Küçük Kaza

450 19 3
                                    

DEMİR

Bugün haftasonu olması nedeniyle Can ile her zaman buluştuğumuz kafeye gidecektim.Sabah henüz8 di. Bu yüzden sokakta bisiklet sürmek eğlenceli olabilirdi.Yataktan çıktığım gibi kendimi duşa attım,fazla oyalanmadan çıktım ve hemen giyinmeye başladım.Ardından mutfağa inip bir şeyler atıştırdım.Hava sonbaharın ilk ayı olması nedeniyle fena sayılmazdı.Bisikletime atladığım gibi tüm siteyi turlamaya karar verdim.Aklıma ilk bisiklet sürüşüm geldi aman Allah ım ne kadar da çok düşmüştüm olsun ama o zevki hiç bir şeye değişmezdim o zamanlar.Hafifçe gülümserken bir ses duydum.Hıçkırarak ağlayan bir kızın sesiydi bu ,usulca sesin geldiği yöne sürdüm.Sanırsam Küçük Cadım sakatlanmıştı.

NİSA

Sabah uyandığımda saatin henüz 7.30 olduğunu gördüğümde içimi bir huzur kaplamıştı buna pencereden gördüğüm havada eklenmişti.Dışarıda bisiklet turu için harika bir zamandı.Hemen eşofmanlarımı giyip dışarı çıktım.Önce bir sorun yoktu biraz dolaştıktan sonra bir taş yüzünden kendimi yerde buldum aman Allah ım ayağımı burkmuş olmalıydım.Kimse yoktu yanımda kahretsin telefonumu da almamıştım yanıma.Tüm aksilikler üst üste gelmişri.İstemsizce ağlamıştım ayağımın acısından .Arkamdan birinin soluğunu hissettim ensemde ,kimdi bu ?Biraz ürkerek arkamı döndüğümde karşımda onu görünce bu kadar sevineceğimi tahmin etmezdim doğrusu."Günaydın" dedi Demir neşeli bir sesle."Sanada" dedim biraz garipseyerek.Neresini garipsediğim hakkında bir fikrim yoktu. İnsanlar sabahları birbirine selam niyetine "günaydın" derdi bunu neden garipsemiştimki, off kim bilir işte kafam allak bullaktı buna ayağımın acısıda eklenince tam çekilmez olmuştum.O nun sesiyle dünyaya geri dönmüştüö."Yardım edebilir miyim "dedi tüm sevimliliğiyle."Aslında gerek yok " deyip ayağa kalkmaya çalıştım amacım iyi olduğumu kanıtlayıp ona ihtiyacım olmadığını göstermekti fakat ayağa kalkar kalkmaz düşecektimki beni belimden kavramıştı."Emin misin "diye alayla gülümsedi."Sinir olmuştum fakat bana da komik gelmişti o anda bende kıkırdamaya başladım."Seni eve bırakabilirim "dedi.Mecburen kafamı olur anlamında salladım ve beni kucaklamasına izin verdim evden pek uzakta olduğumuz söylenemez ."Emin misin ,yani beni eve kadar taşımak zor olmaz mı?" dedim bu sefer alay eden taraf bendim.Anlaşılan altta kalmaya hiç niyeti yoktu"Aslında süpürgen burda olsaydı fena olmazdı" dedi tüm alaycı bakışlarıyla beni süzerken.İnanamıyorum bu çocuk bana açıkça cadı mı demişti.Dağ ayısı işte ne olacak dedim.Ayağım çok ağruyordu onu gücendiremezdim ,susmakla yetindim..

SÜPÜRGESİZ CADIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin