Küllenmez Aşk FİKBEL

Birbirinin kaderi olmak nedir?

Sibel'in intiharının üzerinden iki gün geçmiştir. Artık eve gitme zamanı gelmiştir. İki gündür Fiko Sibel'i bir saniye bile yalnız bırakmaz. Onu aslında hiç unutamadığını,her zamankinden daha çok sevdiğini anlar. Çiler ile Sibel'i unutmak için,unuttuğuna inanmak için sevgili olduğunu da anlar. Hem kendisini hem Çiler'i kandırmıştır. En kötüsü Sibel'i böyle bir şey yapmaya zorlamıştır. Sibel'e o kadar kötü davrandığı zamanları,bu kadar kötü bir adam olduğunu hatırladıkça kendinden nefret eder.
Sibel eve gelir. Herkes başında pervanedir,onu mutlu etmek için. En çokta Fiko.
Sibel'in annesi her ne kadar Fiko'yu istemese de kızının yaptıklarından sonra kovamaz onu.
Herkes evine gider. Gece olmuştur. Fiko gecenin bir yarısı Sibel'in camını tıklatır.
Sibel Fiko'yu görünce gülümser. Fiko'da ona gülümser.
Son birkaç gündür hep beraber olsalarda hiç konuşmamışlardır. Yan yana olmak onlara yetmiştir.
Fiko "Sibel.." der.
"Ne oldu Fiko" der Sibel.
"Seni çok özledim".
"Bende Fiko. Eski günleri,bana gülüm demeni. Ama yalan söyleme. Bana acıma. Biliyorum her şey için artık çok geç.."
"Yalan söylemiyorum. Sana acımıyorum da bize acıyorum. Biz bu hale nasıl bu hale geldik hiç anlamıyorum.."
"Belki de bizim sınavımız budur Fiko" der Sibel. Bir yandan da Fiko'nun yalan söylediği ihtimalini unutur.
"Belki de..ama sana bir şey olsa ne yapardım ben Sibel? Neden yaptın bunu?"
"Soruyo musun bir de Fiko. Seninle çocukluğumuzun geçtiği, kol kola yürüdüğümüz sokaklarda birbaşkasıyla el ele yürüdün. Onu sevdiğini söyledin bana."
"Özür dilerim..ben gururuma yenik düşmüştüm. Kendimden  nefret ediyorum zaten Sibel".
Sibel bunları duymamış gibi devam etti "Hani sen bana sensiz ben yolumu bulamam demiştin ya ama buldun Fiko. Ben bulamadım."
"Ben yolumu bulamadım Sibel. Benim bütün yollarım sana çıkıyor zaten. Başka Yollar ararken kayboldum ben."
"Çiler'i sevmiyo musun yani?" Diye sorar Sibel.
"Ben senden başka kimseyi sevemem. Yalan yok sevmeye çalıştım ama olmadı. Benim aklım,fikrim,kalbim de sende"
"Neden sevgili oldun o zaman Fiko. Neden bu kadar acı çektik biz"
"Seni unutmaya çalıştım Sibel. Belki beni seven birisi seni unutturur dedim. Ama unutturamadı."
"Seni benden çok,beni de senden çok kimse sevemez Fiko" der
Fiko "Doğru.."der
Sibel"Fiko sana bir şey soracağım"der
"Sor tabi" der Fiko.
"Eğer ben intihar etmeseydim beni unutamadığını anlayabilecek miydin? Bize ne olucaktı" der.
"Bilmiyorum Sibel. Bize ne oldu,ne olurdu bilmiyorum. Ama ben bizim sonumuzun ne olacağını zaten çok iyi biliyordum,biliyorum da"
Sibel "Nasılmış bizim sonumuz?" Diye sorar
Fiko ilerideki duvara doğru yürür,elindeki sprey boyayla yazmaya başlar.
"Sen benim kaderimsin GÜLÜM"
Sibel'in gözleri dolar. Ne demektir bu? Bitmiş midir o zorlu günler. Eskisi gibi olabilecekler midir?
Fiko Sibel'in yanına gelir,elini tutar ve der ki" Sen benim kaderimsin GÜLÜM"
Sibel karşılık verir
"Sen benim kaderimsin OĞLUM"

  Birbirinin kaderi olan iki insan ne kadar birbirinden uzaklaşmaya,nefret etmeye çalışsa da..araya aylar,yıllar,şehirler,ülkeler girse de sonunda yine yolları kesişir,yine birbirlerini bulurlar..

     Burada bitti sanmayın! Daha çok zorluklarla karşılaşacaklar.
          
            Devamı gelecek..