Kleine nachtmerries (little nightmares fanfictie)

Een nachtmerrie

De vrouw op het balkon stond met haar rug naar Six toe. Neuriënd borstelde ze haar lange, ravenzwarte haar. Haar stem kwam Six bekend voor, maar toch wist ze niet wie die vrouw was.

Ik ben Six. Ik moet ontsnappen.
ONTSNAPPEN!

Six wilde stilletjes het balkon afsluipen, maar zodra ze haar voeten verzette, gaf het houten balkon een geweldige kraak. Op dat moment draaide de vrouw zich met een ruk om. Six hapte naar adem. De vrouw met het witte masker tilde haar handen op, waarna Six wist dat ze verloren was.

Het kleine meisje gilde. Het schrille geluid werd weerkaatste door de grote roestige buizen om haar heen, en echode nog een paar keer na. Zwaar ademend stapte Six uit de koffer. De koffer? Ze bekeek het grote, bruine geval eens goed. Dan de binnenkant waren een paar foto's geplakt, maar zo te zien was er water overheen gekomen zodat de foto's wazig werden. Six kon niet echt zien wat erop stond. In de koffer lag haar eigen deken, nat van het zweet. Naast de reiskoffer lag een kleine aansteker. Ze pakte de aansteker op en knipte hem aan. Een klein, zwak vlammetje verlichtte de ruimte waarin ze had geslapen. Grote, dikke buizen kronkelden op het plafond en op de muren door elkaar, als slangen. Six stapte wat verder. Op de vloer lag een grote plas water. Six kon niet anders, ze moest er doorheen. Ze merkte tijdens het stappen dat ze geen schoenen droeg. Het ijskoude water verlamde haar botten, maar Six zette door. Ze moest hier weg. Ze merkte dat de plas dieper werd. Het water kwam al tot aan de zoom van haar gele regenjas. Toen de plas eindelijk minder diep werd, was Six drijfnat. Ze rilde en wilde haar kap afzetten om eens naar adem te happen, maar iets vertelde haar dat ze, wat ze ook deed, nooit haar kap af mocht zetten. Six wist niet waarom, maar zette haar kap niet af.