In love with the bad boy

Κεφάλαιο 101.

Τι θα κάνουμε?! 

Θα καουμε ζωντανοί!

Οι άλλοι?! Που είναι οι άλλοι?!

-Φιλιππε τι θα κάνουμε? Φοβάμαι! τον ρώτησα κλαίγοντας.

-Εύα δεν ξέρω αλλα ηρέμησε σε παρακαλώ! είπε ταραγμένος κοιτώντας τις φλόγες και κρατώντας μου σφικτά το χέρι.

Τον βλέπω τρομοκρατημένο...

Δεν ξέρει τι να κάνει!

Άρχισε να βήχει δυνατά.

-Φιλιππε?! Γιατί βηχεις τι έγινε? τον ρώτησα τρομαγμένη.

Δεν μπορεί να μιλήσει, ο βήχας τον εμποδίζει.

Γονατίζει χωρίς να αφήσει το χερι μου και χωρίς να σταματήσει.

Τα μάτια του κλείνουν και πέφτει αναίσθητος στο πάτωμα.

-ΦΙΛΙΠΠΕ?! ΦΙΛΙΠΠΕ ΞΎΠΝΑ! ΞΎΠΝΑ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΏ ΞΎΠΝΑ! ΣΕ ΙΚΕΤΕΎΩ! αρχίζω να ουρλιάζω και να κλαίω.

Το κινητό Μου!

Γαμω πως δεν το σκέφτηκα.

Τρέχω προς το κομοδίνο μου που ευτυχώς δεν έχει τυλιχτεί στις φλόγες και Αφού παίρνω την συσκευή γυρνάω να κοιτάξω τον Φίλιππο μα μου κόβεται η ανάσα.

Οι φλόγες έχουν τυλίξει το σώμα Του!

-Φιλιππε! τσιριζω καθως το κινητό μου γλιστράει από τα χέρια.

*^*

Φίλιππος pov (Δεν το περιμένατε😈)

Ξυπνάω μεσα στη νύχτα απο τις φωνές της Εύας.

Ουρλιάζει το όνομα μου.

Έχει ιδρώσει, με τα χέρια της έχει σφίξει τα σεντόνια και κλαιει.

Εφιάλτη βλέπει.

Τι να κάνω?

Περνάω το χέρι μου γύρω της και την αγκαλιάσω σφικτά.

-Εύα... Ευα ξύπνα... Όνειρο είναι, εφιάλτης, της ψιθυρίζω ήρεμα για να μην την ξυπνήσω απότομα.

-ΦΙΛΙΠΠΕ! ουρλιαζει και πετάγεται όρθια.

-Σσσσςςς ηρέμησε! Ηρέμησε όλα ήταν ενα όνειρο... Ησύχασε, της ψιθυρίζω ξανά και με κοιτάει.

-Είσαι Καλά! Θεέ μου είσαι ζωντανός! ψελλίζει και χώνεται μεσα στην αγκαλιά μου κλαίγοντας. Πάμε να φύγουμε απο εδώ! λεει Παρακλητικα.

-Που θες να πάμε? την ρωτάω χαϊδεύοντας την στα μαλλιά.

-Να γυρίσουμε σπίτι... Πάμε να φύγουμε σε παρακαλώ, πάρε και τους υπόλοιπους να τα μαζέψουμε και να φύγουμε από εδώ! παρακαλάει μα αυτό που ζητάει δεν γίνεται...