The Billionaire's Daughter

One

Chloe's POV

"Miss Chloe Anderson pinapatawag po kayo sa guidance office"mahinhing sabi ng isang babae

I rolled my eyes
At nag simulang nag lakad papuntang guidance.

And then?
Mabibigla pa ba ako?
I am always a trouble maker at di na ako mabibigla na palagi akong pinapapunta sa guidance.

Wala naman ring paki alam ang ama ko kasi sobrang busy sa business namin.
At si mama naman wala na.

Ewan ko ba sana nga di na lang kami naging bilionaryo
Dahil sa pera nag ka hiwahiwalay ang pamilya namin.

Nang naka punta na ako sa guidance agad akong pumasok sa loob.

Heto na naman tayo nandito na naman ang pinaka K.J na adviser dito sa buong Kingston University.

"Miss Anderson!!,ano na naman tong nabalitaan kong may ginawa ka na namang kalokohan!"sabi niya sabay taas ng isa nitong kilay.

"And then? Maam you knew i am a trouble maker so dont you mess up with me or else you wanna die"i smirked and walked away.

Ang sarap talaga sa pakiramdam na mag maldita.

Dito ko lang nga mailabas ang sama ng loob ko eh.

Kung di lang ako naka pigil sa babaeng yun talagang makapag mura talaga ako ng walang oras baka sabihin ko pa sa Korean language para di mapansin.

Pero sa totoo lang di naman talaga ganito ang ugali ko.

May pinag dadaanan lang kasi.

Nag lakad pa ako ng may mabanga ako.
Ang tanga kasi natapunan tuloy ako ng ketchup mula sa hotdog na kinakain niya
"What the hell tingnan mo nga ang ginawa mo!you are such a idiot!!"galit kong sabi
"Grabe ka naman miss kung makapag mura wagas babae ka ba talaga."tanong niya
"Damn.
Do you know who i am?"sabi ko na naka cross arms pa
"Hindi pake ko"sabi niya
I smirked
"Well i am just Chloe Anderson the daughter of John Henry Anderson the owner of a P.H.R company so dont mess up with me and never show you face in front of me.
Get it?"sabi ko
"Hoy kahit owner pa yung papa mo ng isang napakalaking companya at kumikita kayo ng million-million kada oras wala akong pake at wala ka ring karapatan para apak-apakan ang iba at teka miss please stop speaking English because my nose is going to bleed"sabi niya
Tatawa sana ako pero mas pinili kong maging seryoso
"Sige aalis na lang ako baka ma nose bleed pa ako dito"sabi niya sabay alis.
Nang naka alis na siya i did not notice i smiled with no reason.

It if my first time that i smiled with no reason since my mother died.

Simula nung namatay si mom ay di na ako tulad ng dati na di nawawalan ng ngiti.

Pero ngayon......ang weird.

Teka baka stress lang toh.

Or maybe I'm just hungry.

Ugh why i feel this stupid feeling?

I started walking around para di ako ma bored

Napahinto ako ng may makita akong isang Cafe ang cafe namin sa campus na parang wala naman masyadong tao.

So i decided to buy a carbonara and a red velvet cake.

I entered the cafe.

And ordered the carbonara and the red velvet cake.

Habang kinakain ko ang carbonara biglang dumating ang napaka malanding babae dito sa campus
Si Amber
"Well so nandito pala si Ms.trouble maker."sabi niya habang pinag lalaruan ang buhok ko.
"Your such an idiot.
Alam mo ba kung sino ang kinakalaban mo?"tanong ko
At tinigilan niya naman ang pag lalaro ng buhok ko.
"Of course,isang mahirap nag papanggap mayaman"sabi niya at tinigilan na ang paglaro ng buhok ko.
"Kung nag papanggap lang ako eh bakit ako nandito sa cafe para kumain at binaliktad mo pa ako ako mahirap baka di mo alam isa mo lang na pag kakamali maaari kong ibuking lahat ng baho mo!"sabi ko.

"A-anong sinasabi mo?"tanong niya
"Akala mo wala nang makakaalam ng pinaka tago tago mong sikreto? Doon ka nag kakamali."sabi ko
Inilapit ko ang bibig ko sa kanya sabay sabing
"Dont you dare to mess up with me"i smirked at lumabas.
Nakatayo pa rin siya sa kinatatayuan niya.

Buti nga sa kanya.

Nag hintay pa ako para sunduin ng driver namin.

Napatingin ako sa lalaking tumayo sa harap ko.
Yung lalaki kanina na nakatapon ng ketchup sa akin

"Ah miss sorry nga pala kanina eto oh panyo punasan mo na lang yung ketchup sa damit mo para di na masyadong mapandin"sabi niya sabay abot ng panyo niya
"I dont need your fucking handkerchief"sabi ko
"Ay wow ha yan ka na naman eh baka ma nose bleed na naman ako"sabi niya sabay lagay ng panyo niya sa bulsa niya.
I smirked
"Manahimik ka nga"sabi ko
"Oh marunong ka naman palang mag tagalog eh pinahirapan mo pa ako" sabi niya
I smirked and walked away kasi nanjan na ata ang susundo sa akin.

Pero di ko napansing si papa pala ang susundo sa akin kaya nakita niya na nakikihalo bilo ako sa lalaking yun.

Dad's POV
"Sino ang lalaking yun?"tanong ko kay Chloe
"Ah yun ba wala yun"sabi ni Chloe

At sumakay na kami sa sasakyan.

Sa ilang minutong biyahe puro katahimikan lang ang namagitan sa aming dalawa ng aking anak.

Kahit ano pa man kami ka yaman di naman kami nag papansinan.

Kay kahit sino pa man yung lalaki yun basta siya ang nag papangiti kay Chloe gagawin ko ang lahat para hikayatin ang lalaki upang baguhin ang buhay ni Chloe kahit pa malaki ang maari kong gagastusin gagasto ako para lang sumaya si Chloe.

Ngayon ko lang naman siyang nakitang ngumungiti nung nag hiwalay kami ng ina niya.
------------------------------------------------------
Sorry po sa mali maling english di po kasi ako masyodong marunong mag English hindi tulad ng ate ko makapag English naku may accent pa

Kaway-kaway naman sa mga magaling mag salita ng english jan paturo lang ako kasi englishera kasi si Chloe tapos kung hindi pa talaga ako mastadong marunong mag engles lagott