Σ'αγαπω! (Εις διπλούν)

Κεφάλαιο 3

Άλεξ  P.O.V 

Την πρώτη φορά όταν άκουσα τα νέα από τον Λάζαρο, ήταν η δεύτερη φορά που ένιωσα την καρδιά μου να γίνεται κομμάτια. Θυμήθηκα την πρώτη φορά που ένιωσα έτσι... και ας πούμε δεν είναι και το καλύτερο συναίσθημα. Τώρα το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να κοιτάω τον Λάζαρο και την κυρία Αφροδίτη να γίνονται κομμάτια όπως ένιωθε και η καρδιά μου. Με τον Νίκο περάσαμε πολλά μαζί και ήταν εκεί όταν...

Βλέποντας τον Λάζαρο να καταρρέει σε δευτερόλεπτα... Έκανε την καρδιά μου να ξεχνάει να χτυπάει. Μετά από λίγο και οι δύο λέγανε ότι πρέπει να φύγουν και να πάνε στο νοσοκομείο όταν όλοι γύρω τους άρχισαν να κάνουν ερωτήσεις. Ο παπάς ήταν φανερά έκπληκτος βλέποντας το ζευγάρι να έχει καταρρεύσει μπροστά στα μάτια του. Τότε ήταν που το μυαλό μου καθάρισε και με μιας προσφέρθηκα να τους πάω στο νοσοκομείο.  Και οι δύο με κοίταξαν με μικτό βλέμμα απορίας και ευγνωμοσύνης και με γρήγορες κινήσεις ξεκινήσαμε για το νοσοκομείο. 

Στο δρόμο δυστυχώς περάσαμε από τον δρόμο του ατυχήματος. Αυτό φυσικά έκανε τα πράγματα χειρότερα. Άκουγα την κυρία Αφροδίτη να κλαίει πιο δυνατά στο θέαμα του αυτοκινήτου σχεδόν κομμάτια. Ένιωθα και τα δικά μου μάτια να δακρύζουν παρόλο που προσπάθησα να συγκεντρωθώ στον δρόμο. Το τελευταίο πράγμα που χρειαζόμαστε είναι άλλο ένα ατύχημα. 

Πατώντας το γκάζι και οδηγώντας όσο πιο προσεκτικά μπορούσα ταυτόχρονα, άφησα το ζευγάρι στο νοσοκομείο, καθώς εγώ έπρεπε να πάω να ενημερώσω τους δικούς  μου και να αλλάξω έξω από αυτό το ενοχλητικό κοστούμι. Βεβαιώθηκα πριν φύγω, ότι ο Νίκος δεν υπέστη πάρα πολύ σοβαρά τραύματα. Όταν έφτασα στο νοσοκομείο ο Λάζαρος ήταν ήδη καθισμένος σε μία καρέκλα στο πλάι του Νίκου και προς έκπληξη μου, ήταν εκεί και η κολλητή της Έλλης. Με το που με είδε, μου παρέδωσε την θέση της και με ένα νεύμα του κεφαλιού της έφυγε από το δωμάτιο. 

Την δεύτερη φορά που την είδα ήταν όταν αποφάσισα να πάω στο κυλικείο. Στην αρχή ήταν για να πάρω κάτι στον Λάζαρο να πιει, μιας και αρνιόταν να κουνηθεί από το μέρος του Νίκου, ακόμα και όταν ήθελε να χρησιμοποιήσει το μπάνιο. Τελικά στο τέλος με έπεισε αντί να πάρω κάτι για τον ίδιο, να πάρω κάτι για εμένα. Καθώς ήμουν έτοιμος να εισέλθω στον χώρο του κυλικείου, άκουσα μικρά βήματα να πλησιάζουν. Κανονικά το μυαλό μου δεν ήταν σε θέση να αντιληφθεί τίποτα άλλο γύρω μου εκτός από την κατάσταση του Νίκου και το ατύχημα, όμως τελείως ασυναίσθητα έπιασαν τον ήχο τους. Γυρνώντας την προσοχή μου, είδα ότι ο ήχος ερχόταν από την παρουσία της Αναστασίας. Φυσικά και μου αποσπάστηκε η προσοχή.