Chapter 30

55 2 7
                                    

Prince POV

"Jagi I love you! " napangiti naman ako habang nilulunod ako ng halik ni Lian. Iba na pala ang goodmorning greeting ngayon?

"Kaagaga pumi PDA kayo! Aba! GET A ROOOM PLEEEES!" napa iling nalang kami ni Lian nung sumingit si Jese.

"I love you more and more each day. Happy 100 days satin" tapos niyakap ko siya.

Oh God! Tell me how can I hurt her? Seeing her this happy is breaking my heart. I love her to the moon and back I dont want to see her crying. I dont want to hurt her, I dont want to break her heart..... but I have to...

Lian POV

Last day na namin dito sa Tagaytay. Edi syempre kaming mga Seniors ang nanalo. Huehuehue

(AN:Sorry kung di ko na masyadong na ikwento ang mga event. )

Nasa rooftop function hall kami ngayon, kung san tanaw na tanaw mo yung sunset at ang lake the view is simply mesmerizing. Director organize a simple party, Parang aquintance party chuchu kumbaga.

"Besh andami palang kekero sa lower years. " Jese said as she I mean he sit down on our table na punong puno ng mga pagkain yung plate niya. Ang haliparot talaga nitong baklang to. -___-

"Ewan ko sayo. Lande mo. Sunduin ko muna Prinsipe ko. " asan na ba kasi si Prince? Nag excuse lang para mag cr halos mag sa-sampung minuto nalang di pa din sya bumabalik. Ano na flush niya sarili niya? Genern?!

Nag hintay ako sa labas ng boys comfort room pero walang lumabas na Prince. Mapagkakamalan pa akong manyak dito eeh.

"Uh.. excuse have you seen Prince? Nandyan ba siya sa loob?" Tinanong ko yung lalaking kakagaling lang sa C.R. Kilala nito si Prince member to nag Basketball varsity e.

"Wala Miss Lian e. " he said. Nakapapagtataka naman. San ba nag susuot yung lalakimg yun maliban dito sa puso ko? HOHOHO kakornihan overness.

Babalik nalang sana ako sa table namin baka kasi nandun na yung Prinsepe ko kaso ayun may nakita na namn ako na pamilyar na pigura sa isang sulok. Si Eric at Prince. Alam kung si Prince yun kahit naka talikod sya, I have memorized his feature from head to his tipy toe. Ganyan talaga pag nagmamahal ka.

"How was the game Dark? " ayan na naman sila. Sa Game game at Dark Dark na yan. Nalilito ako. Huhuhu Eric accidentally laid his eyes on me. I saw him smirk. I was about to call out Prince name ng biglang nag salita si Eric

"So how was Lian as a Toy? How was it playing with her? " Teka?! Did I just heard it right?

" You said she was a player, a casanova, a though one but why did she fell inlove with me that fast? She's boring Blood. " Did I heard it right again?! The fuck! Blood este Eric peste yan look at me once again. He give me a evil smile. So I was being played then?! Wow! Karma ikaw ba yan?!

"So you're boring and your easy to get pala Lian? Kala ko pa naman casanova ka. " he said with a super nakakaloko voice. Fuck! Napalingon naman si Prince sa direksyo ko. He is maybe so happy right now. Dumbass!

" Congratulation Prince. Mission accomplished. " Eric said sabay tapik sa balikat ni Prince.

" By the way Happy One Hundred Days. " cuurse you! Bigla nalang na may tumulong likido sa mukha ko. Di ko napansin I was already crying.

" Lian. " he said. FUCK! FUCK! I can't breathe. My heart hurts so much. I felt soffucated. It is so painful that I would rather choose to die.

" Please.. don't go near me. " I managed to say in between my sob.

"Lian...soorry. " well fuck! You're sorry will not vanish this pain away. Kaya ayaw na ayaw kung mag mahal eh. There's no such thing as happy ending. Wala ngang forever eh happy ending pa kaya?

" Congrats, You have succesfully broke the Casanova's heart. " then I give him a bitter smile.

I was about to walk away because I cannot handle the pain anymore nung may naalala ako. Lumapit ako sa kanya.

"Jagi.." I said while showing him off my sincerest smile kahit sobrang basag na basag na basag na ako inside. Ghad Lian! I just cant.

Ang Martyr ko no? Tinawag ko pa talaga siyang Jagi. Ha.ha.ha.

"Ha-ppy One Hundred days. " mauutal utal kung sabi as I look into his eyes. And damn! Mas lalo akng nasasaktan para kasing sinasabi ng mga mata nya na 'sorry.' Na isosente sya.

"Thank you. " sabay bigay ko nung regalo ko sa kanya. Ang dami dami ko pang gustong sabihin pero wala na di ko na kaya. Ayaw ko na. Nahihirapan na ako.

I turn my back on him. For the second time I am left with a broken heart pero bakit feeling ko mas masakit to?! I was hoping that he would stop me and will explain everything to me pero wala. So I guess all of the one hundred days was a mere game to him?

Nung mga panahon na halos himatayin ako sa sobrang kilig halos himatayin din siguro siya sa sobrang pag tawa?! Yung mga effort, yung ngiti, yung mga I love you, I miss you everything was a lie pero bakit feeling ko totoong totoo?

So fuck love!

Dapat pala Mahal ko lang siya hindi sobrang mahal para hindi sobrang masakit.

I was crying like a child. Ang sakit talaga sobra. It was so painful na pati ang mga tuhod ko nang hihina. I can't even breathe properly. Ano tu?! Pati Oxygen ba naman iiwan ako?!

Feeling ko ma dadapa na ako ng biglang may sumalo sakin. Someone hug me from behind. That scent, the warmth.

"Im sorry. " he said almost whispering. Teka umiiyak ba sya?!

" Please believe me when I say I love you..." I cut his words. Ayaw ko na.

" Damn it Prince! Kill me,suffucate me with the truth pero pleaaase don't comfort me with your lies. " I said losing the hug pero I can't ang lakas nya.

"Please let me go. I had enough. I am already broken sobrang masakit na. . Kulang pa ba? Ano pa bang gusto mo? Napaglaruan mo na ako. I am so messerable right now. Basag ba basag na yung puso ko. Pag pahingain mo naman ako please? " inalis niya na yung pagkakayap niya sakin.

Ang sakit. Pilit akng naglakad palayo sa kanya. Ang bigat bigat ng mga paa ko. Feeling ko anytime now babagsak ako.

You never learned your lesson Lian. Love will only give you a broken heart.

Ms. Cassanova and Ms. NBSB (Reupload)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon