|Chapter 1|

441 25 82
                                    

Ντριιιιιιιιιιιιιιιν... Το σπαστικο ξυπνητηρι τρυπαει τα αυτια μου. Το αρπαζω και το πεταω κατω με δυναμη. Αυτο επιτελους σκαει. Κοιταζω στο πατωμα. "Υπεροχα!" Το αξιαγαπητο ξυπνητηρι μου (σημειωστε την ειρωνια παρακαλω) εγινε χαλκομανια!

Σηκωνομαι βαριεστημενα. Κοιταζομαι στον καθρεπτη.. ΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ! ΤΙ ΕΙΝ' ΤΟΥΤΟ?! Πλενω γρηγορα το προσωπο μου και τα δοντια μου. Βαζω κονσιλερ κατω απο τα ματια για να καλυψω τους μαυρους κυκλους και τα σημαδια μου και τοποθετω λιγη (=10 ΤΟΝΟΥΣ) μασκαρα στις βλεφαριδες μου.
Βγαζω τα ρουχα μου και παρατηρω το σωμα μου στον καθρεπτη για τυχων μελανιες που μπορει να φαινονται απο την μπλουζα. Κατευθειαν το ματι μου πεφτει σε μια τεραστια μελανια στο στερνο μου.. "Μαλακα.." Μονολογω και βαζω λιγο make up για να το καλυψω... Ελεγχω ξανα και τοτε παρατηρω ενα σημαδι στη μεση μου. Βαζω και εκει λιγο make up καλο κακου καθως και στα χερια μου στα οποια υπαρχουν επισης σημαδια. Κοιταζω για λιγο ακομα τον εαυτο μου στον καθρεπτη. Εχω τα γαλαζια ματια της μαμας και την ανοιχτοχρωμη επιδερμιδα του μπαμπα. Απ' οσο εχω δει σε φωτογραφιες τουλαχιστον.. Μενω λιγο στο μενταγιον που φοραω. Το μονο πραγμα που εχω απο τους γονεις μου..

Βγαινω απο το μπανιο και ανοιγω την ντουλαπα. Βγαζω ενα μαυρο ψηλομεσο τζιν με σκισιματα ,απο πανω ενα λευκο crop top το οποιο λεει με μαυρα γραμματα "back to black" και τα μαυρα vans μου. Τα φοραω και κοταζομαι στον καθρεπτη για να σιγουρευτω πως οντως δεν φαινεται κατι. Χτενιζω λιγο τα πλατινε ξανθα βαμμενα μαλλια μου και φοραω απο πανω μια μαυρη αθλητικη ζακετα. Παιρνω την polo επισης μαυρη σχολικη τσαντα μου, βαζω μεσα το κινητο μου και περνωντας απο το σαλονι πηγαινω προς την πορτα για να φυγω απο το κωλοσπιτο.

Περπαταω βιαστικα και φτανω στο σχολειο. Κλασσικα ολοι με κοιταζουν απο πανω μεχρι κατω και ψυθιριζουν..

"ΑΠΟΚΤΗΣΤΕ ΖΩΗ!" Φωναζω και πηγαινω στο παγκακι που καθομαστε συνηθως με την παρεα μου. Η Τiffany με την Maya, τον Luke και τον Jacob καθονται ηδη εκει.

"Μεραα" Λεω ακεφα και καθομαι στο παγκακι..

"Καλημερα" Λενε οι υπολοιποι ταυτοχρονα εχοντας τον ιδιο τονο με εμενα.

"Πως και δεν ειναι εδω ο νεαντερνταλ με τον Max?" Η αληθεια ειναι πως αυτο μου εκανε εντυπωση.. Συνηθως ειναι ηδη εδω πετωντας κρυαδες και εγω ριχνω τα καντιλια της ημερας..

"Σου ελειψα κοτοπουλακι?" Ακουω αυτην τη γνωστη σαχλη, σπαστικη φωνη και ο μαλακας καθεται διπλα μου περνωντας το χερι του γυρω απο την μεση μου

Another Ciderella Story Where stories live. Discover now