Hampir setiap malam, selepas menonton Upin dan Ipin di tivi, Mohamad akan bermain-main.
Kalau bermain tu usah cakaplah, rumah macam tongkang pecah dibuatnya. Bersepah dengan permainan dia.
Ummi macam biasa akan jadi tarzan la masa tu.
Ummi : Mohamadddd... Masukkan mainan dalam bakul.
Mohamad : Mohamad nak main la Ummi.
Ummi : Cepatttt! Kalau tidak, tak boleh ikut Abah pergi surau. (Ugutan-Jangan dibuat selalu)
Sudah menjadi rutin, suami mengajak Mohamad ke surau untuk solat Isya.
Mohamad : Ok, Ummi.
Perlahan-lahan dia masukkan mainan dalam bakul sambil tangan masih menolak kereta.
Abah : Jom Mohamad!
Mohamad : Jom!
Ummi : Aik! Tak habis kemas lagi tu.
Mohamad : Nanti Mohamad kemas Ummi. Nanti Mohamad kemas. Abah toyong (tolong).
Terus dia berlari ke pintu dengan muka tak bersalah.
Ummi : Bertuah punya anak!
YOU ARE READING
Kisah Budak MAS
RandomHimpunan cerita anak kecil saya Mohamad Ammar Saufi (MAS) yang ditulis semenjak beliau mula bercakap ketika berusia 2 tahun. Kata-katanya yang membuat saya dan suami seringkali terhibur.
