kabanata 1

2 1 2
                                    


6 months before the prolouge ...


JEHA


Andito ako ngayon sa covered court ng gym dahil mayroon daw munang announcement before the start of classes. if I know, iaannounce lang ang mga rules and regulations na mostly- sinusuway lang ng mga studyante.


together with my classmates we went to the upper part ng mga bleachers. sa tingin ko we're about 30 to 40 sa section A. ang dami kong new classmates- well, i can't call them friends because i haven't talk to anyone yet kaya wala pa akong kakilala. AS IN. even teachers, uh.


umupo nalang ako sa pinakadulong naabot ng linya ng girls at inilabas ang cellphone together with my headset. bawal daw kasi magtabi ang boys and girls, strict eh? noong akala kong walang istorbo sa pagmomoment ko, biglang may tumabi sa aking babae. well, she's gorgeous, I mean, hell will hail her for her gorgeousness. those chinky eyes and thin lips, those kilay na akala mo pinagbasehan ng mga katagang 'kilay goals' nakakaloka. kung titignan naman siya she's surely intelligent. para bang 'grades is life' pero mapapaisip ka din kasi mukha talagang 'kilay is lifer' lol, what the hell!? i sounds like a teenager who's willing to give her soul for her idol in admiration.

hindi ko namalayan na nakatitig na pala ako sa maamo niyang mukha. lumingon siya sa akin at itinagilid ang ulo. "miss, are you okay?" sabi niya and she looked so worried and a bit confused.


"h-huh? ah, yeah. just daydreaming. im sorry," sabi ko nalang kasi parang napahiya na nga ako, for fck's sake nagmukha pa yata akong baliw!


"ah okay. by the way, I'm Krisna Angela Suarez, you can call me Krisna," she said with a very genuine smile while stretching her hands towards me.


"Jeha, Jeha Francheska Christer," pagpapakilala ko rin as I accepted her hands.


"are you a transferee? you seem unfamiliar," sabi niya na parang kinikilatis ang mukha ko.


"ah yeah. biglaan lang ang paglipat ko. well, actually i don't like the idea of transferring to any new school. im a total anti social. ayokong magpanibagong pakikisama nanaman." sagot ko naman.


we talked more and based on her accent, i bet may lahi ito. i  mean half half. lol, kung ano-ano naiisip ko.


so ayun nga, the reason why we forcefully left our dear home is that, my mom has her unknown superficial power. yea- weird but, she can sense any disaster, good news and even what you're thinking! she can do it with 92% accuracy.


we left hindi dahil sa may panganib siyang nakikita sa lugar na 'yon. we left because she sensed na something will happen here. yea, RIGHT HERE. kaya siguro ayoko din lumipat dito. dahil alam ko sa sarili ko na hindi ko maeenjoy yung pag stay namin dito. na kaya lang kami nagpunta dito is because WE need to do something. at 'yung something na 'yon? well, hindi ko pa alam. ayaw pa sabihin ni mom kasi may tamang oras daw. so weird, pati ako dinadamay sa super powers chenes niya. nagulat nga ako bakit kasama pa ako. basta daw wag daw ako makulit. edi wao diba?


umuwi na ako right after ng class namin sa bio. di ko na nga alam nangyari kay Krisna e, iniwan ko na. well, ayos lang siguro yon since hindi pa naman kami friends as in one should stick to one another hindi ba?


---------------------

[/kinausap yung nag-iisang reader;

hala comment naman dyan o! para sipagin ako mag update! 

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Aug 24, 2017 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

STOP! in the name of JehaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon