Zwarte plekken

Donderdag

Hallo! Ik was vandaag naar het strand met mijn vrienden. We hebben een kwal gevonden en lekker kinderachtig een zandkasteel gebouwd. Ook gingen ze zwemmen maar daaraan deed ik niet mee met als smoesje dat ik een wond had en dat het zoute water teveel pijn deed. Ze bleven toch niet lang in het water omdat het zo koud was. Daarna zijn we wezen beachvolleyballen. Jongens tegen de meisjes. We speelden twee potjes die mijn team allebei heeft gewonnen. Toen zijn we nog een ijsje wezen eten. Mijn vrienden zijn:

• Kai, een heel bekakt jongetje met droge humor. Hij is best wel grappig maar soms ook wel irritant omdat hij erg betweterig is. Hij heeft bruine ogen en sluik haar dat bijna over zijn ogen hangt. Hij heeft flaporen en sproetjes en is best wel klein.

• Johan, een stoere jongen. Hij is best wel gespierd en knap. Alle meisjes vinden hem leuk. Hij heeft zeegroene ogen en bruin haar. Zijn lach is vrolijk en bulderend en hij is altijd opgewekt. Hij heeft ook een zusje waar hij -net als ik op mijn zusje- dol op is. Hij is best wel goed in volleybal maar ik ben alsnog beter.

• Anne, een vrolijk, klein roodharig meisje met sproetjes. Ze heeft bruine ogen en is altijd opgewekt. Veel jongens vinden haar leuk maar zij is niet verliefd op iemand (tenminste dat zegt ze).

• Marianne, een blond meisje. Ze is knap maar erg brutaal. Daardoor schrikt ze heel wat mensen af. Ze is lang en wil model worden maar dat is haar nog niet gelukt. Als je door de brutaliteit heenkijkt is ze heel gevoelig voor beledigingen. Ik heb ooit voor de grap gezegd dat ze lelijk is en toen was ze drie dagen erg teruggetrokken. Op een dag is ze in huilen uitgebarsten en heb ik mijn verontschuldigingen aangeboden. Ik hoop dat ze wat harder wordt want anders wordt het moeilijk voor haar in de 'echte' wereld.

Toen we de ijsjes op hadden gingen we nog even de stad in. Ik zat wat te kletsen met Charlie en Julia en ik botste tegen een meisje aan. En niet zomaar een meisje. Ze had donkerblond haar tot het midden van haar rug, een zwarte zonnebril op en hotpants met een witte tanktop aan (en dan ook witwit, ik zou hem gelijk vuilwit hebben gemaakt maar die van haar was écht wit) haar gezicht was een beetje langwerpig met mooi gevormde neus, lippen en haar ogen waren felblauw. Maar goed, ik botste dus tegen haar aan.

"Au! Kun je niet uitkijken ofzo?" Ze keek met met een doordringende blik aan en ik verdronk gewoon in haar ogen. "Nou?" Vroeg ze. Ik heb vast wat gestameld dat leek op "Ik was aan het praten en lette niet op" want ze zei daarna "maakt niet uit joh, ik let zó vaak niet op, ik ben trouwens Nikki." Nadat ook ik mijn naam zei raakten we aan de praat. Over onze hobbies, onze favoriete sporten, school, familie. Ik had mijn vrienden al gebaard dat ze al konden gaan, ik zag ze later wel een keertje, we wilden toch al na het ijsje allemaal naar huis gaan. Op een gegeven moment kwamen we bij mijn vader. Ik weet het niet, het voelde zo vertrouwd aan na een halfuur kletsen dat ik de dingen vertelde die ik zelfs niet aan mijn beste vrienden vertelde. Ze zei dat ik een keer met mijn vader moest gaan praten hierover als hij rustig was waarop ik antwoordde dat ik dat al had gedaan maar dat het niet had gewerkt, dat hij in de bui die erop volgde nog bozer werd omdat ik hem erop had aangesproken. "Ik heb er geen verstand van" zei ze "maar misschien moet je iemand om hulp vragen die dat wél heeft." "Ik weet het niet, ik ga mijn bloedeigen vader toch niet verraden!" Zei ik "waarom heb ik je eigenlijk nog nooit gezien?"

