Chasing Forever

Chapter Two

*Chapter 2*

"Rex." I smiled to him. The smile I always give to him when we were still together.

"H-Hey! Anong ginagawa mo dito?" He awkwardly smiled back to me. Grabe! How i miss this guy.

1 and a half month na simula nung break up namin. I can't still move on. Mahal ko pa rin siya. Mahal na mahal. Sa 100% na pagmamahal ko, ni isang point, walang nababawas.

"I drank coffee with my friend. You? Anong ginagawa mo dito?" I am still sweetly smiling to him. Ang saya saya ko ngayon.

"I'm waiting for someone, actually."

"Ah... Pwede kitang samahan di---" Pinutol niya agad yung sasabihin ko.

"I can accompany myself, Scarlett." Nawala yung ngiti sa mukha ko nang bigla niyang sabihin yun. Ewan ko ba. Pakiramdam ko napahiya ako.

Bumukas ulit yung pinto ng coffee shop kaya inayos ko yung sarili ko.

"Blake!" Pareho kaming napatingin sa babaeng kakapasok lang ng coffee shop. Ibinalik ko yung tingin ko kay Blake. Nakatingin lang siya ditk habang papalapit sa kanya.

"S-Siya ba yung hinihintay mo?" Tanong ko sa kanya. Sinubukan kong huwag mapasimangot ang mukha ko.

Tumango lang siya sakin. Nakarating na yung babae sa tabi niya. Pumunta sila sa bakanteng upuan dito. Hindi niya man lang ako pinakilala dun sa babaeng kasama niya? Hindi man lang siya mag papaalam and going to tell me that they'll both have their own time muna?

Sabagay, hindi rin nga pala siya nag paalam sakin nung iniwan niya akong mag isa non.

Who is that girl?

Making me think who's that girl, it tears my heart in a thousand pieces again.

***

"Raaaine~" I rolled my eyes heavenwards again nung kinanta ni Rylie yung pangalan ko.

"Pwede kang umiyak, i promise. Di ako tatawa!" Saka ko narinig yung mahinang hagikgik niya.

"Di raw tatawanan."

Pinipilit niyang umiyak ako sa harap niya. Nakita niya raw kasi yung nangyari kanina. Alam niya raw na nasaktan ako at tinatago ko lang daw yung luha ko. Eh kung ubusin ko buhok niya? Asar!

"Tignan mo 'to, binibiro lang eh. Bakit mo ba kasi hinahabol yang Rex na yan? Na-virginan ka ba niyan? Ha?" Napanganga ako sa sinabi niya.

"Ano bang pinagsasasabi mo!? Hindi! I just want him back!" Gusto ko na talaga siyang sampalin, sabunutan, balatan ng buhay o kung anu-ano pa. Bwisit!

"Why do you want him back nga?" Tanong niya ulit sakin na parang nabobored.

"None of your business." His forever.

"Haaay naku! Kaya ayoko magka-boyfriend eh!"

"Ang sabihin mo, wala kang manliligaw." Humiga na rin ako sa damuhan sa tabi niya. I still don't like her.

Kinakausap ko lang siya ngayon dahil wala akong kaibigan. Yes, you've red it right. Wala akong kaibigan. I'm anti-social. Hindi ako mahilig makipag-usap sa mga tao. Kapag nga may bisita sa bahay, hinahayaan ko lang si Jiro ang makipag-usap. May nasabi na ba ako tungkol sakin? I'm---

"Scarlett Raine Laurel ka nga. Hashtag, medyo bitch."

So yeah. That's my name. Kinda bitch since he left me. Hindi naman ako ganito dati eh. Kung tutuusin, I improved a lot when he's with me. I smiled a lot those times. I even make friends, but eventually, lost them when he left me.