Ms. Cassanova and Ms. NBSB (Reupload)

Chpater 11- His comeback.

Lian POV 

Nasa canteen kami ngayon Lunch break eh. Lahat ng mga studyante naka tingin sa amin, Normal na yun kasi SOBRANG GANDA namin ni Rain yung tipong pag dumaan kami or nakita mo kami mapapalingon at mapapalingon ka talaga to the point na magkakastiffneck ka, Ganun! XD

Pero ngayon mas malala kasi yung dalwang Mokong si Prince at JM sumabay saming mag lunch, kaya mas lalo kaming naging Trend sa mga mata nila lalong lalo na sa mga etchuserang Babae na adik sa kanila. Eh sa ang Gwapo-gwapo ba nmn kasi nila (Oo na gwapo na si Prince kahit labag sa kalooban ko, kahit ayaw kung aminin Gwapo nmn talaga sya, May ebidensya yung Mukha nya.)

'Halah! Sabay silang kumain? Don't tell me nakuha na namn nilang dalawa sila Prince?'

'OMG! Nakakastress na talaga sila! Anu bang ginagawa nila bakit nakukuha nila kaagad?'

'Oo na maganda na sila. Pero like ugh! Mas maganda parin ako sa kanila! Nakakainis pati yung dalawang Hottie nasa kanila ni, ang selfish nila! Di mn lang marunog mag share!'

Yan yung mga bulong-bulongan na narinig ko at alam niya kung saan palag-palag ako dun sa sinabi nyang mas maganda pa siya samin. O my ghad! Nahiya namn ako sa kanya.

"Ayaw ko nga kasing kumain nyan!" Kanina pa kasi siya pilit ng pilit na kainin ko dw itong gulay na inorder nya. Oh dba!? Lakas ng tama! Siya yung nag order tapos sakin niya ipapakain?! 

"Sege na nga kasi. Masarap tu Promise!" Kahit na anung sarap pa yan di ako kakain. Di nga kasi ako kumakain ng Gulay! Mamatay na si batman! 

"Ayaw ko nga! Isa pa Prince sasapakin na kita! " madiin kung sabi. Nakakainis na kasi eeh! Sinabi ng ayaw ko! 

"Aish! Sege na Anae ko, Pls?" Tapos nag puot sya. Ugh! Prince namn eeh. Wag kang mag puot. WAG! T^T

"Ayaw nya nga kasing kumain nyan Lance saka endearment namin yan" napaangat ako sa nag salita. Para namang huminto yung mundo ko nung makita ko kung sinu siya, sumikip bigla yung puso ko. 

" Ito Lian oh" sabay abot nya sakin nung Sphagetti na mas lalong nag pa sakit sa puso ko, nahihirapn na akng huminga. Effin! Ang sakit! I just stared at him..

Pag katapos nyang iabot sakin yun naglakad na sya palayo pero bago sya umalis may sinabi sya "Nga pala Chicken Namiss kita" sabay ngiti. Yung  ngiting yun nakakamiss. I just stared on how his presence faded away from my sight...

Tumingin lng ako kay Rain sabay tayo kasi any minute from now sgurado akng maiiyak na ako, at ayaw kong umiyak sa harapan nila Prince. Dumeretso na ako sa Music room kung saan walang tao at nafeel ko namn sumunod sakin si Rain, pagka pasok na pagka pasok ko agad akng napasalantak sa sahig at unti-unti ng tumulo ang mga luha ko na kanina ko pa pinigilan. 

"One year! no mag two two years na! Pero bakit nung nakita ko sya ang sakit-sakit parin! Rain ang sakit-sakit parin" sabi ko sa kalagitnaan ng pag iyak ko. Ni yakap nya namn ako sabay himas sa likod ko. 

"Bakit pa kasi siya bumalik! Ok na sana ako eh! Ok na! Ang unfair namn! " eh kasi yung lalaking minahal ko nuon ng sobra, yung lalaking naging dahilan ng nga ngiti ko nuon at ang lalaking bumasag sa puso ko nandito ulit...

Zaito Yu bakit bumalik ka pa? 

Si Zaito yung pinaka unang lalaki na minahal ko ng buong-buo pero iniwan at niloko lng ako. Isang taon! Isang taon na umikot yung mundo ko sa kanya kaya ang hirap nyang kalimutan lalo nat sa isang taon na yun puro masasayang alala ang ibinigay nya sakin He give me so much to remember, So much! Kaya hirap mag move on! Kaya nga naging cassanova dahil sa kanya, dahil sa kanya naging pare-pareho na yung tingin ko sa mga lalaki.