Zwarte plekken

Dinsdag

Hoi, ik had me verslapen dus ik heb niet 's ochtends geschreven. Sorry! (Hoe laag kun je zinken, je excuses aanbieden aan een fucking BOEK!) maar goed, na school had ik heel veel huiswerk dus ik kon pas na 't eten schrijven. En raad eens wie m'n vader voor het eten had uitgenodigd? Ja, z'n nieuwe vriendin. Ze heeft Martha en heeft bruin golvend haar tot over haar schouders. Ze heeft groene ogen en lijkt me heel aardig. Mijn vader is een knappe man, brede kaaklijn, kaal, leuke kledingstijl, ogen met pretlichtjes, dus hij krijgt best wel veel vrouwelijke aandacht. Tot hij boos wordt dan doven de lichtjes en knijpt zijn mond samen. Mijn vader heeft ooit bruin haar gehad maar heeft het toen afgeschoren.

Martha is een echte kletskous, ze praatte maar door: eerst over ons en ze vergeleek ons met haar kinderen (ze is gescheiden en heeft ook twee kinderen, allebei meisjes) toen over haar exen, ze kon niet ophouden over hoe ze mijn vader had ontmoet. Dat ging zo: ze was in de stad aan het shoppen met vriendinnen. Toen zag mijn vader haar en stapte op haar af. Ze raakten aan de praat en haar vriendinnen gingen maar verder shoppen. Mijn vader kocht een leuk rood strak jurkje voor haar (die ze nu trouwens aan heeft) en ze wisselden nummers uit. De dag daarop belde mijn vader haar en vroeg of ze wilde eten met hem. Ze accepteerde het (natuurlijk, anders zat ze hier niet) en nu zitten we hier. Martha zit de hele tijd met haar handen de frunniken aan de onderkant van haar jurkje, echt frustrerend en irritant. Maarja, als dat het enige is... We aten trouwens kip, geserveerd op een grote schaal de kip is gevuld en ligt op een bedje van rijst met allemaal groente eromheen, komkommer, paprika, tomaat. Het was echt heel lekker! Mijn vader heeft gezegd tegen Martha dat hij het heeft gekookt maar eigenlijk heb ik het gemaakt. Mijn vader is echt een ramp in de keuken. Hij probeert ongeveer een keer in het jaar om er niet een ramp van te maken maar altijd eindigen we om half negen 's avonds met een bord pizza op onze schoot tv te kijken. Laatst probeerde hij het weer. Ik zal je niet alle details vertellen maar ik kan je vertellen dat ik nu een trauma heb aan ovenschotels. Het enige wat hij kan maken is boterhammen en pannekoeken. Oh! En wentelteefjes. Dat zijn de enige drie dingen waar hij geen puinhoop van maakt. We hebben afgesproken dan mijn vader het huis schoonmaakt en dat ik en mijn zusje koken en de was doen. Tot zover gaat dat prima, tenzij hij een nare bui heeft. Dan probeer ik zoveel mogelijk boven te blijven en eten we meestal frietjes ofzo. Ook ruimt hij het huis dan niet op zodat ik het maar moet doen. Ik stapel dan wat borden met etensresten op elkaar, stop ze in de afwasmachine en neem de tafel af. Voor de rest smijt ik dan alles maar in een hoek en vlucht dan maar weer naar boven als mijn vader binnenkomt.

Het toetje kwam binnen. Mijn zusje had de Crème Brûlée gemaakt. Ze vindt dat altijd geweldig. We hebben zo'n brander thuis en ze doet dan een masker op en gaat daarmee over de suiker op de vla. Dan karameliseert de suiker en heb je het gerecht gemaakt. Hiervan zei mijn vader niet dat hij het gemaakt heeft en hij laat mijn zusje vol passie vertellen hoe ze het heeft gemaakt. Ze zit net met haar handen uit te beelden hoe ze de brander vasthoudt als ze het glas met water omstoot. Over de jurk van Martha heen. Ze schrok een deinste achteruit waardoor ze omviel met stoel en al. Haar jurk gleed over haar benen heen waardoor we haar slipje zagen. Ik die naast mijn zusje zat bedekte mijn zusjes ogen met mijn handen. Snel stond Martha op maar ze stoot tegen de tafel aan en het bakje met gekarameliseerde vla kieperde over haar heen. Ik moest moeite doen om mijn lach in te houden, het zag er ook zo gek uit. Ook ging de vla over het tafelkleed, die nog van mijn moeder was geweest. Aangezien Martha's jurk haar slipje weer bedekte haalde ik mijn handen van mijn zusjes ogen en liep naar de keuken was ik een doek pakte. Daarna liep ik terug en gaf de doek aan Martha die haar jurk ermee schoon begon te maken. Toen ze daarmee klaar was maakte ik de tafel schoon en liep terug naar de keuken om hem uit te spoelen. Ik liep daarna terug en hoorde Martha zeggen "Ik moest maar eens gaan, het eten is nu toch op." Ze liep naar de voordeur en deed hem open. "Ik hoop je nog een keer te zien." Zei ze. Daarna gaf ze een vluchtige kus op mijn vaders mond en liepn met wiegende heupen naar haar auto. Mijn vader glunderde na die kus.

Na de tafel opgeruimd te hebben, het tafelkleed in de wasmachine gestopt te hebben en mijn zusje gerustgesteld te hebben ben ik weer naar boven gelopen en lig ik nu te schrijven. Maar ik ga nu nog even mijn aadrijkskunde huiswerk afmaken en dan nog even naar beneden om mijn favoriete programme te kijken, ik heb hem al lang niet meer gezien.

Doei!