BÖLÜM-47-

57 3 0
                                    

Multi:MEYRA

Eve gelmiştik evet artık Bartuyla tamamen sevgiliydik verdiğim karardan tamamen mutluydum ama her zaman bir tarafım Bartu ya karşı şüphelerle doluydu sonuçta hayatı boyunca hiç bir kızı sevmemiş kalbi pas tutmuş sadece bir gecelik ilişkiler içine girmiş hiç bir kızı sevmemiş sadece kullanmış bir erkekle sevgiliydim buda aklımda haklı olarak şüpheler doğuruyor bana karşı olan hisleri farklıymış benimle çıkar ilişkisi içinde olmadığını gerçekten sevdiğini ve benimde bunu pişman edmememi söyledi belkide ben sadece boş boş kuruntuları yapıyorumdur belki de bu defa farklı olacaktı her şey benim için bilmiyorum aklım çook karışık yaşayıp görecez ama bildiğim tek bişey var oda ben cidden Bartu ya aşığım bunu kendime itiraf etmem zor oldu ama sonunda başardım beni bir anda bu düşüncelerden ayıran Bartu oldu "eeeee çok acız birşeyler hazırlayında yiyelim üç tane kızsınız yemekler ellerinizden öper" Beren "Enişte biz burada hamarat sadece iki kızız Meyradan bir halt olmaz" Deniz "aynen kanka " bu kızlar cidden beni bazen sinir ediyorlardı "ben size ne dedim bir daha bu konuyu açıp benim sinirlerimi tavan yapmayın off " dedim Bartu
"Sende o zaman bir halt öğrende insanların ağzına laf Verme"
Ya insan sevgilisini korur bizimki bizi gömsün dağ ayısı
"Bartu yaa insan sevdiğini korur sen göm beni offf"
"Sende o zaman birşeyler öğren artık Meyra eline yapışmaz valla ben senle ne yapacam hiç bilmiyorum"
Poyraz
"abi valla yandın bu yemekte bilmiyor üstüne üstelik bunlar yarısı olmayan kıyafetleri giyiniyorlar insanın sinirlerini zıplatıyorlar"
Ege
"Hele bir Deniz giyisinde görsün "
Bartu
"Meyra giymeye bu saatten sonra cesaret bile edemez çünkü nasıl bir psikopat olduğumu benden daha iyi biliyor üzerinde parçalarım o kıyafeti sonra bir daha giynebilirmi"
Ben
"Saçmalama Bartu bu konuda karışamazsın bana "
Bartu
"Görüşürüz Meyra hanım karışa biliyormuyum karışamıyormuyum "
Ben daha fazla üstelemedim dil çıkardım
Beren "offf bir halt yiyemezler Meyra hadi biz mutfağa gidelim kızlar"
Dedi bizde erkekler bir cevap vermeden mutfağa geçtik ve yemekleri hazırlamaya başladık ben onlara el altında yardım ettim sonra masayı hazırlayıp yemeğe başladık tabi ben direk daldım açlıktan  ölmek üzereymişim yemekleri yiyip mutfağı topladık Ben
"Hadi film izleyelim mısırda patlatırım size"
Bartu
"Ooo sevgilim mısır patlatmayı biliyormuş büyük gelişme "
Diyip güldüler bende yastık attım onlara
"Bak beni sinir etmeyin patlatmam mısır falan "
Ege
"Yok yok tamam hadi git sen mısır patlat"
Mutfağa girip mısırları patlattım onlarda filmi seçmişlerdi Bartunun yanına oturdum Bartu
"İlk defa ellerinden lezzet bişey yedim"
"atma Bartu mantı yaptığımda dağ ayısı gibi saldıran babam değildi"
"Ahh pardon onu unutmuşum"
Deniz
"susun ama film izletmedinizaa"
Ben " tamam Sustuk" Dedim film izlemeyey başladık bir anda Bartu kollarını bana sarıp izlemeye başladı bir anda tepki verecektim ama sevgili olduğumuzu unuttum bir anda Bartunun o vanilya kokusunu alınca kalbimde kelebekler uçmaya başladı gerçekten bu hiç normal değildi ilk defa böyle oluyordu gerçi her Bartuyla yakınlaştığımdada böyle oluyor dünya hayat ne kadar farklı insanın karşısına çıkan şeyler ne kadar farklı asla yapmam asla sevmem asla onunla aynı koltukta bile oturmaya tahammül edemem dediğim adamla sevgiliydim daha dün gibi hatırlıyorum ondan o kadar nefret ediyordumki onu boğmak öldürmek istiyordum ama şimdi onun yanımda oluşu kokusunu hissedişimde kalbimde kelebekler uçuşuyor hayat ne garip deyilmi insanın karşısına neler çıkacağı hiç belli olmaz hiç bir zaman büyük konuşmayacakmıssın yoksa o büyük konuştukların tek tek karşına çıkıyor diyecek hiç bir şey bulamıyorum bindik bir alamete gidiyoruz kıyamete Allah sonumuzu hayır eylesin***

Sonunda film bitmişti ben "çok uykum var odama çıkıyorum iyi geceler" diyip tam gidecekken Bartu kolumu tutup
"Dün gece ki gibi beraber yatalım"
Diyip pis pis güldü benim gazla çalışan mal arkadaşlarında oooo demeye başladılar
"Sapık olma Bartu hadi bayyy"
Diyip odama çıktım saat on iki buçuktu kendimi uykunun kolların bıraktım***

MİNİK BİR DEV.... (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin