Kom, we vragen gewoon de weg." Geseel dit gaat fout! Ik ben echt niet zo dapper als jou. Het lijkt of Gesela mijn gedachten kan lezen, want ze zegt: "Je hoeft echt niet bang te zijn, ik ben toch bij je." "We zijn een beetje verdwaald." zegt Gesela. "Weet je mischien de weg naar de Big Taste?" "Ja hoor, ik kan jullie wel helpen hoor dames." Zegt de jongen. "Maar daar wil ik wel wat voor terug. Jullie mooie dames hebben vast wel wat geld op zak en jullie zoenen vast ook wel goed." En hij tuit zijn lippen.

"Ben jij gek?!" roept Gesela. "Mooi niet gast! Die deal gaat dus mooi niet door! Wat denk jij wel niet?! Kom Jane, we zoeken de weg zelf wel." "Hier blijven!" sist de jongen terwijl hij dreigend voor ons gaat staan. "Jullie gaan nergens heen voor jullie doen wat ik wil!" "Tssssss! De jongens van tegenwoordig denken dat ze ook echt alles kunnen maken." zegt Gesela. "Nou mooi niet! Laat ons er door!" Ze geeft de jongen een harde duw. De jongens is verrast en wijkt naar achteren. "Kom Jane, rennen!" schreeuwt ze." We rennen gauw weg, maar de verraste jongen komt ons al gauw achterna. "Hij komt steeds dichter bij!" roep ik. "Ren door Geseel." "Probeer jij maar eens te hardlopen op hakken!" zegt ze. "Nog een reden waarom ik ze niet aan doe!" zeg ik hijgend.

"Hier blijven!" schreeuwt de jongen. "Laat me los gast!" schreeuw ik terug. De jongen heeft ons bijna in gehaald en heeft mijn arm vast gepakt. Ik schop hem hard tegen zijn enkel. "Aaaaauw!" schreeuwt hij. Zijn greep verslapt en ik ruk me los. "Kom terug vuile bitch!" Ik ren zo hard als ik kan achter Gesela aan een smal paadje in. Ik durf niet meer achterom te kijken. Wat een engerd! Eindelijk komen we aan het einde van het smalle paadje. Gesela kijkt me geschrokken aan. "Je arm bloedt! Heeft die jongen dat gedaan?" "Nee hoor, in al mijn haast schaafde mijn arm langs de muur." Zeg ik.

We gaan op een bankje zitten. "Ik denk dat we de weg wel nooit zullen vinden!" zucht Gesela. "Ik denk dat je gelijk hebt." Zeg ik moedeloos. "Daar zijn jullie!" Hoor ik een jongensstem zeggen. Iemand legt een hand over mijn ogen. "Raraaa, wie is dit?" zegt de jongensstem best wel dreigend. "Nee! Ga weg, laat me gaan!" gil ik.

Dam dam dam... Hahaha!