Isang lingo na nakalipas nang nagsimula ang pasukan. Ang mga freshmen ay paniguradong nakapag-adjust, at may ang isang linggo si Se Hun ay natutong kaibiganin ang ilan sa mga kaklase niya. At nalaman niya hindi lang siya ang baldog na kumuha ng course nila.
Nandoo sila sa school garden kung saan masarap tumunganga at nag-g-getting to know each other.
“Nandito naman tayo para matuto. ‘di ba? Ayoslang ‘yan mga, dre.” Sabing isang lalaking may katamtamang taas at may mga malulusog na pisngi na ngangalang Min Seok.
“Paano ka nga pala napunta dito? Hindi ba OK ang mga university sa China?” Tanong ni Min Seok sa katabi niya na pangalan ay Lu Han, lalaking may mga magagandang mata at kasing ganda ng babae.
“Gusto ko kasi madama ang kalayaan, mahigit dalawangpung taon na ako, gusto kong mapatunayan na kaya ko na.” Paliwanang niya.
Ang mukhang tinatamad na mga mata ni Se Hun ay biglang lumaki. “Mahigit dalawangpung taon?”
“Ganoon din ako, twenty-three na nga ako eh.” Sabi ni Min Seok
“Talaga? Akala ko seventeen ka lang.” Ngumiti si Lu Hun.” “Magkasing edad lang pala tayo.”
Napakurap si Se Hun sa mangha, paano ‘tong dalawang kasama niya mas mukha pang bata pa sa kan’ya?
Ayos ah!
_
At next subject na, silang tatlo ay naglalakad patungo sa classroom nila.
“Anong next subject?” Tanong ni Lu Han.
“Color Theory.” Sagot ni Min Seok.
Napalunok naman si Se Hun. “Aw, colors.” Not so interesting
This is one of the subjects that they surely not enjoy.
Habang naglalakd, napansin ni Se Hun isa sa mga kaklse niyang babae na naglalakad sa kaaharap nitong direksyon. At kung pagbabasihan ang mukha niya, kasing edad lang ‘to ni Se Hun. Mahaba ang buhok, hindi matangkad pero ang higit na napansin ni Se Hun sa kan’ya, syempre ‘yung maganda niyang mukha.
Siguro hindi na magiging boring…
Oo, si Se Hun amy mga fetish sa magaganda. Kahit sino naming straight guys ay mayroon, ‘di ba? Pero tinititigan niya ang mga ‘to. Essensially, basta attractive ganoon talaga ang ginagawa ng kahit sino.
Lihim na tinignan ni Se Hun ang name tag niya… Kwon Soon Mi.
“Se Hun!”
“O-oh?”
“Hindi ka pa ba papasok?” Lu Han asks.
Se Hun, bumalik sa kan’yang sarili pagkatapos mabighani. “Nand’yan na.”
Napangiwi naman si Lu Han at umuling sa hindi makapaniwalang madali lang mabighani si Se Hun.
“Hyungs, dito na lang tayo umupo.” Mungkahi ni Se Hun. Tinuro niya ang pwesto malapit doon sa babaeng nakita niya kanina.
Muling napangiwi si Lu Han. “Sige.”
Alam ni Lu Han na gusto lang ni Se Hun mag-the moves sa maganda nilang kaklase. At itong si Se Hun umupo pa talaga sa tabi ni Soon Mi mimso.
“Erm… Hi?” Kinamusta ni Se Hun si Soon Mi, si Soon Mi ay ningitian lang siya.
Habang naghihintay sa professor nila, itong si Se Hun pasulyap-sulyap pang nalalaman kay Soon Mi, napansin niyang nag-d-drawing ‘to. Siguro pampatanggal bagot. Nakita niya kung gaano kagaling ‘to. Sa galling siya parang gusto na mag-shift si Se Hun ng course.
“Yah!” Se Hun hears Lu Han’s whisper. “Don’t be too obvious, dude.”
“Hoy.” Pabulong na tawag ni Lu Han kay Se Hun. “’Wag masyadong halata, dre.”
“Halata?”
“Oo.”
Ang buong akala ni Se Hun si Soon Min a ang nakakuha ng atensyon niya , nagkamali siya nang makita niya isa pa niyang kaklase na pumasok na may clumsy entrance pa. Natapilok pa siya sa sarili niyang mga paa. Aksidente niyang natammaan ang isang table kaya napansin pa siya ng buong klase.
“Pasensya na sa eksena. ‘Wag niyo na akong itindihin.” Sabi niya.
“Min Jeong-ah.” Soon Mi gets up from her seat and helps her. Soon Mi gets half of her things and puts it on a seat. “Why do you have so many things? We only have two subjects for this day.”
“Min Jeong-ah.” Napatayo si Soon Mi nang matauhan na kaibigan na niya pala ‘yun at tinulungan ‘to.” “Ba’t ba ang dami mong dala? Dalawa lang naman subject natin.”
“In case of emergency?
Inobserbahan siya ni Se Hun. Dark curly locks has a quite tall height and has a pair of almond eyes. Siguro hindi niya kasing ganda si Soon Mi. Pero pwede na.
“Cute.” Se Hun mouths unconsciously.
At ang lakad niya ang nakapag-buo sa araw ni Se Hun. Lakad niya parang lalaki, pero napakahinhin niyang tignan at magsalita. Somewhat unique, fairly attention-grabbing.
Sinundan ng mga bangag niyang mata kung saan siya papunta. Umupu siya sa harap ng pwesto ni Soon Mi.
Min Jeong, narinig ni Se Hun na tinawag siyang Min Jeong. Pero ang gusto niya malaman ang buong pangalan nito. Kaso naunahan pa siya ng hiya. Kumuha siya ng pen at pasimpleng hinulog para lang makita lang ang pangalan niya. Kukunin na niya sana ‘to kaso si Soon Mi kinuha ‘to para sa kan’ya.
Se Hun face palms mentally. Bokya!
“Ito oh.”
“Thanks.”
________________________________
Second chapter is here na!!! Yey!
Comments naman d'yan para naenganyo akong mag-update. Please, please??
BINABASA MO ANG
I'll be a Big Fat Liar if I Say 'I Like You'
Fanfiction'Yung kalala mo normal pero hindi pala.... Oh Se Hun - Ang lalaking may mga bangag na mata, kung titignan parang ang dami niyang sama ng loob. Pero kalog ang lalaking 'to. Malandi pa. Lee Min Jeong -Mabait, at laging maasahan, pero maraming takot s...
