SİYAH'TAN MAVİ'YE

Hatırlıyor musun Mavi? Çok yakışırdın yanıma. Belkide en çok sen yakışmıştın. Kızıyorum sana, özellikle geceleri. Niye geceleri diyeceksin. Çünkü sabahları hep bir koşturma hali, gelmiyorsun aklıma. Geliyorsun ama anca radyoda "o" şarkı çalarsa. O bile çalmıyor artık. Belki şarkılar bile bizi ayırmaktan yana haklarını kullanıyor. Bilmiyorum ama çok kızıyorum sana. Gerçi niye kızıyorum değil mi? Dün 'tam benlik' diye giydiğim kazağı bu gün ihtiyacı olan birine verdim. Dün 'beni anlatıyor' diye dinlediğim şarkıyı bu gün radyoda duyduğumda frekansı değiştirdim. Halbuki ne çok severek almıştım o kazağı, ne çok huzurla dinlemiştim o şarkıyı. Seni de ne çok sevmiştim. Belki sen de öyleydin. Bedenden bedene gezdin, ruhtan ruha. Belki o zaman benim sana ihtiyacım vardı. Belki bu gün başkasının ilacı oluyor, onu ısıtıyor, onu dinliyor, ona yakışıyorsun. Kızmıyorum.. Nasıl kızayım? İnsan, sevmediği yemeği bile sırf iyi gelsin diye yediğinde sinir oluyor, sana nasıl zorla 'beni sev' diyebilirim, di mi? Kızmıyorum artık.. Anladım ki, insan kızmadığında özlemeye başlıyormuş meğer. Ne güzel insansın Mavi, yanımda yokken bile birşey daha öğrettin bana.🍷

-SİYAH