I Am Rotten To The Core -- Carlos De Vil (Completed)

Zoon Van Gaston

"Kijk maar in die kast voor kleding." Vertelt Mal, terwijl ze naar de dichtstbijzijnde kast wijst. Lily knikt en loopt erop af. "Alles hier is paars." Valt Lily op. "Sorry, dat is eenmaal mijn kleur." Antwoord Mal. Lily haalt haar schouders op. "Ach, we zijn halfzussen. Dat moet wel goed komen." Zegt Lily dan, terwijl ze een broek en shirt pakt. Allebei paars, natuurlijk. "Done!" Roept Lily zodra ze zich heeft omgekleed. "Perfect!" Roept Mal. Lily en Mal schieten allebei in de lach. "Hé, Lily." Zegt Mal dan. Lily kijkt Mal vragend aan. "Doe vandaag even rustig aan, oké. Morgen kun je op onderzoek uit gaan en als er iets mocht zijn ga je hierheen, afgesproken?" Vraagt Mal. Lily knikt. "Dat is goed. Geen probleem." Antwoord Lily.

--------------------------

De volgende dag is Lily al vroeg wakker. Ze weet niet of het komt doordat ze op het eiland zit, of gewoon omdat dit bed verrot is en verschrikkelijk ligt. Daar zal ze gewoon aan moeten wennen. Maddy loopt door de gang, kijkend of Mal al wakker is. Ze slaapt nog. Mooi, dan kan Lily er gewoon lekker op uit gaan. Voor ze weg gaat besluit ze een briefje neer te leggen. Gewoon voor het geval Mal denkt dat ze ontvoert is of zo iets.

'Ben er op uit' heeft ze op het papiertje geschreven. Deze heeft ze op Mals spreuken boek gelegd. Dan weet ze zeker dat Mal het briefje vind. Dan besluit Lily toch echt weg te gaan. Eindelijk maakt ze een beetje avontuur mee in haar leven. Dat saaie leven in Auradon vrat haar op. Alles begon weer opnieuw. Ze voelde zich elke dag weer ongelukkiger. Nu, nu is ze op Dwaaleiland. Dat betekent dat de komende weken een avontuur word. Toch is ze niet bang. Lily loopt door de straten alsof ze hier thuis hoort. Alsof ze hier haar hele leven al is geweest.

Dan loopt ze plots tegen iemand aan. "Au! Kijk eens uit!" Roept Lily luidt tegen de gek die niet wist op te letten. Als ze op kijkt, kijkt Lily in mooie heldere bruine ogen. "Kennen wij elkaar?" Vraagt hij dan. "Nee." Antwoord Lily bot. "Ik heb je nog nooit gezien." Geeft ze dan toe. "Oh, kom op. Je kent me wel!" Roept de jongens plots. Lily kijkt hem vragend aan. "Oh, ik geef je een hint!" Roept hij dan. "Mijn vader is snel, glad en zijn nek is ongelooflijk dik." De jongen kijkt Lily aan met een grijns. Lily schudt enkel haar hoofd. Geen idee wie deze gast is. "Gaston!" Roept de jongen plots. Lily's mond valt open. Zoon van Gaston? Zoon van de gast die haar vader had willen doden?

"Gil, is de naam." Zegt hij plots, terwijl hij zijn hand uit steekt voor Lily om het te schudden. "Lily." Antwoord ze, zonder zijn hand te schudden. Gil laat zijn hand zakken. "Wie zijn jou ouders?" Vraagt Gil dan nieuwsgierig. "Not your business." Antwoord Lily. "Oh, die ken ik niet, notyourbusiness." Zegt Gil. Lily kijkt hem weer met open mond aan, maar begint dan te lachen. "Sorry, maar is notyourbusiness een man of een vrouw?" Vraagt Gil, die maar niet wil begrijpen wat Lily er daadwerkelijk mee bedoelde. Lily daar in tegen lacht enkel in plaats van dat ze Gil een echt antwoord geeft.

"Zeg, valt er hier ergens iets te eten?" Vraagt Lily plots, terwijl ze begint te lopen. Gil blijft naast haar lopen en knikt. "Bij Ursula's fishs shop." Antwoord hij. "Ursula de zee heks?" Vraagt Lily. Gil knikt. "Alleen je ziet haar niet. Ze is altijd achter. Uma neemt altijd de bestellingen op." Legt Gil uit. Lily knikt. "En Uma is?" Vraagt ze dan. "Zeg, heb jij onder een steen geslapen?" Vraagt Gil. Lily rolt met haar ogen. "Dat is Ursula's dochter. Oh en de kapitein van het schip." Vertelt hij. Lily wilt vragen welk schip, maar ze wilt niet dat het teveel opvalt. Straks komt Gil er nog achter dat ze niet van hier is. "Oh, maar ik waarschuw je." Zegt Gil voor ze de shop binnen lopen. "Zorg ervoor dat je geen ruzie krijgt met Uma of Harry. Die 2 zijn niet uit elkaar te krijgen. Vooral als je te laat komt voor je dienst. Ik werk hier ook wel eens. Als ik niet kom opdagen, word Uma altijd woedend. Ik vergeet gewoon snel dingen." Vertelt Gil. Het lijkt wel alsof hij een klein beetje verdrietig klonk toen hij zei dat hij snel dingen vergeet. Lily knikt. "Komt goed dan." Zegt ze met een kleine lach, al heeft ze geen flauw idee wie die Harry nu weer moet zijn.

Als Lily samen met Gil naar binnen loopt, loopt Gil gelijk naar achter en gaat zitten op een stoel. Lily kijkt even rond. Als haar ogen bij Gil terecht komen, maakt hij een gebaar met zijn hand dat zij moet komen. Lily loopt op hem af en gaat naast hem zitten. "Wat wil je?" Vraagt Gil nieuwsgierig. "Wat?" Vraagt Lily, een beetje verward. "Eten? Wat wil je?" Vraagt Gil dan. "Oh dat." Zucht Lily. "Uhm.." Ze denkt na wat ze zou kunnen zeggen. Het eten is hier natuurlijk heel anders dan in Auradon. Ze zou niet weten wat ze hier kan krijgen. "Wat jij neemt." Antwoord Lily met een kleine lach. Gil knikt.

"Gil!" Hoort Lily iemand roepen door de ruimte heen. Zowel Gil als Lily draaien zich om. En meisje in blauwe kleren en lange blauwe haren komt aanlopen. "Waar was jij gister avond?" Vraagt het meisje als ze tegen over Gil staat. "Hoezo?" Vraagt Gil, die zoals altijd niet begrijpt waar het over gaat. "Je had dienst. Je moest hier werken, waar was je!?" Roept het meisje luidt. "Hij was bij mij." Zegt Lily snel. Waarom neemt ze het überhaupt op voor de zoon van de gast die haar vader wou vermoorden? Ach, nu kan ze niet meer terug. Het meisje kijkt haar met grote ogen kwaad aan. "Het was mijn schuld. Hij wou wel gaan, maar ik voelde me niet zo lekker. Ik dwong hem om te blijven. Ik wou niet alleen zijn." Liegt Lily. Gil kijkt haar geschokt aan. Blijkbaar had hij net so min verwacht als ieder ander dat Lily het voor hem op zou nemen. Het meisje zet een stap opzij en kijkt Lily kwaad in de ogen. "En wie ben jij?" Vraagt ze vol afschuw.