RTF BOOK 2: Good Girl No More (On Going)

5: Snatch

Serena's POV

"Nunkkocci tteoreojyeoyo
Tto jogeumssik meoreojyeoyo
Bogo sipda (bogo sipda)
Bogo sipda (bogo sipda)
Eolmana gidaryeoya
Tto myeot bameul deo saewoya
Neol boge doelkka (neol boge doelkka)
Mannage doelkka (mannage doelkka)---

"Serenaaaaaaa!!" Ang mukha kong kalma ay napalitan ng inis ng kinuha nya ang earphones ko.

"What the f<ck??!" Galit kong sabi.

"Init ng ulo ni beybigirl."

"Sorry sa pambulabog."

Tinignan ko lang sila tapos kinuha ang earphones at sinaksak ulit sa tenga ko.

Ohh TT ang next song.

"Amugeona geolchyeodo areumdawo---

"Anoba????!"

Nagpeace sign si Leah saakin.

"Peace. But this is an emergency." Sabi ni ate Leah.

"Emergency what?" Mataray kong tanong.

"It's Danica's 18th birthday next week. And we need to buy her 2 gowns. Opening and dancing with her 18th roses."

"So? Anong kinalaman ko dun?" Tanong ko.

"Because ikaw lang ang may sense of fashion saatin?" Patanong na sabi ni Jacky.

"Luh, am i stupid enough to believe that? Diba Leah ikaw yung nag-asikaso sa mga fashion designs and outfits ng models nung Fashion Show sa MOA? And it turned out success? And diba ikaw Jacky ang pumili ng outfit ni Bea and she won Little Ms Philippines?" Sabi ko.

Boom.

"Talas ng memory ah--- este! Sama ka or sasama ka?" Sabi ni Jacky.

Weird as ever -_-

"As if i had a choice."

~•~

"OMG LOOK AT THAT!!"

"PENGUINS OMG!"

I rolled my eyes. Still Childish as well. They act as if they are still a teen. Duh. 25 yrs old are we! And i expect, Leah's son is now 3yrs old and her daughter is 1. And Jacky's son is 2 yrs old too?

"Ano bang hinahanap natin? Laruan or gowns?" Bored kong sabi.

"Oo nga pala. Hehe."

~•~

After 4 hours-- yes 4 HOURS. Daldal kasi sila ng daldal e. Anyways, 
nakapili kami ng isang pink na balloon dress 👗 below knee sya at isang uhm.. Di ko alam anong tawag nun. Yung parang damit ni Elsa sa Frozen? Yun yun.

"Saan ka pupunta aber?" Napatingin ako kay Jacky.

"Going home." Tipid kong sabi.

"Okay! Ingat!" Sabi ni Jacky.

Tumango lang ako tapos lumakad palayo.

Kinuha ko ang cellphone ko sa bag ko at tinawagan si manong driver.

"Manong--- ahhh!!! Yung cellphone ko!" Sabi ko tapos afad hinabol yung snatcher.

Nang lumiko sya ay lumiko agad ako.

My heart skipped a beat on what i saw

Nakahawak yung Snatcher sa phone ko habang nakataas ang kamay habang si Drake naman ay nakahawak sa damit nung snatcher.

Drake...

OMG!

"P*tangina ka." Sabi ni Drake tapos kinuha ang cellphone ko at binitawan yung snatcher. Nagmamadali naman iyong umalis sa harapan namin,

Hinablot ko agad ang cellphone ko tapos tumalikod.

"Thank you, Drake." Buti nalang di umutal yung boses ko kundi lagot.

"Walang problema. Hali ka na sabay na tayong umuwi." Sabi ni Drake.

"No thanks---

"Gusto mo bang masnatch? Sige ka wala talagang magliligtas sa gamit mo. Or baka marape kapa. Dali na wag ka nang mag inarte." Sabi nya.

Agad kumulo ang dugo ko sa last sentence nyang sinabi.

"Ako??! Nagiinarte??!" Sabi ko.

"Tss.. ano ba tawag mo sa ginagawa mo ngayon?" Sabi nya.

"Sige na nga. Sama na ako." Sabi ko tapos tinulak sa kanya yung backpack ko. Yes nagdala ako. Paki nyo?

Nauna akong maglakad sa kanya.

Pumunta ako sa red buggatti nya.

"Bakit di mo pinalitan ang sasakyan mo? It's been 3 years." Sabi ko.

"Basta," sabi nya tapos pinasok ang bag ko sa passenger seat.

Umupo sya sa driver's seat.

Napatitig muna ako sa upuan bago ako umupo.

I miss this moment