Περίληψη

164 16 2
                                    

Ακούω έναν ήχο χωρίς να ξέρω από που προέρχεται. Σαν ένας χτύπος δυνατός. Κάπου τον έχω ξανακούσει. Α ναι όπως στις ταινίες στα νοσοκομεία..

Νιώθω κουρασμένος κι βυθισμένος σε ένα μαύρο σκοτάδι που προσπαθεί να με καταπιεί. Ο ήχος αρχίζει κι δυναμώνει όλο κι πιο γρήγορα όταν πάω να ξεφύγω από το σκοτάδι. Δεν ξέρω τι συμβαίνει και αυτό με τρομάζει.

Προσπαθώ να μην πανικοβάλλομαι αν κι δεν τα καταφέρνω αρκετά καλά.

"Τι συμβαίνει γιατρέ?"Ακούω κάποιον να λέει. Γιατρέ? Για μια στιγμή αυτή είναι η φωνή του πατέρα μου.

"Είναι σε σοκ. Προσπαθεί να ξυπνήσει αλλά το σώμα με τον εγκέφαλο δεν έχουν την κατάλληλη επαφή, με αποτέλεσμα ο ασθενής να βρίσκεται σε μια κατάσταση σοκ. Δεν θα πρέπει να σας προβληματίζει αυτό. Δείχνει ότι πολεμάει. Να ανησυχείτε αν δεν καταφέρει να ξυπνήσει. "

"Έλλη ο γιατρός είπε ότι μπορείς να μας ακούσεις. Πριν λίγο ο Νίκος έδειξε το πρώτο σημάδι μετά από μια βδομάδα μετά το ατύχημα, ότι υπάρχει πιθανότητα να ξυπνήσει. Βέβαια εσύ είσαι η πιο βαριά περίπτωση κι από τους δύο σας. Με τον Λάζαρο προσπαθούμε να κάνουμε θετικές σκέψεις. Δεν έχω φύγει καθόλου από το πλάι σου. Να φανταστείς είμαι ακόμα με το νυφικό! Αν με έβλεπες θα γελούσες. Γίνε σύντομα καλά κοριτσάκι μου."

Το δεύτερο βιβλίο του Σ'αγαπω! Επιτέλους είναι κοντά σας. Σας συνιστώ να έχετε κοντά σας πολλά κουτιά χαρτομάντιλα χδ. Ευχαριστώ πολύ για όλη την συμπαράσταση που δείξατε στο πρώτο βιβλίο. Εύχομαι αυτό να τα πάει εξίσου καλά και να το απολαύσετε!!

Σ'αγαπω! (Εις διπλούν) Where stories live. Discover now