çabuk ol ama

102 10 2
                                    

Clary'den

S̤̮a̤̮b̤̮a̤̮h̤̮

Kalktığımda elimi yüzümü yıkadım her zaman ki gibi kahvaltı hazırladım anne tavşana yemeğini verdim formamı giyip aşağı indim düne göre ayağım fazla acımıyordu daha iyiydi umarım abim bizim okulda değildir yada kuzenim Hyung sik Momo olabilir herkes masaya oturunca bende oturup bir şeyler yedim okula gittik Momo da bizimle geldi bu okula transfer olmuş yaşasın sonunda okula geldiğimizde kızlar sınıfa girdi biz de müdürün yanına çıktık işlemleri haletikten sorna yine onu gördüm sarı saçlı çocuğu hissetmiş olacak ki bana döndü ben işe gözlerimi kaçırdım bu aralar onu çok görür oldum neyse sınıfa girdik kızlarla biraz konuştuktan sonra hoca gelmişti Momo'yu görünce kendisini tanınmasını istedi

Momo:"Merhaba ben Park Momo yirmi yaşındayım İngiltere........... Lisesinden. Transfer oldum iyi anlaşalım " diyip yerime oturdum

"Momo bide benim kuzenim olduğunu söyleseydin kardeşim ha"

So hyun:"Clary sus sana ceza almak istemiyoruz"

"Tamam be sustum" dememe kalmadan bileğimizdeki saat.ötmeye başlayınca kızlar ve ben bileğimize baktık Ya şimdi sırasımıydı Ya Of yine kaldı bana bu iş "Hocam bilgisayardan beş dakikalığına şeye bakıp geri koyabilirmiyim"

Bay lee:"çabuk ol ama"

Clary:'Hemen bilgisayarı çantamdan çıkardım saat le bağlantı kurdum iki dakika da kuzenim salağının ve abimin yerini bulmuştum gitmemiz gerekti hemde acilen çünkü vampirlerin bölgesine girmişti ve Nalet olsun ki kırmızı noktalar vardı yanında Aish bilgisayarı hemen çantama koydum Bay lee ye Ne yalan söyleyeceğimi düşünüyordum ki Lalisa benden önce davranıp hocaya hastaneye acilen gitmemiz gerektiğini söylemişti izin vermişti çantalarımızı alıp kapıdan çıktık eve geldik eşyalarımızı arabaya koyduktan sonra ben yine creed bıcağını aldım be yola çıktık .......
Ormanına geldiğimizde arabanın arkasındaki silahları aldık ben yine ölümü ve creed bıcağını almıştım abimin yanına gitmeye başladık geldiğimizde Hem Kurt adamlarda buradaydı Hem de vampirler kurtlar vampirlere hırlıyordu bizde onlara saldırmaya başladık ben oku alıp nişan aldım tam da kalbine yok olmuştu abim arkasına baktı bir tane daha attım diğer vampirler kaçarken abime gidip sarıldım
Kurtlara teker teker baktım o Kurt yaralı kurtu tüyleri sarımsı ve siyah tı gözleri açık mavi tonlarındaydı yanına gittim oturdum o gece yapamadığımı şimdi yapmıştım ama yine de korkuyordum yavaşça kafasına götürdüm elimi geri yere koydum yapamamıştım buna cesaretim yoktu hırladığında gülümsedim ellini tekrar kafasına götürdüm Bu sefer yapmıştım gözlerinde güven vardı kafasını okşadım

"O gece ben seni kurtardım şimdi de sen benim ailemi kurtardım ödeşmiş olduk yaralı Kurt Sana minnettarım sana sarılsam sorun olur mu"

hırladığında olmaz dediğini de anlamıştım ona biraz daha yaklaştım ve kollarımı boynuna doladım geri çekildiğimde bir vampiri buraya koştuğunu gördüm bileğimdeki bıçağı ona doğruldum ve attım yok olduğunda ayağa kalkıp bıçağı aldım bir Kurt yanıma gelip eğildi Yaralı Kurt döndüm "Teşekkür mü ediyor" hırladı Evet dedi yani "

Kurtlar & Vampirler (Hunter)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin