CAN
Piknikten sonra saat artık epey geç olduktan sonra eve dönüş başlamıştı. Herkes eve dönmek için bir arkadaşının arabasına binerken Ranya da o sırada demir lerle gitmeye hazırlanırken aklıma hoş bir fikir geldi usulca yanına yaklaşarak " istersen benim arabamla gel,baksana Demir Aslılarıda bırakacak." dedim. Doğrusu kabul edeceğini asla beklemiyordum ,çok şaşırdım fakat ikiletmeden "olabilir" dedi. beraber arabaya doğru yürüdük.
RANYA
Bekliyordum böyle bir teklifi, biraz daha geç yanıma gelseydi ümidimi kesip ben teklif edecektim neredeyse. Ona bugünün hesabını daha ağır ödetmek için can atıyordum.Arabanın yanına geldiğimizde büyük bir nezaketle kapıyı açtı.Bende kısa bir sürede arabaDAydım artık.Evet o da yerini almıştı artık tamamen hazırdık yola koyulmak için.Tam arabayı sürecekken" bana bir özür borcun var ,bunu umarım unutmamışsındır" dedim .Gözlerini devirerek" yok hayır. Sen bugün tüm bedelini ödettirdin "derken gayet ciddiydi."Ben memnun değilim ama .." diye itiraza koyulacaktım ki."Pekala önerin ne?" dedi.Anlaşılan fazla uzatmak istemiyordu.
CAN
Kimbilir ne isteyecek şimdi benden ,neyse ne isterse kabul edeceğim ki intikam alacağımı sezmesin."Arabayı ben kullanmak istiyorum "dedi bir çırpıda.Ahh bende bir şey isteyecek sanmıştım oysaki."Peki." diyerek arabadan indim ve anahtarı ona verdim çarçabuk bir şekilde.Şaşkın bir ifadeyle şöfor koltuğuna oturdu ve arabayı çalıştırmaya başladı.
Her şey çok normaldi , yaptığı bu hız dışında ."Neden 40la gidiyoruz "dedim bu durumdan haz alırcasına,korkuyordu besbelli,anlaşılan o ki ehliyetini yeni almış belkide almamış olmalıydı.Bir cevap vermeyince biraz daha üstüne gitmek istedim" azönce bir ağaç bizi solladı,sende farkettin mi?" dememin üzerine yüz ifadesine baktım fakat hala aynı soğukkanlukla ve aynı hızda gidiyordu, üztelik yol boyunca zikzaklar çiziyordu.Bu kız tamamen zararsız bir kız çocuğu diye geçirdim içimden.
