Exo'da Bir Kız

Biz En iyisiyiz,Sen en iyisisin...

Bir Hafta Sonra...

"Ahh! Bu kadar yeter!" Müziği kapatıp yere uzandım. Çok yorulmuştum.

Gelecek haftaki konser için canımız çıkana kadar çalışıyorduk. Ondan sonra da turnemiz olacağı için daha da çalışmamız gerekiyordu. Ve bu oldukça yorucu.

Herkes tek tek olduğu yere serilmeye başladı. Hepimiz o kadar yorgunduk ki koltuğa gitebilecek enerjiye bile sahip değildik.

"Ben acıktım."

"Ben de!" Önceden bizi tatile gönderip sonra da çağırıp konser ve turne olacağını söyleyip yemek yememize bile izin vermeden canımız çıkana kadar çalıştırmaları büyük bir dram.

"Biraz dinlenelim gidip yeriz."

Yarım saat boyunca uzanıp kendimizi toparladıktan sonra şirketin kafeteryasına indik. Zengin liderimiz bize nir şeyler alırken biz de kendimize bir masa seçip oturduk.

Önümüze yemekler konulduğunda gömülmeye başladık. Etraftakiler bize şaşkınlıkla bakarken onları hiç umursamadan yemeklerimize yumulmaya devam ettik.

Stajyerler bana şaşkınlık ve kınamayla karışık bakışlar arınca onlara küçümseyen bir bakış yolladım. Onlar da benim gibi canları çıkana kadar çalışsın o zaman böyle yumuluyorlar mı yoksa yumulmuyorlar mı göreceğiz!

Bu süreçte en çok yıpranan Yixing olmuştu. Bazı kendinin fan olduğunu sanan insanlar ona Exo'yu hak etmediğini söylediği için kendini çok yıpratıyordu. Bazı geceler onu yurttaki prova odasında dans ederken görüyordum.

Yine bir gece su içmek için mutfağa indiğimde sesler geldiği için prova odasına gitmiştim. İlk başta hırsız olabileceğini düşündüğüm için elimde bir sopayla (bu tür durumlara karşı evde sopa bulunduruyoruz) sessizce odanın kapısını açtım. Yixing'i görünce ilk başta rahatlasam da sonradan neden orada olduğunu merak ettiğim için onu izlemeye başladım.

Bir süre daha dans ettikten sonra telefonundan bir şeyler okumaya başladı. Sesli okuduğu için rahatlıkla duyabiliyordum.

-Sen Exo'yu haketmiyorsun!

-Yeteneksizin tekisin.

-Aptal!

Gözlerimdeki yaşlar kendini bırakıp hıçkıraklarımı serbest bırakmadan önce odama çıktım. Bana gruba yeni katıldığımda yaptıklarını ona gruba katılmasına yıllar olmasına rağmen yapıyorlardı.

Başımı kaldırıp Lay'e baktığımda dalgın bir şekilde tabağındaki yemeğiyle oynadığını gördüm.

"Oppa." Başını kaldırıp bana baktı.

"Efendim?"

"Yemeğini yesene,soğumasın. Güzel olmuyor sonra." Ona sıcak bir gülümsemevardim. Karşılığında gamzelerini föz önüne çıkararak kocaman gülümsedi.

Yemeklerimiz bitince çantalarımızı alıp yurda döndük. Yurda varınca herkes odasına çıktı. Yatma saati olduğu için herkesin ışıkları kapalıydı. Fakat biliyordum ki içlerinden biri uyanıktı...

Üzerime rahat bir şeylee giydikten sonra çok ses çıkartmamaya çalışarak odamdan çıktım. Alt kattaki proca odasına doğru ilerledikçe müzik sesini duyabiliyordum.

Kapıyı yavaşça açınca yine ter içinde dans ettiğini gördüm. Arada bir telefonuna açıp yorumları okuyor ve yeniden dans etmeye devam ediyordu.

Kapıyı açıp yanına ilerledim. Arkası dönük olduğu için beni görmüyordu. Müziği kapatmamla beraber bana döndü. Şaşkın bakışları yüzümde dolaşırken yanına gittim.

Elimi omzuna koydum.

"Kendini bu kadar yorma.Sen en iyisisin." Bana yorgun bir gülümseme sunup yere orurdu. Ben de yanına geçtim.

"Yetersizim."

"Değilsin." Bana baktı. Ben de ona baktım. Yeniden önüne döndüğünde başımı omzuna koydum.

"Biz en iyisiyiz çünkü biz Exo'yuz. Biz bir takımız ve eğer bir takım iyise üyelerin hepsi iyidir;eğer kötüyse üyelerin hepsi kötüdür. Bak biz Kore ve Dünyası'nın en ünlü gruplarındayız ve herkes bizden 'en iyi' olarak bahsediyor. Bu yüzden biz en iyisiyiz,sen en iyisisin..."

Kafasını başıma yasladı.

"Teşekkür ederim...Moral verdiğin için." Başımı kaldırdım ve bir bebeği anımsatan yüzüne baktım.

"O zaman biraz uyuyalım." Ayağa kalkıp elimi uzattım. O da ayağa kalkınca odama gittik ve uyuduk.

Biz biriz,biz en iyisiyiz. Çünkü biz Exo'yuz ve bir takımız...
--------------------
Uzun süredir bölüm atmadığım için özür dilerim. İlham perilerim bir süredir bana uğramıyordu.

Seviliyorsunuz...