Tarihin gördüğü en büyük zavallı,sefil insan ben olmalıyım.Alkolizmaya o kadar çok ayak uydurdum ki bulanık görmeye ve hissetmeye başladım.Kendim olamıyorum.Ne yapacağımı bilmiyorum.Bunların üstüne okulu bırakmış,şehrimi terketmiş ve yanımda kardeşimi de getirmiştim.Param yoktu,resim yapıp satabileceğimi de unmuyorum.Ev bulmam lazım.Teyzemin yanında sığıntı gibi yaşıyorum.Teyzemde evden gitmemi istemiyordu.Burada kalmamı beleş yaşamıma devam etmemi istiyordu.Bu bana çok koyuyor.Her zaman,her yaşta koymuştur bir akrabamın yanında kısa süre veya uzun süre kalmak.İster istemez kendini kötü hissettiriler.
Balkonda oturmuş sigara ve biramı içerken ne yapacağımı düşünüyordum.Acaba ucuz daire tutup yerleşsem mi?Yoksa eve bir kız çağırıp onla düzüşsem mi?Bu boktan bir durum hiç rahat değilim bu evde.Baskılar,söz dalaşları ve insanlar.Ben yalnız başına şu ana kadar yaşamış ve yaşacak olan bir insanım nasıl başarabilirim ki;insan topluluğuyla.Neyseki kardeşimi teyzemin kafesine yerleştirdim.Bu durum hem bana biraz düşünmem için fırsat tanır hem de elimde para birikmiş olur.Kardeşime güvenemiyorum ki;daha çocuk ne bok yiyeceği ve nereye yol alacağını bilecek bir çağda değil.O benim gibi büyümedi.
Tam biramın son yudumunu içerken teyzem geldi:
-Teyzem:Napıyosun Kaan!
-Ben:Öyle,takılıyorum teyze
-Teyzem:Olum bari şu evi az temizleseydin!Zaten bir şey yaptığın yok.
-Ben:tamam teyze hallederim.
Sanki bir iş yapılacak ortam vardı da ben iş yapmıyorum!Resim yapmaya kalksam evin içine sıçmıştım.Sonra onun dırdırını ederdin.
Şu napacağını bilmeme hali varya öyle boktan bir şey ki,seni içine hapsetip tarihin gördüğü ve bildiği en kafa yapan uyuşturucularını zorla kanına karıştırıp kafa yapmasıyla aynı hissiyatı uyandırıyor.Biraz dışarı çıkıyorum;beynime hava gitmesi için.Evde bunalmaktan ve aşırı doz oturmaktan ölebilirdim.Oturmayı severim ama kendi evimde.
Sokakta dolaşırken kızlara bakıyorum sürekli.Taşaklarım heyecanlanıyor ve boktan hormonlarımı tetikliyordu.Muhtemelen onlara çaksam bile doymayacaktım,daha çok istiyecektim.Buda benim lanetimdi.Marketten bir bira aldım ve parka geçtim.Banka oturdum.Biramı içip küçük çocukların oynayışını izliyor bundan mutluluk ve keyif almaya çalışıyorum.Ne büyük mutluluk,sikim!Biraz kestirmek için banka ayaklarımı uzattım.Gökyüzünü seyrettim.Derin derin nefes aldım,boktan havayı içime çekti.Bir pakta bu kadar berbat bir hava olur mu be.Kestirmeye çalıştım ama bank o kadar rahatsızdı ki vucudumun her bir noktasına toplu iğne batırıyorlarmış hissi uyandırıyordu.Neyseki fazla zaman almamıştı kestirmek.Uzun süre uyuyamadığım için küçük kestirmelere bünyem rahat alışmıştı ama vucut günden güne bitiyordu.Ölmek o kadar zor değildi diye düşünürdüm çoğu kestirmelerimden önce.Aynı ilk kestirmemde olduğu gibi bünye buna kolay alışıyordu.Bazen de kelimelerimi düşünürüm;hayatım boyunca kullandığım.Ne çok cümle,harf vardı anlamsız ve duygusu olmayan boş şeylerin bu kadar fazla olmasına inanamazdım ve kestirirdim bu anlamsız düşüncelerimden sonra.
Birkaç saat sonra uyandım.Etraf yeterince karanlık olmuştu.Bu hayatta en çok sevdiğim gün içi zaman dilimi geceydi.Geceyi sever ve ona sığınırdım.Benim için gecenin özelliği şuydu;karanlık olan insanlar ışık vurmayan bir odanın en karanlık yeri kadar görünürdü.Ne yazık ki artık gece vaktin de tek bir insan bile görmüyorum.Ya geceleri hepsi evlerinde ya da tüm insanlar karanlığa hapsolmuş bir şekilde.Kesin evlerinden çıkamıyorlardır.İki üç gece önce aslında birisini görmüştüm yani zannettim.Yokuşu çıkarken sokağın başında bir ışık bir parlaklık gördüm.Baktım küçük bir çocuk.Yerde yatıyor belli oluyordu üşümüş.Nesi var diye yanına yaklaşırken çocuğun ışığı birden söndü.Aniden ayağa kalktı,cebindeki bıçağı çıkardı.
-Çocuk:siktir git lan orospu çocuğu
-Ben:Tamam sakin ol,sadece iyi misin diye kontrol etmek istemiştim!
-Çocuk:Laa! bir uzatma,siktir git.
Korkmuştum birazda üzülmüştüm.Ne olmuştu şimdi hala anlayamıyordum.Duydumki geçen gece birisini karnından bıçaklamış.Ne diyim hem üzüldüm hem de sikime takmadım.O çocuğu bizler bu hale getirmiştik.Her zaman olduğu gibi.Bu çocuk sadece bir tanesiydi.
Eve doğru yaklaşmıştım.Teyzemin balkonda beni beklediğini fark ettim.Elimle selam verdi ve sonra içeri girdi.Kapıyı çaldım.Kardeşim açtı.Hemen balkona geçtim ve sigara yaktım.Gece keyfimi alınca direk uyudum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DELİLİK ZAMANLARI
RandomBoktan bir hayata sahip gencin,delilik çizgisinde ilerlemesi