Kırmızı Kadın

131 13 6
                                    

   Sonsuzluk gözlerindeydi, gözleri ise dibi gözükmeyen bir denize bakıyordu. Aldığı her nefes pismanlık, verdiği her soluk tecrübelerle doluydu. Benzindeki solukluk duru bir su, bazen siyahın dışlandığı bir gökkuşağı, bazen de demir parmaklıkların pas tutmuş izleriyle kaplıydı. Zihni, tavanı kadardı gökyüzünün. Zihni açık, gözleri ise kapalıydı.
   Adımları bir öncekinden daha emin, bir o kadar ürkek. Gözlerindeki perde kalkmıştı, şimdi herşey daha net. Güneş olduğu gibi güneş. Ağaçlar, deniz, ateş...
   Ateşe rengini veren kırmızı, aya ışığını veren güneş. Şimdi herşey daha net.
Daha açık.
Daha leş.  
  

OKYANUSTA NEFESHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin