KIZLAR TUVALETİ

Selaaam!

Ben Göksü

Kokoşunuz,

Kızlar tuvaleti,işte hayatımın en önemli anlarının geçtiği TEK yer.

Burası,işiniz bitince çıkacağınız biryer DEĞİL !

Acil durum üssü,güzellik salonu,okul medya merkezi...Öğretmenlerin,erkeklerin bilmediği herşey burada arşivlenmiştir.

Öyle sıradan biryer deği burası!

Daha doğrusu hayatımın değiştiği yer.

Hikayemize başlayalım.

Her zamanki gibi saçlarım açık,kulağımda Duman.Ötöbüsten indim,sersem sınıfıma gidiyorum,off!Gene saçma sapan şeylerle karşılaşıcam Barış yüzüden,benim "MÜBAREK"sıra arkadaşım..Ama özünde iyi çocuktur,yani-insan sarrafıysam-.

Kendimi beğenmedimi biri size söylerse bilin ki o doğrudur.Çoğu kişi güzel buluyor ama tipsizin tekiyim kendimce.Çirkin bulsamda kendimi aynayı elimden düşüremiyorum.Okulda bu yüzden Aynur Hoca aldı aynamı gıcık!

Ama,bir nevi Kızlar tuvaleti başkanlığı yapmamın..Okula hergün güleryüzle gelmemin,pazartesi günlerini sevmemin bir nedeni var!6. sınıftan beri sevdiğim Çocuk!Ama siz ona "Armut" diyin,çünkü gizli adı o..Onla 6. sınıftan beri tanışıyoruz....Ama duygularını belli etmek oooo kadar çok zor ki,benden 2 yaş büyük ve okul popisi..Yani bekleyebilmemin çok bir nedeni yok...

Bazen her ne kadar kendimden nefret etsemde onun için..Onu O kadar çok seviyorum...Çünkü ne derler bilirsiniz,"Gözyaşının ardındaki mutluluk."

Bazen bana yakınlaşıyor,hee bazen de uzaklaşıyor,lise son sınıflar benden nefret ediyor,e nedeni varmı?Siz anladınız zaten...Hee,bir nedeni de 36 kişilik sınıfın 35'ide çöpçatanlık yapıyor!Hele Beste..Kankam diye demiyorum..Kendisi Çöpçatanlıkta bir dünya markası...Armuta en çok yakınlaştıran öğelerden birisi...

Arkadaşlarım çoğu zaman onun hakkında konuştuğumu söyler(çoğu zaman değil her zaman aslında).Herşey karmakarışık dedimya,bir ders önce onu sevmiyorum dedim.Ama hala midemdeki kelebekler beynimde!

Ders konusunda 0,aslında çoğu kişi bastırsam yapacağımı söylüyor...Ama bunuda bilmiyorum.

Her neyse..Kendimi deneme yazarları gibi hissettim.Artık sınıfa geçmeliyim.

Ama deli arkadaşlarım var benim,spastik olsalarada seviyorum onları,bitanesi girdiğimde "KÖÖÖÖKKKKKKSSSSSUUUUUUUUUUĞĞĞĞĞ"diye bağırıyo,bitanesi her gün borç istiyo,biri dalağıma parmak attığında çığlık atmamı seviyo,dedimya spastiklerim onlar...Benim en ciddi,en korktuğum,ve en üzgün olduğum zamanda dünyanın öbür köşesinde olsa beni güldürecek insanlar.Hem onların yüzünden bende artık bebek koleksiyonu yapıyorum.Birbirlerine söz verdiler,lise bitene kadar 200 bebek biriktirilecek ve 200 kez halay çekilecek.

Dersin başlamasına yarım saat var daha,edebiyat...ÇOOOOOOK sıkıcı..Sadece şiir dinlemeyi seviyorum.

Bu arada,söylemeyi unuttuğum birşey var..Armutla 6. sınıftan beri nasıl tanıştığımızı merak ediyorsunuz değilmi?İşte ona biraz var.

Beni tanıdınız,size içimi dökmek isterdim,ama birsürü insanın sırrı var.Sırlar önemlidir!Ama sadece 2 kişi arasındaysa!