"Σίγουρα θα υπάρχει και άλλη έξοδο κάπου. Όχι πάντως από το παράθυρο."
Κατέβηκε ξανά κάτω.
Όταν ήταν κάτω. Πήγε στο σαλόνι. Εκεί παράξενα όλα ήταν στην θέση τους, σε σχέση με τα δωμάτια πάνω.
Άλλη απορία που σκέφτηκε η Βίκη.
"Πως μπορούσαν να αφήσουν τόσα πράγματα οι παλιοί κάτοικοι του σπιτιού. Άφησαν την μισή τους περιουσία εδώ. Μάλλον θα βιάζονταν πολύ, παρά πολύ."
Μόλις έκανε το πρώτο βήμα στο σαλόνι παρατήρησε κάτι τυλιγμένο. Για κάποιο λόγο πήγε αμέσως να δει τι είναι.
"Ναι!!! Το βρήκα!"
Στα χέρια της κρατούσε τον πίνακα, που της είχε ζητήσει ο πατέρας της. Αποκόμιζε μια παλιά ναυμαχία μεταξύ δυο καραβιών.
Πήρε μαζί αφού πήρε το δρόμο να βρει έξοδο από εδώ.
Κατέβηκε στις αποθήκες του σπιτιού. Δεν υπήρχε όμως εκεί καμία πόρτα για να ξεφύγει από αυτό το μέρος.
Η φαντασία ταυτόχρονα της έδιωχνε όλα όσα υπήρχαν να μετακινούνται. Όμως αυτή τη φορά το έριξε απλά στα παιχνίδια που έπαιζε το μυαλό της.
Πάντως η τριβή που άκουγε συνεχώς στο έδαφος δεν βοηθούσε καθόλου.
YOU ARE READING
"Μην με στοιχειώνεις,εσύ!"
Horror"Το σπίτι είναι στοιχειωμένο! Να μην πας μέσα!" Αφού της ζήτησε ο αγαπημένος της πατέρας να του φέρει εκείνο το πίνακα, δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς.... Και κατέληξε με το κάθε κόκαλο να τρέμει μέσα της από τον φόβο και χωρίς να το θέλει να συνηδ...
