من از رنگایی مثل صورتی و تمام طیف های اون متنفرم و به جاش اتاقم سورمه ای و مشکیه.
لعنتیا من افسرده نیستم!
من از جنسیتم ناراضی نیستم! حتی بهش افتخار میکنم.
من فقط تامبویم!
من یه دختر نوجوان عادی با یه مشت لاک و ناخونای بلند و دامن کوتاه و روحیه ی حساس نیستم!
امیدوارم یه روز بتونید اینو درک کنید.
پ.ن: حدس بزنید چی؟:|
بعد چند سال هنوزم واسه ی من میگردن پیرهن مردونه های دخترونه و گردنبندای دخترونه کادو میارن:|
اخرشم وقتی غر میزنی برمیگردن میگن :
"کلی گشتم تا یچیز بین دخترونه و پسرونه پیدا کردم!"
خب لعنتی نمیخوام صد سال سیاه بگردی:|
پاشو برو تو اولین مردونه فروشی ای که دیدی برام یه تیشرت عتیقه بخر خیلی خوشحال تر میشم بخدا:|
YOU ARE READING
10 Reasons Why I'm TOMBOY
Randomسلام .ایده ی این کتاب حتی یادم نمیاد چطوری به ذهنم رسید. ولی یه روز یه نفر ازم پرسید : چرا اینطوری ای!؟ و خب من اونموقه جوابی براش نداشتم. ولی الان دارم. این کتابو به مادرم تقدیم میکنم... :)