"Ik ben pas verhuist" antwoordde ze "Ik werd gepest op school. Ik haalde goede cijfers, té goede cijfers voor de meeste kinderen uit mijn klas. Ik werd uitgelachen, zelfs door mijn vriendinnen die me in de steek lieten. Ik voelde me niet meer veilig toen ze me stonden op te wachten dus ik wilde van school veranderen, daar hoop ik wél geaccepteerd te worden. Jammer genoeg mocht dat niet van mijn ouders. Maar uiteindelijk kreeg mijn vader nieuw werk. Hier. Dus nu ben ik ook hier op school gegaan." Nikki begon te snikken, ik heb toen een arm om haar heen geslagen, nu helpte ik haar.

"Ze waren gewoon jaloers" zei ik "ken je dat liedje van Niels Littooi? The Beauty and the Brains? Dat kan haast wel over jou gaan. Ze waren jaloers. Ze vonden het waarschijnlijk niet leuk dat je mooi was en toen was je ook nog eens slim. Waarschijnlijk keken ze naar je op en gingen ze je toen pesten om zich beter te voelen." Toen ik dat had gezegd keek ze me verbaasd aan. "Hoe weet je dat nou weer?" Vroeg ze "ik wil later iets gaan doen in de psychologie of psychiatrie, lijkt me wel leuk." Antwoordde ik toen. "Ik zit vaak op mijn kamer en heb mijn huiswerk dan al af en dan ga ik dit soort dingen opzoeken." Ik heb niks verteld over jou, goed hè? Jij bent mijn geheim. Ik zat voordat ik jou had gekregen inderdaad veel op te zoeken over die onderwerpen maar nu besteed ik bijna al mijn vrije tijd in het schrijven. Maar ik weet er dus inderdaad veel vanaf. Ik ben vooral geïnteresseerd in huiselijk geweld (duh!) en pesten.

Maar we praatten nog wat door en wisselden nummers uit. Uiteindelijk zei ze dat ze echt moest gaan omdat ze schoolwerk moest gaan inhalen. Ik was helemaal de tijd vergeten, we hadden anderhalf uur staan praten en waren ondertussen op een bankje gaan zitten. Bovendien moest ik nog voor twee toetsen gaan leren die ik morgen (vrijdag dus) had. Ik heb natuurlijk wel goede cijfers maar vooralsnog moet ik daar moeite voor doen. Dus we gingen naar huis met de belofte elkaar gauw weer te spreken.

*

Toen ik thuis kwam was mijn vader aan het koken. Ik zocht alvast het telefoonnummer op van de pizzaboer belde of hij over een uurtje drie pizza's wilde brengen: één pizza margerita voor mijn zusje, één pizza vegetaria voor mijzelf en één pizza Hawaï voor mijn vader. Toen ging ik aan mijn huiswerk En ja hoor, na drie kwartier rook ik een brandlucht en hoorde ik mijn vader zichzelf vervloeken omdat hij te lang had staan bellen met Martha. Het is nog steeds aan! Ik hielp met het opruimen en mijn zusje dekte de tafel algauw. Toen mijn vader zich afvroeg wat we nu dan moesten gaan eten hoorde ik de bel en nam ik de pizza's aan. Ik betaalde de 26 euro en zette ze op tafel. Mijn vader was me toen erg dankbaar en mijn zusje begon met aanvallen. Mijn vader gaf een paar stukjes ham aan Blue en toen we klaar waren was er een kwart pizza overgebleven. Ik heb toen tegen mijn vader gezegd dat ik weer aan mijn huiswerk ging.

Dat deed ik ook wel, alleen na een halfuurtje ging ik whatsappen met Nikki. Om halftwaalf ben ik gestopt en omdat ik niet kon slapen ben ik maar begonnen met een nieuw stukje in mijn boek.

Ik mag Nikki heel erg en ik denk dat ik meer voor haar voel dan alleen vriendschap. Waarschijnlijk vindt ze me niet eens leuk. Ik ben gewoon de eerste die ze leert kennen en natuurlijk wordt ze daar vrienden mee. Maar ik vind haar echt superleuk. Haar lach, zo schattig! En haar ogen zijn zo verschrikkelijk blauw! Maar, ik ga het haar niet vertellen, nog lang niet. Daar ben ik nog niet klaar voor, een relatie met een meisje aangaan.

Maar ik moet nu echt gaan slapen, het is al halftwee. Ik wil morgen niet met enorme wallen rondlopen op school. Truste!