ARKADAŞLAR BİRAZ YENİYİM.TAM OLARAK SEÇENEKLERİ BİLMİYORUM AMA YORUMLARINIZI BENDEN EKSİK ETMEYİN BENCE BEN SİZLERİN YARDIMI İLE BUNU ÇÖZERİM. KENDİNİZE CİCİ BAKIN...
SEZGİ
Okul artık çok sıkıcı geliyor. Hiç değişiklik yok hayatımda sıkıldım, bunaldım artık aynı yüzler, aynı kavgalar...
Yeni bir şeyler olsun istiyorum.
Sınıfa girdiğimde yeni bir çocuk oturuyordu orada, herhalde başka birinin bir yakınıdır. (Ama söyleyeyim çok yakışıklı) sanki onda bir değişiklik vardı. Ne bileyim farklı birisi gibi ha evet evet gözleri çok farklıydı. Ne kadar güzel bir renkti sarı. Bu arada ne zamandan beri sarı gözlü insanlar vardı.
Gözlerine dalıp, gittim sonra kafasını bana çevirdi bir anlıkta olsa gözgöze geldik. Hemen kafamı çevirdim. Kalbim küt küt atıyordu. Tekrar ona baktığımda yine gözgöze geldik. bu ne yaa... Herkes sınıfa girdi. Yeni çocuk jacob 'un yerinde oturuyordu. (Jacob çok havacı bir çocuktur. Sınıfın ağası resmen!) Jacob onu yerinde görünce gözleri fal taşı gibi açıldı. kıpkırmızı oldu.Gitti çocuğu dövmeye başladı,herkes onları izliyordu ama çocuk çok hızlıydı, vuruşlara ani karşılık veriyordu. Tam kendimi tutamayıp, araya girecekken hoca geldi. Ayrıldılar.《 Ama çocuğun ismini bilmiyordum(rezil)... 》
Hoca bir kızdı bir kızdı ki 3 senedir bu okuldayım,o sakin hocanın içinden bir ejderha çıktı resmen. İnanmiycaksınız çocuk dövüşürken benim araya girme atağını yaptığımı görmüş! sadece teşekkür etti ama sanki bana uzak durmak için elinden geleni yapıyordu, yanımdayken ellerinı sıkıyor, yumruk haline getiriyordu
Acaba pismi kokuyorum diye banyoya gittim, saçımı kokladım ama her zaman ki gibi çilek kokuyordu, parfümümü sıktım. Yoksa yanlış bir haraket mi yapmıştım. Onunla konuşacaktım ama bir anda yok oldu. Ne kadar hızlıydı. Bu çocukta kesin bir şey var ama neyse. Tarih dersinde hiç boş yer olmadığı için benim yanıma oturdu. Lay lay lom.
Anlayamadığı sandalyenin ucunda oturuyordu sanki yine benden kaçmaya çalışır gibi bir hali vardı. Acaba bilmeden kötü bir şey mi yapmıştım???? Okul bitti eve dönerken yanında birileri olduğunu gördüm, hepsi beyaz tenliydi.Kötü bir şeyler seziyorum.
Diğer günler okula gelmedi, beni ilgilendirmez. Acaba ilgilendirir miydi ona değer verdiğimi sanmıyorum ama sanki beni kendine çekiyordu. Geçen gün yanında gördüklerim okula kayıt olmuşlardı fakat malesef benden büyüklerdi. Kafeterya ya gittiğimde sürekli onlara bakıyordum. Anna yanıma geldi ve onların akraba ve yeni gelen çocuğunun ismini Taylor olduğunu söyledi. Anna hiçbir şeyi kaçırmaz nerden öğrenir bilmiyorum ama bilir işte??
Bir anda kendimi onların yanına giderken buldum artık geri dönemezdim. Heycanlı ve şirin bir şekilde;
-''Acaba Taylor neden bu sıralar okula gelmiyor" dedim.Cevap;
-"Sanane " oldu. Doğru söylüyorlar bana ne ki.
Ama çok merak ediyordum resmen 1 ay geçmişti.of of offfffffff
Eve doğru yürürken yine sakarlığım tuttu ve yere düştüm. Yerden kalkarken bir şey hissettim; sanki bir beni gözetliyordu ve aniden çok güçlü bir rüzgâr esti. Çevreme bakındım, gerçekten korkmaya başlamıştım koşar adımlarla eve doğru yürümeye başladım. Charlie gelmişti, yemek bile hazırlamış. Dersler,sınavlar hayatımda duyduğum en sıkıcı kelimeler çalışmakta öyle...Saat 01:00 gibi yataktaydım.
Kapkaranlıktı. Soğuk ve sisli bir hava vardı. Sanki elimi uzatsam sisi tutacaktım. Etrafımi göremiyordum ama kendimi takip ediliyor gibi hissedeiyordum.Yerden ses gelmeye başladı. Sanki yer çatlıyordu aniden bir ışık parladı, her yer bomboştu. Biri kolumdan çekmeye başladı,direndim sağa doğru yere düşerek kaymaya başladım.Kafamı çevirdiğimde... Evet, uçuruma doğru gidiyordum.Son anda diğer tarafımdan biri beni tuttu iki güçte çok şiddetliydi. Uçuruma düştüm. Annem evet annem aşağıdaydı. Ama ben hala yere düşmemiştim. Anneme ulaşamıyordum fakat onu yanımdaymış gibi görebiliyordum. Annem: "bana asla dokunamayacaksın" dedi.
Yastığım sırılsıklam olmuştu.Sanırım ağlamıştım. Bu nasıl bir kabustu.Annemden ayrı yaşamaktan herhalde sabah olunca ilk işim onu aramak olucak.
Her zaman ki gibi yine yağmur yağıyordu. Okula Emily ile gittiğim için onu beklemeye başladım. Hala bekliyorum. Ya nerede kaldı bu kız diye merak edip, evlerine gittim kimse yoktu. Kapı kendi kendine açıldı. Nasıl yani Emily her zamankapıyı kilitlerdi(aramızda kalın fobisi var).İçeri girmye korkuyorum ama bunu arkadaşım için yapmak zorundayım.
Derin bir nefes alıp, içeri adımımı attım. Kalbim her an durabilirdi. Yerde çok minik kan izleri vardı.Korkum tavan yapmaya başladı. Evdeki tüm odaların kapısı kapalıydı ne oluyo tanrım sen beni koru...
....
...
Gözlerimi açtığımda kendini bağlanmış bir şekilde yerde buldum ne olmuştu bana.
