Hangeul
항상 네 생각이 나서
언제든 보고싶어서
그래서 많이 두려웠어
내 마음 들켜버릴까봐
우리 사이가 어색해지면 안되니까
생각해보면 그래
같이 걷고 있을 때도
안아주고 싶을때도 난
한 걸음 뒤로 멀어져 있어
정말 모두 거짓말같아
내가 느리고 느려서 너무 답답했니
내가 둔하고 둔해서 네게 상처줬니
하지만 널 사랑하는 것조차
너무 느리고 느려서 난 더 아픈걸
널 기다리는 법
네가 이해하지 못한대도
이럴 수 밖엔 없어
나도 답답해 미쳐버릴 것 같아
그래도 견뎌야해
하지만 그건 몰랐어
내가 너를 밀어내도
조금 차갑게 군데도 넌
날 밀어낸적 한 번이 없어
거짓말도 소용없잖아
내가 느리고 느려서 너무 답답했니
내가 둔하고 둔해서 네게 상처줬니
하지만 널 사랑하는 것조차
너무 느리고 느려서 난 더 아픈걸
내가 느리고 느려서 너무 답답했니
내가 둔하고 둔해서 네게 상처줬니
하지만 널 기다리는 것조차
너무 느리고 느려서 난 더 힘든걸
내가 느리고 느려서 너무 답답했니
내가 둔하고 둔해서 네게 상처줬니
하지만 널 사랑하는 것조차
너무 느리고 느려서 난 더 아픈걸
Romanization
Hangsang ne saenggagi naseo
Eonjedeun bogosipeoseo
Geuraeseo manhi duryeowosseo
Nae maeum deulkyeobeorilkkabwa
Uri saiga eosaeghaejimyeon andoenikka
Saenggaghaebomyeon geurae
Gati geodgo isseul ttaedo
Anajugo sipeulttaedo nan
Han georeum dwiro meoreojyeo isseo
Jeongmal modu geojismalgata
Naega neurigo neuryeoseo neomu dabdabhaettni
Naega dunhago dunhaeseo nege sangcheojwottni
Hajiman neol saranghaneun geotjocha
Neomu neurigo neuryeoseo nan deo apeungeol
Neol gidalineun beob
Nega ihaehaji mothandaedo
Ireol su bakken eobseo
Nado dabdabhae michyeobeoril geot gata
Geuraedo gyeondyeoyahae
Hajiman geugeon mollasseo
Naega neoreul mireonaedo
Jogeum chagabge gundedo neon
Nal mireonaenjeog han beoni eobseo
Geojismaldo soyongeobsjanha
Naega neurigo neuryeoseo neomu dabdabhaettni
Naega dunhago dunhaeseo nege sangcheojwottni
Hajiman neol saranghaneun geotjocha
Neomu neurigo neuryeoseo nan deo apeungeol
Naega neurigo neuryeoseo neomu dabdabhaettni
Naega dunhago dunhaeseo nege sangcheojwottni
Hajiman neol gidalineun geotjocha
Neomu neurigo neuryeoseo nan deo himdeungeol
Naega neurigo neuryeoseo neomu dabdabhaettni
Naega dunhago dunhaeseo nege sangcheojwottni
Hajiman neol saranghaneun geotjocha
Neomu neurigo neuryeoseo nan deo apeungeol
English Translation
I always think of you
I always miss you
So I was really scared
What if you find out about my heart
I don't want us to get awkward
When I think about it
Even when we're walking together
Even when I want to hug you
I'm always one step behind
Everything seems like a lie
Was it frustrating because I'm so slow?
Did I hurt you because I'm so dim?
But even when it comes to loving you
It's so slow that it hurts even more
How to wait for you
Even if you don't understand
I have no choice
I think I'll go crazy with frustration too
But still, I have to endure
But I didn't know
Even when I pushed you away
Even when I acted a bit cold
You've never pushed me away
There's no use in lying
Was it frustrating because I'm so slow?
Did I hurt you because I'm so dim?
But even when it comes to loving you
It's so slow that it hurts even more
Was it frustrating because I'm so slow?
Did I hurt you because I'm so dim?
But even when it comes to waiting for you
It's so slow that it's even harder for me
Was it frustrating because I'm so slow?
Did I hurt you because I'm so dim?
But even when it comes to loving you
It's so slow that it hurts even more
Guys, meron akong story na ginawa, baka interested kayong basahin, add niyo po sa wattpad niyo. Sa mga interested lang naman, salamat! :)
Anong feeling nang first time kang gumawa ng love letter sa crush mo? Eh, yung first time ka niyang mahawakan kahit na sa balikat lang? Heaven, di ba?
Eh, yung feeling nang itapon ni crush yung first love letter na ginawa mo? Sakit, noh?
Eh, yung feeling ng may kaagaw ka kay crush? Tapos lalaki pa yung kaagaw mo, na siiiing- gwapooo din ni crush?!
Si Moonshine Gino ay isang ordinaryong estudyante ng Dakanlaw National High School. Hindi siya maganda, hindi siya matalino. Hindi siya matangkad, hindi rin siya mayaman. Lahat sa kanya, ordinaryo.
Tulad din ng ibang mga estudyante, isa siya sa mga nagkakandarapa sa crush ng bayan na si Eugene Domingo. Ang lahat sa kanya ay ekstra- ordinaryo. Super gwapo, super tangkad, super- yaman, super taas ng grades. Super sungit din.
At dahil super sungit siya, ugali niyang itapon na lang ang sandamakmak na love letters sa basurahan. At sa first time na nagbigay si Moonshine ng love letter, napasama ang kanyang sulat doon sa mga naitapon ng crush niya.
Kinalkal niya ito sa basurahan. Karamihan sa love letters ay pink ang sobre. May dalawang kulay orange na nahagip ng kanyang mga mata. Kinuha niya pareho dahil nakakalito. Isa dun ang sa kanya. At ang isa ay sa nagngangalang Justin Arnaiz.
Lalaki?! What the?! Baka bading?! Aha!
Eto ang kwento ni Moonshine, ang babaeng ordinaryo, pero palaban. May katangahan nga lang din. Minsan.
eto po ang link:
https://www.wattpad.com/story/137267446-sulat-para-kay-bilog-completed
message me pag nabasa niyo na po. i want your opinion and comments! thanks!
