Hayatın Kurbanlarından

¦Daniel

12. 21

---

Daniel okul hayatı boyunca zorbalığa maruz kalmıştı. Liseye geçince daha kötü olmuştu ve bunun sebebi uyum sağlamakta zorlanması, spor yerine izcilik ve avcılık ile ilgilenmesiydi... Daha fazlası değildi.

"Hey, şuna baksanıza..."

Gülüşmeler...

"Dünyayı temizlemeyi seviyorsan kendini bir çatıdan atabilirsin!"

Alay...

"Bunu ona söylemeyeceksin yoksa o piç arkadaşını gebertirim."

Küfürler ve tehditler...

Korkunç lakaplar takıldı,
Çöp taşıttırdılar
Sırtına bindiler,
Dinlediği müzikle alay edildi,
Otobüs camını yalattılar...

Daniel hepsine aynı şeyi söylüyordu.

"Neden? Benden hoşlanmadığını biliyorum. Bu yüzden yanına yaklaşmıyorum. Seninle hiçbir etkileşimim yok. Buna saygı duyuyorum. Sen neden bana saygı duyamıyorsun? Ne yaptım ben sana? "

Aldığı cevaplar her zaman şu oldu:

"Çünkü bir o*****sun ve kıçına tekmenin basılması gerek. "

Daniel mücadele etti. Onları görmezden gelmeyi denedi ama henüz on altı yaşındaki bir çocuğun bunlara dayanacak gücü olması... imkansızdı.

O gün, telefonuna en çok sorun yaşadığı çocuklardan birinden bir mesaj geldi.

"Neden kıymetli silahlarından birini almıyorsun ve tüm dünyaya bir iyilik yapıp kendini öldürmüyorsun?"

Ve Daniel sadece mesaja cevap verdi. Kızmadı, hakaret etmedi, ailesine bundan bahsetmedi.

"Bundan sonra beni sorun haline getirmenize gerek kalmayacak. Eve gidip kendimi öldüreceğim."

Ve çocuk cevap olarak "Ya yap ya da çeneni kapa." yazdı.

Daniel o gün öğle yemeğinde herkese söyledi,

Sınıfındakilere söyledi,

Otobüstekilere söyledi.

İntihar edeceğini, eve gidip kendini öldüreceğini söyledi.

Son ana kadar birinin, ailesi dışında birinin onu durdurmasını ve herhangi bir şey demesini bekledi. Umut etti.

Ve otobüs şoförü "Yarın görüşürüz, Dan." dedi, sadece bunu söyledi. Daniel ise "Yarın görüşmeyeceğiz." diye karşılık verdi.

Onu durdurabilecek tek kişi en son aradığı ve mesaj attığı, av arkadaşı Matt'ti. Matt'in ailesine haber vermeye çalışacağını biliyordu. O yüzden ona "Lütfen ailemi arama. Annem beni hastaneye götürür." dedi.

Matt, Daniel'i telefonda tutmaya çalışırken kardeşinin dikkatini çekerek, not yazarak babalarını aramasını söylemiş.

Babası, Daniel'in babasını aradı. Ama Daniel'in ailesi telefonu duymadı.

Ailesi, Daniel'in abisi Michael'in maçından çıktılar ve babası, Matt'in babasının kendisini aradığını gördü. Eve gittiğimizde ararım, dedi yalnızca.

Sonrasında bir dakika içinde olan her şey...

Daniel'in babası Rob'un diğer arkadaşı Wally aradı. Erkekler sık sık görüşmezler. Rob telefonu açtı. Hemen ardından ise kamyonete koşmaya başladı. Dedi ki karısına...

"Daniel intihar ediyor."

Karısı Jean, ağlayarak kamyonete binerken yan komşuları Lisa'yı aradı. Ona yalvardı.

"Lütfen git ve Daniel'i kontrol et."

Lisa kapıya yürüdü ve Daniel'in ismini seslendi. Daha sonra, Daniel'in bir şey söylediğini zannetti ve "Seni seviyoruz!" diye haykırdı.

Sonrasında...

Av tüfeğinin patlamasını duydu.

---

Sadece on altı yaşında bir çocuk...

Bu hikayede anlatmak istediğim şey, bir çocuğa bunu yapmayın. Bunu şu an okuyan herkes... Birinden hoşlanmak zorunda değilsiniz, o kişi çirkin ya da farklı olduğu için ona yaklaşmaya - bilirsiniz. Buna hakkınız var. Ama o kişiyle dalga geçemezsiniz, tehdit edemezsiniz, onu ezemez ya da küfredemezsiniz.

Bunun bilincinde olun.

İlk hikayemin böyle olması benim için bir şey ifade etmiyor. Umarım Daniel'ın yaşadığını bir başkası yaşamaz, bir başkasına yaşatmayız.

~ SON OLMASINI DİLERİM ~