4.Bölüm - UKALA

123 5 0
                                    

- BAZEN YAPACAĞIMIZ DAVRANIŞLARDAN ÖNCE SONUCUNU DÜŞÜNMELİYİZ -

Bu gün daha ne kadar kötü olabilirdi? 

Ben bunları düşünürken o bana ağır ağır adımlarla yaklaşmaya başladı ve:

J-"Sakın geriye bir adım daha atıyım deme, seni uyarıyorum!" dedi.

Söyledikleri hem beni korkutuyor hemde sinirlenmeme neden oluyordu.Ona küçümser bir tavırla bakış attım ve uzun bir kahkaha attım. O ise sadece beni izlemekle yetiniyor vericeğim cevabı bekliyordu.Gülmeyi kesip :

M-"Senin sözünü dinleyeceğimi kim söyledi?"dedim.O bana cevap olarak sadece güldü ve üzerime daha hızlı gelmeye başladı.Ben geri mi gitsem olduğum yerde kalsam mı karar veremedim.Ama şundan emindimki kimse bana emir veremezdi.  Burnumun dikine gidecektim.Bana iyice yaklaşınca geri geri gitmeye başladım ve merdivenlere dogru koşmaya başladım.Birden yerden yükseldigimi hissettim.Sanki bir sey beni arkamdan sikica tutmus geriye dogru hizli bir sekilde cekiyordu.Bir an durgumda arkamda birşey hissettim.Aniden arkama dogru döndüm ve birden yere indirildim.Bu nasıl olmuştu? Bunu nasıl yapmıştı ? Ahhhh......Şimdi gerçekten çok kötü durumdaydım

.Benim gözlerime kızgın bir şekilde baktı ve:

J-"Sana geriye dogru gitme dedigimi hatırlıyorum."dedi.Benim ise agzım şaşkınlıktan açılmış,hala daha demin olanları düşünüyordum ve kaskatı kesilmiştim.

Sonra devam etti ve:

J-"Şimdi sana ne yapayım,söyle"dedi.Benim cevap vermediğimi görünce yanaklarımdan tutarak sanki o kızgın bakışını daha iyi görmemi saglamak için gözlerimi gözlerine sabitledi :

J-"Bence bu korku sana yeterde artar bile,hala kendine gelemedin .Bu seferlik seni affediyorum ama emin ol bi daha ki sefere elimden kurtulamazsın."dedi.Bi an kendime geldim ve ellerini yüzümden çektim.Yine damarıma basmıştı.Hala benim ne kadar inatçı oldugumu anlamamışmıydı bu çoçuk.Korksamda inatçı damarım agır basarak:

M-"Çok komiksin. Bunu yapacağıma her zaman emin olabilirsin."dedim.

Bana öyle bir bakış attıki sanki yerimde çivilenmiş gibi hissediyordum :

J-" Öyle mi ? "dedi ve devam etti:"O zaman sen iyi bir dersi hakkediyorsun"dedi.Bunu der demez yaptıgım hatayı farkettim.Bunun gibi piskopatla inatlaşılır mıydı ? Ben ne yapmıştım şimdi ?Bu bay ukaladan her şey beklenirdi.Nasıl toparlayacagımı bu işten nasıl çıkacagımı hiç bilmiyordum.Aklıma ilk gelen şeyle hafifçe öksürerek:

M-"Ya ... Aslında....Şeyyy... Joseph...Sen ilk baş anlatacaklarını anlatsan bu yapacagın şeyi sonraya ertelesek.Hatta unutsak.Hiç olmamış gibi davransak olmaz mı?"dedim.Aman ALLAH'ım ben ne demiştim böyle?Bu sözler benden mi çıkmıştı.İnanamıyorum.Yerin dibine girmiştim.O ise biraz şaşırmış daha sonrada bütün kahkası odada yayılmıştı.Yavaşça bana : "Sen benim ismimi öğrene bildin mi?Şaşırtıcı.Demek ki sana bir şeyi öğrete bilmek için fazlasıyla korkutmak gerekiyormuş...Peri kızı korku nelere kadirmiş anlaya bildin mi?Sana dersim zaten buydu.Yani anlayacagın ertelenecek yada unutulacak bir şey yok.Bundan sonra umarım kendini kaf dagında sanmazsın ve kiminle nasıl konuşacagını nasıl davranacagını ögrenmiş olursun.Unutma ki ben ne Penny'im nede habire suçladıgın o ailenden birisiyim bunu kafana iyice sok."dedi.

Ağzım şaşkınlıktan açık kalmış bir şekilde söylediklerini sindirmeye çalışıyordum.O ise beni dikatlice izliyordu.Vereceğim cevabı sabırsızlıkla bekleyen bir hali vardı.Benim kendimi kaf dagında sandıgımı sanıyor ama kendisinin kendini asıl öyle sandığını farketmiyordu.Ailemi katması ve onları suçladığımı söylemeside beni feci derecede yıkmıştı.Sadece yıkan o muydu?Tabikide hayır.Ama bu konuşmayı uzatmayı düşünmüyordum.Asıl ögenmek istediğim başka şeyler vardı.Daha demin gördüğüm şeyler ve benim normal birisi olmadıgım saçmalıkları mesela.Tabikide burada kapatıyor gibi yapacaktım ama intikamımı feci bir şekilde alacaktım.Bundan sonuna kadar emin olabilirdi.Boğazımı temizleyerek:

M-"Peki,dinliyorum seni anlat bakalım ? " dedim.Bana neyi anlatayım diyen bakışlarını attı ve:

J-" Birincisi peri kızı o aklından intikam saçmalıklarını sil ve bana numara yapmayı kes.Benden intikam alabilecegini sanıyorsan gerçekten acıyorum sana.İkincisine gelincede ben anlatmak istediğim zamanda sana anlatacağım senin istediğin zamanda değil.Bunu o küçük kafana sok.Şimdi de biraz sesiz ol , dinlenmek istiyorum.Beni çok yordun." dedi ve kanepeye kuruldu.

Ne?

Nasıl?

İntikam?

Anlamıştı?

Nasıl?

Ukala....!

İnanamıyordum.Nasıl intikam alacağımı anlamıştı.Gerçi kendi aptallıgıma şaşırıyordum.Geldiği dakikadan beri yaptıklarından sonra hala nasıl anlamıştı diyorum.Kimin evinde kime ahkam kesiyordu bu çoçuk.Bu.... Ne biçim bir ukalalıktır.Beynime ukala olarak kazındın bay ukala Joseph.........!

Benim Yagmur DamlamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin