rode linten

35 5 14
                                    

De enige mogelijke weg naar de buitenwereld was door een smalle, donkere regenpijp.

Ik tilde het luik op en kroop naar binnen. Het stonk er naar leer en rottend vlees. Een paar ratten vluchten weg toen ik mijn klein lichtje bovenhaalde. Zelfs voor mij was de pijp te klein om recht te staan, dus moest ik bukkend lopen. Plots hoorde ik een klap, gevolgd door een krakend geluid. Ik bleef stil en durfde niet te ademen. Het werd plots gevaarlijk stil. Toen ik verder ging, viel er voor me een grote schoen naar beneden, van een pijp die langs boven kwam. Ik keek naar boven,  maar het was te donker om te zien. De schoen was duidelijk van een volwassen man, maar het was niet duidelijk waarom de schoen hier was. Aan de achterkant zag ik een rood lindje uitsteken, met tekens erop. Ik had nooit leren lezen. Uiteindelijk kwam er een einde aan de buis. Nadat ik het luik had opgetild, geloofde ik mijn ogen niet. Duizenden schoenen lagen over de hele vloer gestrooid, als een zwembad. Hier en daar lagen er een paar reiskoffers opgestapeld. Ik graaide naar de dichtstbijzijnde schoen, maar het was te laag. In plaats daarvan viel ik voorover, met mijn gezicht op een reiskoffer. Opnieuw pakte ik een schoen. Een rood lindje. Een nieuwe schoen. Een rood lindje. Alle schoenen hadden van die lindjes. Ik zwom bijna door de schoenenberg heen, tot ik een rammelend geluid hoorde. Ik keek om, en...





vergeet niet te stemmen!
😘

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Feb 15, 2018 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Kleine nachtmerries (little nightmares fanfictie)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu