Verlost

-1-

Perspectief Manal

"YALL HMARA OPSTAAN!!! JE MOET NAAR SCHOOL!" Neee niet weer. Het is pas 5 uur en mijn moeder spuugt al in mijn gezicht dat ik me moet klaar maken. Waarom haat ze me zo? Of nee, betere vraag, waarom haten ZE me zo?

Ik heb mijn lieve familie helemaal niks aan gedaan maar al sinds mijn kleuterjaar hadden ze de pest aan me.

Maar toen ik ouder werd begonnen ze me te slaan, en op me te spugen als ik maar iets kleins fout deed of soms zelfs helemaal niets.
Zelfs mijn bloedeigen zus en broers zijn hatelijk tegen me. Zbel.

Mohiem mijn moeder (waarbij ik soms twijfel of ze echt mijn moeder is) maakte mij wakker. Met een zucht stap ik uit bed. Mijn moeder word boos. "Waarom zucht jij tegen je moeder? Nou? Brutaal nest! Ga maar gauw de afwas doen en het hele ontbijt klaar maken," "oke yemma". Ik stap uit bed.

Ik ga naar de keuken was af, trek mijn kleren aan en ga het ontbijt klaarmaken. Ik hou het simpel, gewoon voor ieder een omelet want ik heb geen tijd meer. Als eerst pak ik mijn schooltas in en dan word langzaam de rest wakker.

Soukaina komt als eerst binnenlopen. "Tfouuu als dit ontbijt is gemaakt door die hoer dan kowed," Schreeuwt ze tegen mijn moeder . "Ewa rustig benti, beter dan niks." Ik rol met mijn ogen.

"MAAR MAMA IK EET GEEN ETEN DAT IS AANGERAAKT DOOR KECHS!"

"doe is ff normaal," roep ik een beetje furieus.

"WA JIJ MOET AL HELEMAAL JOU BEK HOUDEN JIJ," schreeuwt mijn moeder.

"WAT VOOR HOND HEB IK OPGEVOED? JIJ KAN ONMOGELIJK EEN VAN MIJN KINDEREN ZIJN IK HEB JE OP STRAAT NAAST AFVAL GEVONDEN!"

Ik heb geen zin in dit gedoe. Ik ren naar mijn kamer en sluit mezelf daar op. Ik besluit om nog een beetje uit te slapen, totdat het tijd is om naar school te gaan.

Snel pak ik mijn schooltas en ren het huis uit. Op dit moment heb ik geen zin om mijn familie zien.
-

Salamo 3aleikom mensen, Dit was het eerste deel. Ik weet dat heel kort is, maar er komt veel meer aan.❤️ ik hoop dat jullie hoofdstuk 1 superleuk vonden. Tot het volgende deel! Xxx❤️❤️