Bölüm-3

41 6 5
                                    

Okulun kütüphanesinde elinde 8 tane kitap üstüste dolaşıyordu rafların önünde. Evet elindeki kitapları saydım. Belki yardım ederim falan diye tabi yardım etmem bahane ışıl ile daha yakından tanışmak için yapmak istedim ama zaten o da kitapları yerine koyuyodu.

Hepsini yerleştirdikten sonra eline bir kitap aldı ve bir sandalyeye oturdu. Bende yalandan raflarda dolaştım. Aslında bende kitap okumaya gelmiştim. Işıl 'i görünce biraz onu takip ettim yani şey olarak napiyo ne okuyo diye yoksa niye takip edimmi ki.

Bende bir tane kitap aldım ve karşısında ki sandalyeyi çekip oturdum. Yalandan kitabı okuyomuş gibi yaptım. Onu takip ettiğim belli olmasın diye. Sonrasını hatırlamıyorum.

IŞIL'dan

Elimdeki kitapları yerleştirdikten sonra bi tane kitap seçtim ve bir sandalyeye oturdum. Aslında beni takip ettiğini farkettim. Ama hiç bozuntuya vermedim. Ben kitap okumaya devam ederken o da karşımdaki sandalyeye oturdu. Onu hiç farketmemiş gibi okumaya devam ettim. Bi yarım saat sonra gözlerim yorulmuştu ve kitap okumayı bıraktım. Kitabımda 60 sayfada kalmıştım.

Kaldığım yeri kaybetmemek için arasına ayraç koydum. Ve ayağa kalktığımda ona baktım. Şapşal beni takip ediyodu ama kitap okurken uykuya kalmıştı. Aras acaba beni neden takip etti diye düşünmeden edemedim. Aklıma bi sebeb geldi ama o da çok saçma daha 2 gün önce tanıştık ve beni görür görmez aşık olamazdı değilmi çok saçma nede olsa beni sadece isim olarak taniyordu. Kendimden fazla bahsetmemistim. Nede olsa benim gibi korkak, sadece köle gibi olan bi kızı heralde o da herkes gibi kınardı.  Evet yanlış okumadınız ben....

Korkak, babasından , kardeşlerinden kaçan bir cesursuz bi kızım. Aslında ben Tunceli de oturuyorum. Ailemle birlikte üniversite okumak istedim ama babam ve diğer 5 kardeşim buna karşı çıktı. Beni bir adamla evlendircektiler. Adam resmen 57 yaşında ben ise daha 16 ne kadar karşı çıksamda söz geçiremedim. Annem yoktu benim yani 3 sene önce kanserden kaybettim annemi ve sonra zaten babam ve kardeşlerimin baskısı altında kaldım.

Bende çareyi kaçmakta buldum. Çünkü bu okulda okumak istiyorum.Ve resim öğretmeni olmak istiyorum. Komsumuzun evine gittim ve ondan telefon için ricada bulundum. Teyzemi aradim yardım etmesi için o da sağolsun yardim etti ve İstanbul 'a kaçmama yardım etti. Onun yanına gittim bi 2 ay kadar orda kaldım. Tabi babamlar kaçtığımı farkettiler ve teyzemi aradılar ama teyzem yanında olmadığımı söylediler. Çok şükür babam beni aramaktan vazgeçmişti. Yoksa beni bulsaydı tüm hayallerim su gibi akım giderdi hayatımdan da aklimdanda.
Sonrada zaten teyzemin yardımı ile bu okula kayıt oldum. Ve bir yurtta kalıyorum.

Her neyse size kendimden bahsettime göre bu acı dolu hikayemden uzaklasalim hep aklima geldiğinde kendimi iyi hissetmiyorum. Evet uras hala uyuyordu. Ve onu kaldirmadım. Ve bi tane fotoğrafini çektim. Çok tatlı çıkmıştı ama bunu bilmesine gerek yok.

☆☆☆

Kalktığımda kütüphanede baya zaman geçirmiştim. Ve en son ışılı takip ediyordum. Sonra balkonda annemi gördüm. Ama yok hala kütüphanede olduğuma göre o bir ruyaydi . Ne kadar çok zaman  geçirmiştim. Bi 3 saattir burdauyuyorum ve kimse bi zahmet durtupte kaldirmamisti. Okumak için aldığım kitabı yerine koydum ve kütüphaneden çıktım. Ve hemen ışılı aramaya başladım.


Evet bu bölümde buraya kadar bidahaki bölümde görüşmek üzere kendinize iyi bakın. Bölüm gecikti bunun içinde özür dilerim.

DEĞİŞİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin