Δαιμονική Παράνοια (Demonic Lunacy)

Κεφάλαιο 2: Ξαφνική Πτήση

Στο φαρμακείο. Μεγάλο μαγαζί. 

- Και πόσο κάνουν αυτά κύριε Μήτσο; 

- 50 ευρώ. Αλλά ακόμα δεν ξέρω τι τα χρειάζεστε εσείς. Δεν ξέρω αν πρέπει να σας στα δώσω. Δεν είναι για εσάς. 

- Μα έλα σε παρακαλώ. Μην ανακατεύεσαι. 50 ευρώ; 50. 

Είπε και το έκανε. Ο Μήτσος ο φαρμακοποιός με δισταγμό και απορία έβαλε τα προϊόντα στην σακούλα. Πήρε τα λεφτά και σταμάτησε.  

- Ευχαριστώ πολύ. Ο Θεός να σας έχει καλά. 

Εκείνη την στιγμή το τηλέφωνο χτυπάει. Δυνατός ήχος. Γνωστό τραγούδι. Βγαίνει έξω η Αμαλία κατευθείαν αφού είδε ότι ήταν από την δουλεία της. 

- Ωχ τώρα σίγουρα με έχουν απολύσει. 

Είπε. Με ένα ύφος άγχους και στεναχώριας το σηκώνει.

- Παρακαλώ; Απαντά. 

- Κυρία Αμαλία Χριστοδούλου εκεί;

- Σας έχω πει Αμαλία Κανελλοπούλου ονομάζομαι. Πείτε μου τι με θέλετε; Ξέρω άργησα άλλα ήμουν στο φαρμακείο και αγόραζα.. 

Εκείνη την στιγμή την έκοψε ο Διευθυντής της Airflyer και της λέει 

- Κυρία Αμαλία ανακοινώθηκε ταξίδι το μεσημέρι στις 4 και 18 η ώρα στην Ισπανία. Είστε υποχρεωμένη να πάτε. Είστε η υπεύθυνη αεροσυνοδός της συγκεκριμένης πτήσης. Ξέρω ότι δεν είχατε πληροφορηθεί από πιο πριν και λυπούμαστε για αυτό, αλλά δυστυχώς η αεροσυνοδός Μαρία Δαμασκηνού λόγω μιας ξαφνικής γαστρεντερίτιδας δεν μπορεί να παρευρεθεί. Για αυτό η επόμενη ακριβώς από αυτήν είστε εσείς.Μην έρθετε σήμερα στο γραφείο. Να ξεκουραστείτε.  Στις 3 παρά τέταρτο να είστε τουλάχιστον εκεί. Ευχαριστώ.

- Μα κύριε Αλέξανδρε, εγ..

Και τότε έκλεισε. Η Αμαλία με αέρα πλέον αγχωμένο και απορίας πηγαίνει κατευθείαν μετά το φαρμακείο σπίτι να ετοιμάσει την βαλίτσα της μα και το πιο σημαντικό να σκεφτεί πως θα προετοιμάσει τον γιο της λέγοντας του ότι για πρώτη φορά θα μείνει  μόνος του σε ένα τεράστιο κτήμα, αφού κανείς δεν είναι εκεί πέρα απ'αυτούς. 

Πηγαίνει σπίτι τρέχοντας. Η ώρα ήταν 9 και 18 είδε. "Εντάξει έχω χρόνο. Πάλι καλά." Η Αμαλία ήταν άνθρωπος της λεπτομέρειας και του προγράμματος. Πάντα στην ώρα της. "Εγγλέζα" την λένε στο γραφείο. Αφού φτάνει σπίτι, τακτοποιεί τα κρεβάτια. Τα στρώνει. Αφού δεν είχε προλάβει εξαιτίας της ώρας το πρωί. 

Αφού τα κάνει και αυτά, παίρνει να διαβάσει ένα βιβλίο που λεγόταν "Δαιμονική Παράνοια". Τρελαίνονταν για θρίλερ και ταινίες τρόμου έλεγε. Το συγκεκριμένο βιβλίο της άρεσε πολύ. Πόσες φορές το έχει διαβάσει λέει; 5; 6; "Δεν χορταίνω" έλεγε και έλεγε, παρόλο που ήξερε το τέλος. 

Εκεί που ήταν στο σημείο που ο ήρωας πάει να πεθάνει, δηλαδή προς το τέλος, σταματάει. Κλείνει το βιβλίο. Και σκέφτεται μόνο πως θα πει στον Δημήτρη για το ταξίδι. Σκέφτηκε αν τον πάρει μαζί της, μα δεν είχε πολλά λεφτά, σκέφτηκε να πει και αυτή ψέματα ότι δεν μπορεί να έρθει λόγω ατυχήματος, αλλά δεν γινόταν. Μέχρι να τα σκεφτεί όλα αυτά η ώρα πήγε κιόλας 12 παρά τέταρτό. Αποφασίζει λοιπόν να πάει να μαζέψει μήλα, από την μηλιά δίπλα από το σπίτι της ακριβώς να κάνει την αγαπημένη μηλόπιτα του Δημήτρη να τον καλοπιάσει.