PvK 1.Bölüm

19 2 0
                                    

   Sabah babamın sesiyle uyandım.Uyku mahmurluğuyla ne dediğini anlamadım.Gözümü ovuşturup kalkarken salona doğru  yürümeye başladım.Koridordan geçerken birşeye takıldım ve az kalsın düşüyordum.

   Takıldığım nesneye bakmak için kafamı eğdiğimde Bunun yastık olduğunu fark ettim.Yürümeye devam edip salona geçtiğimde Masada oturan babamı gördüm.

"Bana kahvaltı hazırla "dediğinde titrekçe bir nefes verdim.Çünkü babamdan korkuyordum.Usulca başımı salladım.

"Tamam"diyerek işe koyulduğumda önce çay suyunu koydum.Ardından su kaynayana kadar salatalık ve domates doğradım.Su kaynadığında çayı demledim ve kahvaltılıkları koydum.Çayı bardağa doldurup odama gittim ve okul üniformamı giymeye başladım.Korkak adımlarla babamın yanına gittiğimde

"Baba...yol param bitti " dedim.Titrek bir nefes verip cevabı beklemeye koyuldum.Cevapsa yanağıma sertçe inen bir tokat oldu.Dudağımın kenarından akan uğursuz sıvıyı elimin tersiyle silip elimi yüzüme tutarak bir sonraki darbeyi bekledim ama beklenen olmadı. Babam

"Anca para iste zaten siktir git gözüm görmesin" dediğinde ayakkabılarımı giydim ve evden çıktım.Yol param olmadığı için yürüyerek gidecektim ama yürüyerek çok geç kalırdım.Eğer koşarsam belki yetişirim ama bu seferde astımım olduğu için nefesim kesilir.Ufak bir omuz silkerek koşmaya başladım.

   Kolumdaki ince kenarlı siyah saate baktığımda dersin bitmesine 15 dakika vardı.Nefes nefese gidip kantine oturduğumda Gülayşe teyzeden kahve istedim.Kahvemi alıp masaya oturduğumda vakit geçmiyordu.Telefonu çıkarıp galeriye girdiğim de yüzümde ufak bir tebessüm oluştu.

   Galeride dolunayla bir sürü resmimiz vardı.Resimlere bakarken sanki  küçük mavi bir kelebek geçmişin yükünü kucaklayıp bana getiriyordu.Ama bilmiyorduki geçmişin küçük bir kelebeğin taşıyamayacağı kadar ağır olduğunu...

   Arkadan bana sarılan kollar hiç olmayan kardeşimin bile veremeyeceği güven ve sevgi duygusunu aşılarken Dolunay yanağıma kocaman samimi bir öpücük kondurup

"Nasılsın Gecem ?"dediğinde yüzümde koca bir gülümseme oluştu.

"İyiyim sen ne yaptın ?"dediğimde bana baktı.Ben bu bakışı biliyorum.

"Naptın gene çabuk dökül "dediğim de önce yutkundu ardından gözlerini kaçırdı.

"Gecem öncelikle şöyleki ben babandan izin aldım ve sen bugün bizde kalıyorsun" dediğinde devam ettirmesine izin vermeden

"Eee ne var bunda ne güzel işte"dediğimde iç çekti.Kahvemdeki son yudumu alırken

"Ama bizde kalmayacağız ,karaokeye gideceğiz "dediğinde ağzımdaki kahve soluk boruma kaçtı.Dolunay telaşla ayağa kalkıp sırtıma öküz gibi vururken ona yandan bir bakış attım.Hemen elini çekerken yerine oturdu.

   "Kızım sen ne diyorsun ağzından çıkanı kulağın duysun Serpil Teyze senin bacaklarını kırar benimde helvamı yersiniz ."dediğimde suratına astı.

   "Nolursun gece .Bak Buğra da orada olacak lütfen"deyip yavru köpek bakışları atmaya başladı.Böyle yapınca kıramıyordum onu.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 04, 2017 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Siyaha Çalan OkyanusHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin