Bu sefer,ben çağırmıştım seni evime.Arkadaşlarımı çağırmak için izin alacağım bir annem yoktu benim.Bi babam vardı,o da benden uzakta.Vücudu buradaydı fakat,aklı başka yerlerdeydi.
Yine bir okul çıkışı,beraber bize doğru yürüdük.Seninleyken kendimi güvende hissediyordum hyung,huzurlu,mutlu..Bana iyi geliyordun.Sohbet ede ede geldiğimiz yolda,eve vardığımızı anlamamıştım bile.
İçeri girdik.Her zamanki gibi babam evde yoktu.Bu yüzden mutluydum,sana ters bir şey söyleyebilirdi.Haliyle aklı pek de yerinde değildi.
"Ne yersin hyung?Gerçi evde pek bir şey yok.Ne söyleyelim?"
"Cevabımın ne olduğu iyi biliyorsun."
İkimiz de aynı anda "Pizza!" diye bağırınca istemsizce gülmüştük.
Yemekten sonra film izlemeyi tercih etmiştik.
"Korku gerilim aç."
"Gece ağlarsan seninle uğraşmam ama." Dedim gülerek.
"Ha ha kimin korktuğunu göreceğiz."
Açıkçası,film,baştan sonra korkunçtu.Emindim,sende korkuyordun ama belli etmiyordun,benim gibi.
Ekrana bakarak konuştun.
"Sen korkuyor musun?"
"Y-yoo ne korkacağım!Sen?"
"Erkek adam korkmaz."
Bu cümlenden birkaç saniye sonra ekranda korkunç bir şey belirince ikimizde deli gibi bağırmıştık.Ben elimdeki yastığı yüzümde tutuyor,sense tişörtünün yakasını burnuna kadar çekmiştin.
Benden önce davranıp kumandaya hızla basıp televizyonu kapatmıştın.Ardından ikimizde derin bir nefes verdik.
"Niye kapattın.." dedim cesur görünmeye çalışarak.
"Sen korkuyordun da ondan."
"Hayır,asıl sen korkuyordun."
"Yastıkla korunmaya çalışmana ne demeli?" Dedin alayla.
"S-sende tişörtünün yakasına gömüldün!"
İkimizde sustuk.Gözlerimiz birleşince deli gibi kahkaha atmaya başladık.Tanrım,çok güzel gülüyordun.
"Bu çok iyiydi!"
"Hiç de korkunç değildi."
"Jimin,biraz korkunçtu." Dedin ciddileşerek.
Bende ciddileşerek cevap verdim ve elimi omzuna koydum.
"Haklısın dostum."
Ve tekrar kahkahalarımız tüm evi doldurmuştu.
Büyük bir gürültü duyduğumuzda,ikimizde susup birbirimize baktık.
"O neydi?"
"Bilmiyorum."
Ses tekrar duyuldu.
"Hyung yoksa o mu geldi?"
"Kim?"
"Filmdeki adam."
"Saçmalama Jimin.O sadece bir-"
Cümleni tamamlamana izin vermeyen ses birbirimize sarılmamıza sebep olmuştu.
"Hyung,korkma.Ben gidip bakacağım."
Yüzümü ellerinin arasına aldın ve konuştun.
"Bende geliyorum."
Hızla merdivenlerden çıktık.Sesin üst kattan geldiği aşikârdı.Sen önümdeydin,bense arkanda.Aslında göründüğü kadar korkmuyorduk,sadece eğlenceye dönüştürüyorduk.
O ses tekrar geldiğinde beline sarıldım.Sense duvara sinmiştin.
"Yatak odamdan geliyor." Dedim sana bakarak.Başını salladın ve yavaşça odaya girdik.Ellerimizi silah gibi yaptığımızdaysa hiçbir şey bulamadık.
"Ee?"
"Cam açık." Dedin ve kapıyı hızla kapattın.
"Ceyeran yapmış olmalı."
Sırıtmaya başladığımızda odamı süzmeye başladın.
"Odan güzelmiş."
"Kimin odası."
"Hemen o egonu yere indir." Dedin bana yaklaşarak.
Olumsuz anlamda başımı salladığımda beni gıdıklamaya başlamıştın.Geri geri gittiğimden yatağa düşmüştüm.Sense beni gıdıklamaya devam ediyordun.Sen benim neşe kaynağımdın.
Bizim,iyi günlerimiz vardı hyung.
